مکتب والا و ارزشمند اسلام، برای جای جای زندگی انسان از جمله پس از تولد برنامه دارد. برخی از این برنامه‌ها مربوط به جسم، و برخی مربوط به روح و روان است. استفاده از شیر مادر، اهمیت ویژه‌ای دارد. با استفاده از توصیه‌های متخصصان تغذیه، باید جسم کودک را تقویت کرد. برای رشد معنوی کودکان توصیه شده است که پس از تولد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ اقامه بخوانید. عبارت‌های اذان و اقامه در ضمیر ناخودآگاه او اثر خواهد گذاشت. مستحب است مقداری از تربت امام حسین علیه‌السلام را در دو سه قطره آب حل کنید و در کام کودک بریزید. شیر دادن کودک با وضو بسیار مهم است. مادر شیخ انصاری (فقیه بزرگ شیعی) - رحمه الله - می‌گوید که در مدت دو سال شیردهی فرزندش، هیچ گاه بی‌وضو نبوده است. او پیش از تولد شیخ انصاری، امام صادق علیه‌السلام را در خواب می‌بیند که قرآنی را به مادر شیخ تقدیم می‌کند. (1) از دیگر مستحبات اسلامی برای پس از تولد کودک، عقیقه و صدقه‌ی طلا به اندازه‌ی وزن موهای او است. پی نوشت: (1)سیما میخبر و دیگران، ریحانه‌ی بهشتی یا فرزند صالح، ص 177. منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
مکتب والا و ارزشمند اسلام، برای جای جای زندگی انسان از جمله پس از تولد برنامه دارد. برخی از این برنامهها مربوط به جسم، و برخی مربوط به روح و روان است. استفاده از شیر مادر، اهمیت ویژهای دارد. با استفاده از توصیههای متخصصان تغذیه، باید جسم کودک را تقویت کرد.
برای رشد معنوی کودکان توصیه شده است که پس از تولد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ اقامه بخوانید. عبارتهای اذان و اقامه در ضمیر ناخودآگاه او اثر خواهد گذاشت.
مستحب است مقداری از تربت امام حسین علیهالسلام را در دو سه قطره آب حل کنید و در کام کودک بریزید. شیر دادن کودک با وضو بسیار مهم است.
مادر شیخ انصاری (فقیه بزرگ شیعی) - رحمه الله - میگوید که در مدت دو سال شیردهی فرزندش، هیچ گاه بیوضو نبوده است. او پیش از تولد شیخ انصاری، امام صادق علیهالسلام را در خواب میبیند که قرآنی را به مادر شیخ تقدیم میکند. (1)
از دیگر مستحبات اسلامی برای پس از تولد کودک، عقیقه و صدقهی طلا به اندازهی وزن موهای او است.
پی نوشت:
(1)سیما میخبر و دیگران، ریحانهی بهشتی یا فرزند صالح، ص 177.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)
- [سایر] پس از تولد کودک، به چه نکاتی باید توجه کرد؟
- [سایر] هنگام استحمام کودک خردسال، چه نکاتی را رعایت کنم تا برای فرزندم مشکلی پیش نیاید؟
- [سایر] برای انتخاب همسر به چه نکاتی باید بیشتر توجه کرد؟
- [سایر] در تربیت کودکان دختر به چه نکاتی باید توجه کرد؟
- [سایر] در انتخاب و رابطه با دوست توجه به چه نکاتی لازم است؟
- [سایر] هنگام تغذیه خردسال به چه نکاتی توجه کنیم تا خطری او را تهدید نکند؟
- [سایر] برای این که اجرای عقد مناسب و خوبی داشته باشیم، به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
- [سایر] برای شناخت ویژگیهای طرف مقابل جهت ازدواج، باید به چه نکاتی توجه کنیم ؟
- [سایر] با توجه به اهمیت جنگ بدر نکاتی را در این باره بنویسید؟
- [سایر] با توجه به اهمیت جنگ بدر نکاتی را در این باره بنویسید؟
- [آیت الله جوادی آملی] .درمان کودک باید با اذن ولیّ او باشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هر کودک نابالغی مالی را پیدا کند احتیاط واجب آن است که ولی او اعلان نماید و چنانچه تا یک سال صاحب آن پیدا نشد مطابق یکی از دستورهای چهارگانه گذشته، آنچه مطابق مصلحت کودک است عمل می نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] شیر دادنی که علّت محرم شدن است ده شرط دارد: 1 - شیر، شیر کودک دایه باشد؛ پس اگر بدون بارداری شیر در سینه زنی جمع شود یا بر اثر بارداری شیر پیدا شده ولی کودک او به حدی نرسیده که از این شیر تغذیه کند یا تغذیه او مشکوک است، این شیر سبب محرمیت نمیشود؛ ولی اگر نزدیک تولد کودک است و حمل از آن تغذیه میکند به طوری که عرفاً این شیر، شیر آن کودک به حساب میآید، موجب محرمیت میشود. 2 - بچه شیر زن زنده را بخورد؛ پس اگر مقداری از رضاع معتبر را از پستان زنی که مرده است شیر بخورد، فایده ندارد. 3 - شیر آن زن از زنا نباشد؛ پس اگر شیر بچهای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگری بدهند، به واسطه آن شیر بچه به کسی محرم نمیشود؛ ولی شیر مباشرت به شبهه و مباشرتی که از جهت دیگر حرام است؛ مانند مباشرت در حال احرام یا ضرر شدید یا حیض، سبب محرم شدن میشود. 4 - بچه شیر را مستقیم از سینه زن بنوشد؛ پس اگر شیر را بدوشند و به کودک بنوشانند، کافی نیست. 5 - باید شیر در دهان کودک از شیر بودن خارج نشود؛ پس اگر با مایعی مخلوط شود به طوری که دیگر به آن شیر نگویند، سبب محرمیت نمیشود. 6 - مقدار شیری که سبب محرمیت است از یک شوهر باشد؛ پس اگر زنی بچهای را از شیر مردی هفت مرتبه شیر بدهد و از شوهرش طلاق گرفته با مرد دیگری ازدواج کند و از شیر شوهر دوم هشت مرتبه به همان کودک شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه در این بین کودک از شیر زن دیگری تغذیه نکرده باشد. 7 - شیردهنده یک زن باشد؛ پس اگر مردی دو زن داشته باشد و یکی از آنها کودکی را مثلاً هفت مرتبه و دیگری هشت مرتبه شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه تمام شیرها مال یک شوهر باشد. 8 - بچه مقداری از شیر معتبر را قی نکند؛ ولی اگر کودک بعد از سیر شدن اضافه بخورد و آن اضافه را قی کند، مانعی ندارد. 9 - شیری که کودک میخورد در رشد او تأثیر محسوسی بگذارد به طوری که متعارف مردم بگویند از آن شیر استخوان او محکم شده و گوشت در بدنش روییده است، یا پانزده مرتبه کامل یا یک شبانهروز به طوری که در مسأله بعد گفته میشود، شیر بخورد؛ بلی اگر ده مرتبه به او شیر دهند و در بین آن، زن دیگری او را شیر ندهد، احتیاط مستحبّ آن است که کسانی که به واسطه شیر خوردن به او محرم میشوند، با او ازدواج نکنند و در نگاه کردن و دست دادن و مانند آن او را محرم ندانند. 10 - از ابتدای شیر خوردن بچه دو سال نگذشته باشد؛ بنابراین کودکی که در ابتدای ماه دوم تولد شروع به شیر خوردن کرده، چنانچه مقداری از شیر خوردن او بعد از ورود در ماه بیست و ششم از بدو تولد واقع شود، به کسی محرم نمیشود و اگر تمام مقدار معتبر را در ماه بیست و پنجم یا جلوتر بخورد محرم میشود. این امر در فرزند زن شیرده یا پیدایش شیر زن معتبر نیست؛ پس چنانچه از شروع شیر زن یا از شروع شیر خوردن کودک او بیش از دو سال گذشته باشد و با آن شیر کودک دیگری را با شرایط معتبر شیر بدهد، باعث محرمیت میگردد.
- [آیت الله اردبیلی] بر مادر واجب نیست که به نحو رایگان یا با دریافت مزد کودک را شیر دهد، ولی در صورتی که راه تغذیه منحصر به شیر مادر باشد و امکان استفاده از شیر غیر مادر وجود نداشته باشد و یا موجب ضرر و زیان برای کودک شود، بر خود مادر واجب است کودک را شیر بدهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی بچهای را با شرایطی که در مسأله (2483) و بعد از آن، گفته خواهد شد شیر دهد، رابطههای رضاعی زیر پدید میآید، این روابط که نسبی آنها موجب محرمیت میشود رضاعی آنها نیز سبب محرمیت میگردد: 1 - آن زن مادر رضاعی کودک میشود. 2 - شوهر آن زن که شیر از اوست، پدر رضاعی کودک میشود. 3 - پدر و مادر آن مرد و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه پدری رضاعی آن کودک میشوند. 4 - پدر و مادر آن زن و اجداد او - اگر چه رضاعی باشند - جدّ و جدّه مادری رضاعی آن کودک میشوند. 5 - پسران - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادران رضاعی کودک و دختران - نسبی و رضاعی - آنها خواهران رضاعی او میشوند. 6 - نوادگان - نسبی و رضاعی - آن مرد یا زن، برادرزادگان و خواهر زادگان رضاعی کودک میشوند. 7 - برادر - نسبی و رضاعی - آن مرد عموی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او عمه رضاعی کودک میشوند. 8 - برادر - نسبی و رضاعی - آن زن دایی رضاعی و خواهر - نسبی و رضاعی - او خاله رضاعی کودک میشوند. 9 - عمو و عمه و دایی و خاله آن مرد - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله پدر رضاعی کودک میشوند. 10 - عمو و عمه و دایی و خاله آن زن - هر چند با واسطه باشند - به ترتیب عمو و عمه و دایی و خاله مادر رضاعی کودک میشوند.
- [آیت الله اردبیلی] در صورتی که مادر از حقّ حضانت خود بگذرد و به گونهای باشد که حقّ کودک از بین نرود و در تربیت و نگهداری کودک اهمال نشود، پدر نمیتواند او را به حضانت مجبور نماید.
- [آیت الله اردبیلی] (حِضانت) یعنی نگهداری و پرورش کودک حق و تکلیف پدر و مادر است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کودکی از زنا متولد شود. الف: اگر زن و مرد هر دو زنا کار باشند نه آنهااز کودک ارث میبرند ونه کودک از آنهاارث میبرد ب: اگر یکی از آن دو زنا کار باشند ولی دیگری فکر میکرده که حلال است کودک و زانی از همدیگر ارث نمیبرند ولی کودک نسبت به فردی که فکر میکرده حلال است ولد شبهه محسوب میشود و ازیکدیگر ارث میبرند. ج: اگر ولد الزنا ازدواج کند زن و فرزندان او طبق احکام ارث از او ارث میبرند.
- [آیت الله مظاهری] صاحبِ رحم اجارهای در احکام محرمیّت و ارث و ازدواج و ... ، مادرِ طفل محسوب نمیشود. ولی اگر آن زن پس از تولّد بچّه، شیر داشته باشد و به او شیر کامل بدهد، مادرِ رضاعی طفل میشود و همه احکام مادرِ رضاعی برای او صدق میکند. همچنین اگر آن زن به عقد صاحب نطفه درآمده باشد، در بدو تولّد به او محرم است.
- [آیت الله اردبیلی] در ولایت و سرپرستی پدر و جدّ پدری، عدالت آنان شرط نیست، ولی هرگاه برای حاکم شرع ثابت شود که سرپرستی آنان به ضرر کودک یا سفیه و یا دیوانه میباشد، باید آنان را از تصرّف در اموال کودک یا سفیه و یا دیوانه منع کند و شخص دیگری را که امین باشد منصوب نماید، مگر این که با ضمیمه کردن امین به پدر و جدّ پدری، بتوان سرپرستی آنان را در جهت مصلحت کودک، سفیه یا دیوانه اصلاح نمود.