ضعف اعتماد به نفس، ارثی نیست؛ بلکه انتقالی است؛ یعنی احتمال دارد این ناتوانی را با رفتار و کردار خود (و نه از طریق ژن) به فرزند خویش منتقل سازید؛ همان گونه که احتمالا خود شما نیز این ضعف را از دیگران (پدر یا مادر و...) کسب کرده‌اید؛ پس با این اندیشه (ژنتیک و وراثتی بودن ضعف اعتماد به نفس) مقابله کنید؛ چون اگر فرزند شما نیز چنین اندیشه‌ای را باور کند، ممکن است برای بالا بردن اعتماد به نفس خود اقدامی نکرده، به کارهای ساده و هدف‌های کوچک قانع شود.
همان گونه که پایین بودن اعتماد به نفس، ارثی نیست، بالا بودن آن نیز ذاتی و ارثی نیست، و فرزندانی که خود را باور کرده، به کارهای بزرگ دست می‌زنند و موفق می‌شوند، توانمندی‌هایشان را از طریق وراثت به دست نمی‌آورند؛ بلکه عوامل دیگری سبب این خودباوری می‌شود (ر. ک: ص 64 - 62).
ویرجینیا سیتر، درمانگر مشهور می‌گوید:
من اعتقاد دارم ژنی که احساس ارزشمندی را پدید می‌آورد، وجود ندارد و این احساس، اکتسابی است. (1)
پی نوشت:
1. گیل لیندن فیلد، اعتماد به نفس برتر، ص 46.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
