تهدید
تهدید به معنی ترسانیدن کسی به وعده انجام دادن کاری علیه او یا متعلّقاتش است.
هنگام تغذیه خردسال به چه نکاتی توجه کنیم تا خطری او را تهدید نکند؟
شما باید زمان تغذیه کودک و نیز هنگامی که خودتان غذا صرف می‌کنید یا نوشیدنی می‌نوشید، به نکاتی توجه کنید تا احتمال خطر را از بین ببرید: 1. دادن غذاهای مانده به خردسال، ممکن است مشکلات گوارشی (اسهال) را ایجاد کند و غذاهای فاسد، باعث مسمویت او شود؛ 2. هنگام تغذیه کودک، غذا را به قسمت‌های کوچک تقسیم کنید تا در گلوی او گیر نکند؛ 3. هنگام دادن میوه‌هایی مانند پرتغال، حتما هسته‌های آن‌ها را درآورید؛ 4. شیشه پر از شیر آب میوه را بدون حضور خود در دهان کودک قرار ندهید؛ احتمال ورود مقداری از آن به ریه و خفگی وجود دارد؛ 5. پیش از دادن غذا یا مایعات به کودک، حتما دمای آن را بسنجید؛ 6. مراقب فرزند بزرگ‌تر خود باشید که به نوزاد شیرخواره شما غذا ندهد (کودکان، از غذا دادن به عروسک یا خرس پشمالوی خود لذت می‌برند و ممکن است همین کار را را با برادر یا خواهر شیرخواره خود نیز انجام دهند)؛ 7. پیش از حضور خود سر سفره یا میز غذا و یا بدون مراقب، ظرف داغ غذا را داخل سفره یا روی میز نگذارید؛ 8. هنگام صرف غذا یا چایی، مراقب ظرف‌های داغ باشید. خردسالان، بسیار تند و تیزند و در یک چشم به هم زدن، دست خود را داخل ظرف داغ غذا قرار می‌دهند؛ 9. هنگام نوشیدن نوشیدنی‌های داغ (چایی، قهوه و...) یا خوردن سوپ داغ، کودک خردسال را روی پای خود ننشانید. احتمال حمله ناگهانی او به فنجان یا ظرف داغ وجود دارد؛ 10. وقتی کودک خردسال بغل شما است، از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ هر لحظه احتمال دارد چنگ بزند و دستش بسوزد. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
شما باید زمان تغذیه کودک و نیز هنگامی که خودتان غذا صرف می‌کنید یا نوشیدنی می‌نوشید، به نکاتی توجه کنید تا احتمال خطر را از بین ببرید: 1. دادن غذاهای مانده به خردسال، ممکن است مشکلات گوارشی (اسهال) را ایجاد کند و غذاهای فاسد، باعث مسمویت او شود؛ 2. هنگام تغذیه کودک، غذا را به قسمت‌های کوچک تقسیم کنید تا در گلوی او گیر نکند؛ 3. هنگام دادن میوه‌هایی مانند پرتغال، حتما هسته‌های آن‌ها را درآورید؛ 4. شیشه پر از شیر آب میوه را بدون حضور خود در دهان کودک قرار ندهید؛ احتمال ورود مقداری از آن به ریه و خفگی وجود دارد؛ 5. پیش از دادن غذا یا مایعات به کودک، حتما دمای آن را بسنجید؛ 6. مراقب فرزند بزرگ‌تر خود باشید که به نوزاد شیرخواره شما غذا ندهد (کودکان، از غذا دادن به عروسک یا خرس پشمالوی خود لذت می‌برند و ممکن است همین کار را را با برادر یا خواهر شیرخواره خود نیز انجام دهند)؛ 7. پیش از حضور خود سر سفره یا میز غذا و یا بدون مراقب، ظرف داغ غذا را داخل سفره یا روی میز نگذارید؛ 8. هنگام صرف غذا یا چایی، مراقب ظرف‌های داغ باشید. خردسالان، بسیار تند و تیزند و در یک چشم به هم زدن، دست خود را داخل ظرف داغ غذا قرار می‌دهند؛ 9. هنگام نوشیدن نوشیدنی‌های داغ (چایی، قهوه و...) یا خوردن سوپ داغ، کودک خردسال را روی پای خود ننشانید. احتمال حمله ناگهانی او به فنجان یا ظرف داغ وجود دارد؛ 10. وقتی کودک خردسال بغل شما است، از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ هر لحظه احتمال دارد چنگ بزند و دستش بسوزد. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
پاسخ:
شما باید زمان تغذیه کودک و نیز هنگامی که خودتان غذا صرف می‌کنید یا نوشیدنی می‌نوشید، به نکاتی توجه کنید تا احتمال خطر را از بین ببرید:
1. دادن غذاهای مانده به خردسال، ممکن است مشکلات گوارشی (اسهال) را ایجاد کند و غذاهای فاسد، باعث مسمویت او شود؛
2. هنگام تغذیه کودک، غذا را به قسمت‌های کوچک تقسیم کنید تا در گلوی او گیر نکند؛
3. هنگام دادن میوه‌هایی مانند پرتغال، حتما هسته‌های آنها را درآورید؛
4. شیشه پر از شیر آب میوه را بدون حضور خود در دهان کودک قرار ندهید؛ احتمال ورود مقداری از آن به ریه و خفگی وجود دارد؛
5. پیش از دادن غذا یا مایعات به کودک، حتما دمای آن را بسنجید؛
6. مراقب فرزند بزرگ‌تر خود باشید که به نوزاد شیرخواره شما غذا ندهد (کودکان، از غذا دادن به عروسک یا خرس پشمالوی خود لذت می‌برند و ممکن است همین کار را را با برادر یا خواهر شیرخواره خود نیز انجام دهند)؛
7. پیش از حضور خود سر سفره یا میز غذا و یا بدون مراقب، ظرف داغ غذا را داخل سفره یا روی میز نگذارید؛
8. هنگام صرف غذا یا چایی، مراقب ظرف‌های داغ باشید. خردسالان، بسیار تند و تیزند و در یک چشم به هم زدن، دست خود را داخل ظرف داغ غذا قرار می‌دهند؛
9. هنگام نوشیدن نوشیدنی‌های داغ (چایی، قهوه و...) یا خوردن سوپ داغ، کودک خردسال را روی پای خود ننشانید. احتمال حمله ناگهانی او به فنجان یا ظرف داغ وجود دارد؛
10. وقتی کودک خردسال بغل شما است، از کشیدن سیگار خودداری کنید؛ هر لحظه احتمال دارد چنگ بزند و دستش بسوزد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
- [سایر] در خرید اسباببازی، چه نکاتی را رعایت کنیم تا خطری برای فرزند ایجاد نشود؟
- [سایر] در خرید اسباببازی، چه نکاتی را رعایت کنیم تا خطری برای فرزند ایجاد نشود؟
- [سایر] هنگام استحمام کودک خردسال، چه نکاتی را رعایت کنم تا برای فرزندم مشکلی پیش نیاید؟
- [سایر] پس از تولد کودک، به چه نکاتی باید توجه کرد؟
- [سایر] برای انتخاب همسر به چه نکاتی باید بیشتر توجه کرد؟
- [سایر] در تربیت کودکان دختر به چه نکاتی باید توجه کرد؟
- [سایر] پس از تولد کودک، به چه نکاتی باید توجه کرد؟
- [سایر] در انتخاب و رابطه با دوست توجه به چه نکاتی لازم است؟
- [سایر] برای این که اجرای عقد مناسب و خوبی داشته باشیم، به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
- [سایر] برای شناخت ویژگیهای طرف مقابل جهت ازدواج، باید به چه نکاتی توجه کنیم ؟
- [آیت الله مظاهری] شنیدن نمّامی، همانند خود نمّامی حرام است، و باید نمّام و سخنچین را از کارش منع کند، بلکه اگر نمیداند راست میگوید یا نه، از کسی که مورد نمّامی و سخنچینی واقع شده دفاع کند، و اگر نمیتواند دفاع کند و یا نمیتواند گوش نکند، باید توجّه نکند و بر گفته نمّام و سخنچین ترتیب اثر ندهد. صفحه 434
- [آیت الله شبیری زنجانی] در ماه رمضان اگر روزهدار با توجّه به این که بیرون آوردن منی روزه را باطل میکند، تصمیم بگیرد کاری را انجام دهد که موجب بیرون آمدن منی میگردد، روزهاش باطل می‌شود؛ هر چند از تصمیمش برگردد و کاری نکند و اگر بیتوجّه کاری را انجام دهد یا توجّه نداشته باشد که موجب خارج شدن منی می‌شود، روزهاش صحیح است؛ هر چند منی خارج شود و اگر توجّه نداشته باشد که روزه را باطل میکند و چنین تصمیمی بگیرد، پس اگر عمداً منی از خود خارج کند روزهاش باطل می‌شود والّا روزهاش صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] اگر فراموش کند که روزه است و جماع نماید یا او را به جماع مجبور نمایند به طوری که از خود اختیار نداشته باشد، روزه او باطل نمیشود؛ ولی چنانچه در بین جماع به خاطر آورد یا دیگر مجبور نباشد، باید فورا از حال جماع خارج شود و اگر خارج نشود، روزه او باطل است و چنانچه مثلاً او را تهدید نمایند که در صورت جماع نکردن، ضرر جانی قابل توجه به وی وارد خواهند کرد و به همین جهت ناچار به جماع گردد، اگرچه معصیت نکرده و معذور بوده است، ولی باید روزه آن روز را قضا نماید.
- [آیت الله مظاهری] اگر شنونده بتواند وجه صحّتی برای گفته غیبتکننده پیدا کند، گرچه دفاع از کسی که غیبت او می‌شود لازم نیست، ولی شنیدن آن غیبت حرام است و باید مجلس را ترک کند و اگر مقدور نیست باید توجّه نکند و اگر بهطور ناخواسته شنید، باید ترتیب اثر ندهد. [1]. حجرات، 12.
- [آیت الله سبحانی] کسی که می داند مسافر است و باید نماز را شکسته بخواند، اگر فراموش نکند، بلکه غفلت کند و بدون توجه و به طور عادت تمام بخواند نمازش باطل است. در داخل وقت باید اعاده و در خارج از وقت احتیاطاً قضاء نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] شیر دادنی که علّت محرم شدن است ده شرط دارد: 1 - شیر، شیر کودک دایه باشد؛ پس اگر بدون بارداری شیر در سینه زنی جمع شود یا بر اثر بارداری شیر پیدا شده ولی کودک او به حدی نرسیده که از این شیر تغذیه کند یا تغذیه او مشکوک است، این شیر سبب محرمیت نمیشود؛ ولی اگر نزدیک تولد کودک است و حمل از آن تغذیه میکند به طوری که عرفاً این شیر، شیر آن کودک به حساب می‌آید، موجب محرمیت می‌شود. 2 - بچه شیر زن زنده را بخورد؛ پس اگر مقداری از رضاع معتبر را از پستان زنی که مرده است شیر بخورد، فایده ندارد. 3 - شیر آن زن از زنا نباشد؛ پس اگر شیر بچهای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگری بدهند، به واسطه آن شیر بچه به کسی محرم نمیشود؛ ولی شیر مباشرت به شبهه و مباشرتی که از جهت دیگر حرام است؛ مانند مباشرت در حال احرام یا ضرر شدید یا حیض، سبب محرم شدن می‌شود. 4 - بچه شیر را مستقیم از سینه زن بنوشد؛ پس اگر شیر را بدوشند و به کودک بنوشانند، کافی نیست. 5 - باید شیر در دهان کودک از شیر بودن خارج نشود؛ پس اگر با مایعی مخلوط شود به طوری که دیگر به آن شیر نگویند، سبب محرمیت نمیشود. 6 - مقدار شیری که سبب محرمیت است از یک شوهر باشد؛ پس اگر زنی بچهای را از شیر مردی هفت مرتبه شیر بدهد و از شوهرش طلاق گرفته با مرد دیگری ازدواج کند و از شیر شوهر دوم هشت مرتبه به همان کودک شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه در این بین کودک از شیر زن دیگری تغذیه نکرده باشد. 7 - شیردهنده یک زن باشد؛ پس اگر مردی دو زن داشته باشد و یکی از آنها کودکی را مثلاً هفت مرتبه و دیگری هشت مرتبه شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه تمام شیرها مال یک شوهر باشد. 8 - بچه مقداری از شیر معتبر را قی نکند؛ ولی اگر کودک بعد از سیر شدن اضافه بخورد و آن اضافه را قی کند، مانعی ندارد. 9 - شیری که کودک میخورد در رشد او تأثیر محسوسی بگذارد به طوری که متعارف مردم بگویند از آن شیر استخوان او محکم شده و گوشت در بدنش روییده است، یا پانزده مرتبه کامل یا یک شبانهروز به طوری که در مسأله بعد گفته می‌شود، شیر بخورد؛ بلی اگر ده مرتبه به او شیر دهند و در بین آن، زن دیگری او را شیر ندهد، احتیاط مستحبّ آن است که کسانی که به واسطه شیر خوردن به او محرم می‌شوند، با او ازدواج نکنند و در نگاه کردن و دست دادن و مانند آن او را محرم ندانند. 10 - از ابتدای شیر خوردن بچه دو سال نگذشته باشد؛ بنابراین کودکی که در ابتدای ماه دوم تولد شروع به شیر خوردن کرده، چنانچه مقداری از شیر خوردن او بعد از ورود در ماه بیست و ششم از بدو تولد واقع شود، به کسی محرم نمیشود و اگر تمام مقدار معتبر را در ماه بیست و پنجم یا جلوتر بخورد محرم می‌شود. این امر در فرزند زن شیرده یا پیدایش شیر زن معتبر نیست؛ پس چنانچه از شروع شیر زن یا از شروع شیر خوردن کودک او بیش از دو سال گذشته باشد و با آن شیر کودک دیگری را با شرایط معتبر شیر بدهد، باعث محرمیت میگردد.
- [امام خمینی] بر علمای اعلام ایَّدَهُمُ اللَّهُ تَعالی لازم است در مقابل این نحو قوانین بیارزش از نظر اسلام و قانون، اعتراض شدید کنند، نه استرحام از مجرمین اصلی و دولتخواهی برای آنها که مأمور اجرای اوامر مخالفین اسلام میباشند، زیرا این نحو تقاضاها و دولتخواهیها و توجه جرم را به مأمورین جزء، و دست دوم دادن موجب تطهیر مجرم اصلی و جرأت او بر هدم احکام الهیه است، و بر کافه مسلمانان لازم است در مقابل این قوانین که دین و دنیا و خاندان آنها را تهدید میکند، و دخترهای بیچاره آنها را به سربازخانه میکشد، و زحمت انبیای عظام و اولیای گرام صلی اللَّه علیهم اجمعین را تضییع مینماید، مقاومت کنند، و اظهار تنفر نمایند، و به این قوانین مخالف اسلام عمل نکنند، و به هر وسیله‌ای که ممکن است هم اکنون دفاع از احکام اسلام کنند تا خدای نخواسته به آتیه سیاه و وحشتناکی که عمال استعمار خَذَلَهُم اللَّهُ تَعالی در نظر دارند برای اسلام و مسلمانان مبتلا نشوند. بعضی از مسائل که در این زمان مورد حاجت است
- [آیت الله مکارم شیرازی] امر به معروف و نهی از منکر بر تمام افراد عاقل و بالغ با شرایط زیر واجب است: 1 کسی که می خواهد امر و نهی کند باید یقین داشته باشد که طرف مقابل مشغول انجام حرام یا ترک واجبی است. 2 احتمال دهد که امر و نهی او اثردارد، خواه اثر فوری داشته باشد یا غیر فوری، کامل یا ناقص، بنابراین اگر بداند هیچ اثر نمی کند واجب نیست. 3 در امر و نهی او مفسده و ضرری نباشد، پس اگر بداند یا خوف این باشد که امر یا نهی او، ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالی قابل توجه نسبت به او یا بعضی از مؤمنین می رساند واجب نیست، ولی اگر معروف و منکر از اموری باشد که شارع مقدس اسلام اهمیت زیادی به آن می دهد (مانند حفظ اسلام و قرآن و استقلال ممالک اسلامی، یا حفظ احکام ضروری اسلام)، باید اعتنا به ضرر نکند و با بذل جان و مال در حفظ آنها بکوشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] خاتمه هرچند هر گناهی بزرگ است چون عظمت و جلال و کبریای خداوند محدود به حدی نیست پس نافرمانی خداوند متعال هم با توجه به این که معصیت خداوند علی عظیم است بزرگ است و روایت شده نظر نکن به انچه معصیت کردی بلکه ببین چه کسی را معصیت کردی ولی در مقایسه گناهان به یکدیگر بعضی بزرگ‌تر و عذاب ان شدیدتر است و بر برخی از گناهان به طور صریح یا ضمنی تهدید و وعید به عذاب و اتش شده و یا در روایات وارده از اهل بیت عصمت علیهم السلام از انها تعبیر به کبیره شده است و به مقتضای ایه کریمه ان تجتنبوا کبایر ما تنهون عنه نکفر عنکم سییاتکم اگر دوری کنید از گناهان کبیره ای که نهی شده اید از ان می پوشانیم از شما بدیها و سییات شما را اجتناب از انها موجب امرزش گناهان دیگر است و بعضی از فقهاء اعلی الله مقامهم انها را تا هفتاد و بعضی بیشتر از ان شمرده اند و قسمتی از انها که بیشتر مورد ابتلاست ذکر می شود شرک و کفر به خداوند متعال که با هیچ گناه کبیره ای قابل قیاس نیست یاس و ناامیدی از روح و رحمت خداوند متعال امن از مکر خداوند متعال قسم دروغ به خداوند متعال انکار انچه خداوند نازل فرموده است محاربه با اولیای خداوند متعال محاربه با خدا و رسول به قطع طریق و افساد در زمین حکم به غیر انچه خداوند نازل فرموده است دروغ بستن بر خدا و رسول و اوصیا منع از ذکر خداوند در مساجد و سعی در خراب کردن انها منع زکاتی که واجب است تخلف از جهاد واجب فرار از جنگ مسلمین با کفار اضلال گمراه کردن از راه خداوند متعال اصرار بر گناهان صغیره ترک عمدی نماز و سایر واجبات الهیه ریا اشتغال به لهو مانند غنا و تار زدن ولایت ظالم اعانه کمک کردن ظالم شکستن عهد و قسم تبذیر فاسد کردن مال و بیهوده خرج کردن ان اسراف شرب خمر سحر ظلم غنا عقوق والدین اذیت و بدرفتاری با پدر و مادر قطع رحم لواط زنا نسبت دادن زنا به زن محصنه قیادت جمع کردن بین مرد و زن به زنا یا دو مرد به لواط دزدی ربا خوردن سحت خوردن حرام مانند بهای خمر و اجرت زن زناکار و رشوه ای که حاکم برای حکم می گیرد کم فروشی غش مسلمین خوردن مال یتیم به ظلم شهادت دادن به ناحق کتمان شهادت اشاعه فاحشه و گناه بین مومنین فتنه سخن چینی کردن که موجب تفرقه بین مومنین شود ناسزا گفتن به مومن و اهانت به مومن و ذلیل کردن او بهتان بر مومن تهمت زدن به مومن غیبت و ان ذکر عیب مستور و پوشیده مومن در غیاب او است چه ان عیب را به گفتار بیان کند یا به رفتار بفهماند هرچند در اظهار عیب مومن قصد اهانت و هتک حیثیت نداشته باشد و اگر به قصد اهانت عیب مومن را اظهار نماید دو گناه مرتکب شده است
- [آیت الله سیستانی] در وجوب أمر به معروف و نهی از منکر باید شرائط زیر وجود داشته باشد : 1 شناخت معروف و منکر ولو به طور اجمال . بنابراین کسی که معروف و منکر را نمیشناسد ، و آنها را از همدیگر تشخیص نمیدهد ، امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست ، بلی گاهی برای امر به معروف و نهی از منکر کردن یاد گرفتن و شناختن معروف و منکر ، واجب می‌شود . 2 احتمال تأثیر در شخص خلافکار . بنابراین اگر کسی میداند که سخن و گفته او أثر ندارد ، مشهور بین فقهاء آن است که در این صورت وظیفه ندارد ، و امر به معروف و نهی از منکر بر او واجب نیست ، ولی احتیاط واجب آن است که کراهت و ناراحتی خود را از کارهای ناشایسته خلافکار بهر طوری که ممکن است اظهار نماید ، هر چند بداند که در او اثر نخواهد داشت . 3 قصد ادامه کارهای ناشایسته و خلاف از شخص خلافکار . بنابراین شخص خلافکار چنانچه نخواهد کارهای خلاف خود را تکرار کند و دوباره مرتکب شود ، امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست . 4 معذور نبودن شخص خلافکار در کارهای زشت و خلاف خود ، با اعتقاد اینکه کار زشتی که انجام داده حرام نبوده ، بلکه مباح بوده ، و یا کار خوبی که ترک کرده واجب نبوده است . بلی اگر منکر از کارهائی باشد که شارع مقدّس هرگز بوقوع آن راضی نیست مثل قتل نفس محرّم جلوگیری از آن واجب است ، هر چند انجام دهنده معذور باشد ، و حتّی مکلّف هم نباشد . 5 ضرر جانی یا آبروئی و یا مالی بمقدار قابل توجّه شخص امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر را تحدید نکند ، و مشقّت و دشواری غیر قابل تحمل وجود نداشته باشد ، مگر اینکه کار معروف خوب و منکر بد بقدری نزد شارع مقدّس مهم باشد که باید در راه آن ضررها و دشواریها را تحمّل نمود . اگر بخود امر به معروف و نهی از منکر کننده ضرر متوجّه نشود ، ولی بر کسان دیگر از مسلمین ضرر جانی ، یا آبروئی ، و یا مالی معتنا به متوجّه گردد ، امر به معروف و نهی از منکر واجب نمیشود ، که در اینصورت أهمّیّت ضرر و آن کار مقایسه میگردد که گاهی در صورت ضرر هم امر به معروف ، و نهی از منکر ساقط نمیشود .