فرزند
فرزند به معنای بچه و آنکه از دیگری زاده شده است.
وقتی صبح ها برای کار از منزل خارج می شوم، فرزند 2 ساله ام بی قراری و گریه می کند و اجازه نمی دهد از منزل خارج شوم. برای رفع این مشکل چه کنم؟
برای از بین بردن این وابستگی، از راهکارهای ذیل استفاده کنید: 1. استفاده از قصه: شب ها در قالب قصه، به ویژه قصه حیوانات، ضرورت جدایی و خروج از منزل برای کار و اشتغال را برایش روشن کنید. 2. تبیین علت جدایی: صبح ها هنگام خروج از منزل، به او بگویید کجا می روید؛ چه می کنید، و چه زمانی برمی گردید. در این صورت، راحت تر از شما جدا می شود. با توجه به این که زمان برایش مفهوم ندارد می توانید از اذان، حرکت عقربه ساعت، اتمام آشپزی مادر و ... استفاده کنید. 3. خداحافظی گرم: با او به گرمی خداحافظی کنید .هرگز بدون خداحافظی و پنهانی از او جدا نشوید. خداحافظی را طولانی نکنید. اگر برنامه خداحافظی، یکنواخت و شبیه روزهای قبل باشد، بهتر است . هنگام خداحافظی به او اجازه دهید کیف دستی تان را تا در منزل بیاورد و شما را بدرقه کند. چند توصیه أ. هنگام خداحافظی، هرگز احساس گناه نکنید. وجود آثار نگرانی در چهره شما، جدایی را برای فرزندتان سخت تر می کند. با چهره ای خندان و شاداب از او جدا شوید و به وی بگویید که وقتی برگشتید، نقاشی یا کاردستی یا مدلی را که با اسباب بازی هایش ساخته است، خواهید دید. به او اطمینان دهید همان طور که او دلش برای شما تنگ می شود، دل شما نیز برای او تنگ خواهد شد. ب. هرگز در رفتن به محل کار تردید نکنید یا با تأخیر نروید. ج. بد نیست یک بار او را به محل کار خود ببرید تا آن جا را ببیند و تصویری از آن جا در ذهن خود داشته باشد. این مسأله آرامش خاطر بیشتری به او می دهد. د. زمان جدایی را با شغل دوم، جلسات طولانی، دیدار دوستان و نزدیکان و... طولانی نکنید. در صورت ضرورت، پس از تعطیلی محل کار، ابتدا فرزند خود را ببینید و بعد به امور دیگر بپردازید. ه. فرزند شما در غیاب شما به محبت مادر بیشتر نیاز دارد. و. وقتی از محل کار خود بازمی گردید، برخوردی گرم داشته باشید و به فرزندتان توجه کنید. خستگی و بی حوصلگی شما هنگام بازگشت، او را به اشتغال و خروجتان از منزل بدبین می کند. ز. در صورتی که هنگام بازگشت، با پرخاشگری او مواجه شدید، آن را بپذیرید، فرزندتان به تخلیه احساسات نیازمند است. منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
برای از بین بردن این وابستگی، از راهکارهای ذیل استفاده کنید: 1. استفاده از قصه: شب ها در قالب قصه، به ویژه قصه حیوانات، ضرورت جدایی و خروج از منزل برای کار و اشتغال را برایش روشن کنید. 2. تبیین علت جدایی: صبح ها هنگام خروج از منزل، به او بگویید کجا می روید؛ چه می کنید، و چه زمانی برمی گردید. در این صورت، راحت تر از شما جدا می شود. با توجه به این که زمان برایش مفهوم ندارد می توانید از اذان، حرکت عقربه ساعت، اتمام آشپزی مادر و ... استفاده کنید. 3. خداحافظی گرم: با او به گرمی خداحافظی کنید .هرگز بدون خداحافظی و پنهانی از او جدا نشوید. خداحافظی را طولانی نکنید. اگر برنامه خداحافظی، یکنواخت و شبیه روزهای قبل باشد، بهتر است . هنگام خداحافظی به او اجازه دهید کیف دستی تان را تا در منزل بیاورد و شما را بدرقه کند. چند توصیه أ. هنگام خداحافظی، هرگز احساس گناه نکنید. وجود آثار نگرانی در چهره شما، جدایی را برای فرزندتان سخت تر می کند. با چهره ای خندان و شاداب از او جدا شوید و به وی بگویید که وقتی برگشتید، نقاشی یا کاردستی یا مدلی را که با اسباب بازی هایش ساخته است، خواهید دید. به او اطمینان دهید همان طور که او دلش برای شما تنگ می شود، دل شما نیز برای او تنگ خواهد شد. ب. هرگز در رفتن به محل کار تردید نکنید یا با تأخیر نروید. ج. بد نیست یک بار او را به محل کار خود ببرید تا آن جا را ببیند و تصویری از آن جا در ذهن خود داشته باشد. این مسأله آرامش خاطر بیشتری به او می دهد. د. زمان جدایی را با شغل دوم، جلسات طولانی، دیدار دوستان و نزدیکان و... طولانی نکنید. در صورت ضرورت، پس از تعطیلی محل کار، ابتدا فرزند خود را ببینید و بعد به امور دیگر بپردازید. ه. فرزند شما در غیاب شما به محبت مادر بیشتر نیاز دارد. و. وقتی از محل کار خود بازمی گردید، برخوردی گرم داشته باشید و به فرزندتان توجه کنید. خستگی و بی حوصلگی شما هنگام بازگشت، او را به اشتغال و خروجتان از منزل بدبین می کند. ز. در صورتی که هنگام بازگشت، با پرخاشگری او مواجه شدید، آن را بپذیرید، فرزندتان به تخلیه احساسات نیازمند است. منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
عنوان سوال:
وقتی صبح ها برای کار از منزل خارج می شوم، فرزند 2 ساله ام بی قراری و گریه می کند و اجازه نمی دهد از منزل خارج شوم. برای رفع این مشکل چه کنم؟
پاسخ:
برای از بین بردن این وابستگی، از راهکارهای ذیل استفاده کنید:
1. استفاده از قصه: شب ها در قالب قصه، به ویژه قصه حیوانات، ضرورت جدایی و خروج از منزل برای کار و اشتغال را برایش روشن کنید.
2. تبیین علت جدایی: صبح ها هنگام خروج از منزل، به او بگویید کجا می روید؛ چه می کنید، و چه زمانی برمی گردید. در این صورت، راحت تر از شما جدا می شود. با توجه به این که زمان برایش مفهوم ندارد می توانید از اذان، حرکت عقربه ساعت، اتمام آشپزی مادر و ... استفاده کنید.
3. خداحافظی گرم: با او به گرمی خداحافظی کنید .هرگز بدون خداحافظی و پنهانی از او جدا نشوید. خداحافظی را طولانی نکنید. اگر برنامه خداحافظی، یکنواخت و شبیه روزهای قبل باشد، بهتر است . هنگام خداحافظی به او اجازه دهید کیف دستی تان را تا در منزل بیاورد و شما را بدرقه کند.
چند توصیه
أ. هنگام خداحافظی، هرگز احساس گناه نکنید. وجود آثار نگرانی در چهره شما، جدایی را برای فرزندتان سخت تر می کند. با چهره ای خندان و شاداب از او جدا شوید و به وی بگویید که وقتی برگشتید، نقاشی یا کاردستی یا مدلی را که با اسباب بازی هایش ساخته است، خواهید دید. به او اطمینان دهید همان طور که او دلش برای شما تنگ می شود، دل شما نیز برای او تنگ خواهد شد.
ب. هرگز در رفتن به محل کار تردید نکنید یا با تأخیر نروید.
ج. بد نیست یک بار او را به محل کار خود ببرید تا آن جا را ببیند و تصویری از آن جا در ذهن خود داشته باشد. این مسأله آرامش خاطر بیشتری به او می دهد.
د. زمان جدایی را با شغل دوم، جلسات طولانی، دیدار دوستان و نزدیکان و... طولانی نکنید. در صورت ضرورت، پس از تعطیلی محل کار، ابتدا فرزند خود را ببینید و بعد به امور دیگر بپردازید.
ه. فرزند شما در غیاب شما به محبت مادر بیشتر نیاز دارد.
و. وقتی از محل کار خود بازمی گردید، برخوردی گرم داشته باشید و به فرزندتان توجه کنید. خستگی و بی حوصلگی شما هنگام بازگشت، او را به اشتغال و خروجتان از منزل بدبین می کند.
ز. در صورتی که هنگام بازگشت، با پرخاشگری او مواجه شدید، آن را بپذیرید، فرزندتان به تخلیه احساسات نیازمند است.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
- [آیت الله نوری همدانی] اگر فرزند برای رفع نیازهای شرعی خود به اماکن مقدسه برود و پدرش در منزل نیست با به او بگوید ولی مادر هست آیا حتما اجازه پدر لازم است ؟ اگر هر دو یا یکی از آنان در منزل نباشد ولی فرزند بداند آنها راضی هستند که برای کاری فردی از منزل خارج شود اشکال دارد ؟
- [سایر] فرزند 7 ساله ام صبح ها به سختی از خواب بیدار می شود. علل آن چیست؟
- [سایر] پسر 2 ساله دارم که بیش از اندازه تحرک داره و فضوله، آیا مشکل خاصی داره؟
- [سایر] تنها فرزند من پسری هفت ساله است. تک فرزند بودن او مشکلی ندارد؟ اگر بخواهیم دوباره بچه دار شوم، از نظر روحی دچار مشکل نمی شود؟
- [سایر] دختر 5 ساله من، پس از بازی با همسالان، به سختی و با گریه از آنان جدا می‌شود. با این مشکل چگونه مواجه شوم؟
- [سایر] فرزند 1 ساله من، هنگام تعویض پوشک، مقاومت و گریه می‌کند. آیا راهکاری وجود دارد که او را راحتتر پوشک کنم؟
- [سایر] فرزند 8 ساله ام صبح ها به سختی از خواب بیدار می شود. او را چگونه بیدار کنم؟
- [سایر] فرزند 3 ساله ام برادر 12 ساله اش را می آزارد. او را چگونه از این کار بازدارم؟
- [سایر] فرزند 5 ساله ام شب ها به سختی می خوابد. علت آن چیست و چگونه می توان این مشکل را از بین برد؟
- [سایر] فرزند هشت ساله یی دارم که صبح ها تمایل به صبحانه ندارد و چون به مدرسه می رود نگران ضعف او هستم. لطفاً مرا راهنمایی کنید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] نذر فرزند احتیاجی به اجازه پدر ندارد، مگر این که کار او مایه آزار پدر باشد که دراین صورت نذر او صحیح نیست.
- [آیت الله اردبیلی] خوردن و آشامیدن از منزل یا باغ بستگان نزدیک انسان مانند پدر، مادر، فرزند، همسر، برادر، خواهر، عمو، عمّه، دایی، خاله و نیز دوستان و کسی که منزل و کار خود را به انسان محوّل نموده است، در صورتی که اطمینان یا گمان به راضی نبودن آنان نداشته باشد، جایز است.
- [آیت الله مظاهری] رفع صفات رذیله، گرچه عملی بر طبق آن انجام ندهد، اگر قدرت بر رفع داشته باشد، واجب مؤکّد، و ترک این واجب چنانکه گفته شد از محرّمات است، و باید علاوه بر اینکه مانع سر زدن عملی از آن شود، با آن مبارزه کند تا ریشهاش را قطع کند، و این کار، گرچه مشکل است ولی از اوجب واجبات است، و ثواب این مبارزه از جهاد بالاتر است و از این رو در روایات اهلبیت(سلاماللهعلیهم) (جهاد اکبر) نامیده شده است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر فرزند با اجازه پدر نذر کند، باید به آن نذر عمل نماید، بلکه اگر بدون اجازه او هم نذر کند، عمل کردن به آن نذر واجب است. ولی اگر پدر از کاری منع کرده باشد، و یا بعد از نذر از آن کار منع کند، آن نذر صحیح نیست.
- [آیت الله سیستانی] - اعتکاف باید با اذن کسی که اذن او شرعاً معتبر است باشد. بنابراین زمانی که توقّفِ زن در مسجد حرام باشد مثل موردی که زن بدون اجازه از منزل خارج شده باشد، اعتکاف باطل است، و در صورتی که توقّفِ زن در مسجد، حرام نباشد ولی اعتکاف منافی با حق شوهر باشد، صحّت اعتکافش در صورتی که بدون اذن شوهرش باشد، محلّ اشکال است. همچنین در صورتی که اعتکاف موجب آزار و اذیت والدین باشد و این اذیت، ناشی از شفقت و دلسوزی باشد، اذن فرزند از آنان لازم است و اگر موجب اذیت آنان نباشد، احتیاط مستحب آن است که اجازه بگیرد. نهم: معتکف محرّمات اعتکاف را ترک نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] زنی که عقد دائمی شده، نباید بیعذر شرعی بدون اجازه شوهر از خانه بیرون رود و باید خود را برای هر لذّتی که او میخواهد و عذر شرعی برای زن در اجتناب آن نیست، تسلیم نماید و اگر در اینها از شوهر اطاعت کند، تهیّه غذا و لباس و منزل و سایر لوازم منزل او (با در نظر گرفتن شؤون زن) بر شوهر واجب است و اگر تهیّه نکند؛ چه توانایی داشته باشد یا نداشته باشد، مدیون زن است. (گفتنیست که نزدیکی از راه دبر جزء حقوق مرد بر زن نیست و زن میتواند از تسلیم شدن در این زمینه امتناع ورزد. بلکه مرد نمیتواند بدون رضایت زن به این کار اقدام ورزد).
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر به قصد دزدی، خیانت، یا کار حرام دیگری سفر کند، باید نماز را تمام بخواند، همچنین اگر خود سفر حرام باشد مثل این که چنان مسافرتی برای بدن او ضرر قابل ملاحظه ای دارد، یا زن بدون اجازه شوهر سفر کند (بنا بر احتیاط واجب) یا فرزند با نهی پدر و مادر سفر نماید بطوری که مایه اذیت آنها شود، باید نماز را تمام بخواند; ولی اگر سفر واجبی مانند حج واجب بوده باشد رضایت شوهر و پدر ومادر شرط نیست و نماز شکسته است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] جایز نیست نطفه مرد بیگانه را در رحم زنی وارد کنند، خواه با اجازه آن زن باشد یا نه و خواه شوهر داشته باشد یا نه و خواه شوهرش اجازه بدهد یا نه. و هرگاه چنین کنند و بچّه ای از آن متولد شود اگر این عمل بطور شبهه انجام شده مثل این که گمان می کرد زن خود اوست و زن نیز گمان می کرد نطفه شوهر اوست و بعد از آن معلوم شد چنین نبوده است، در این صورت بچّه متعلّق به آن مرد و زن است و تمام احکام فرزند را دارد، ولی اگر این کار از روی علم و عمد انجام گیرد بچّه ای که از آن متولّد می شود فرزند آنها حساب نمی شود و احکام ارث و مانند آن را ندارد؛ ولی احکام محرمیّت نسبت به صاحب نطفه، زن و بستگانشان جاری می شود. در ضمن پیوند تخمدان زن اجنبیّه به همسر در صورت ضرورت مانعی ندارد و استفاده از مادر جانشین در جایی که بخاطر ضرورت نطفه¬ی زن و شوهر در بیرون رحم با هم ترکیب شده، آن هم مانعی ندارد؛ ولی با توجّه به این که این کار معمولاً مستلزم نظر و لمس نا مشروع است تنها در حال ضرورت انجام گیرد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در چند صورت فقط قضای روزه لازم است و کفاره واجب نیست: 1 در صورتی که در شب ماه رمضان جنب باشد و بخوابد و بیدار شود و برای بار دوم یا سوم بخوابد و بیدار نشود، در این صورت احتیاط واجب قضای روزه است. اما اگر در خواب اول بیدار نشود، قضا ندارد و روزه اش صحیح است. 2 هرگاه کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد، ولی نیت روزه نکرده باشد یا قصد کند که روزه خود را بخورد، یا با ریا روزه را باطل نماید. 3 هرگاه در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کند و با همان حال یک یا چند روز روزه بگیرد بنابراحتیاط واجب. 4 در ماه رمضان بدون آن که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، بعد معلوم شود صبح بوده، همچنین اگر بعد از تحقیق شک یا گمان کند که صبح شده است; ولی اگر بعد از تحقیق یقین کند صبح نشده، و چیزی بخورد، بعد معلوم شود که صبح بوده، قضا واجب نیست. 5 هرگاه کسی بگوید صبح نشده و هنوز وقت باقی است و انسان به گفته او کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد و بعد معلوم شود صبح بوده، در اینجا نیز قضا لازم است، ولی اگر بعد از تحقیق یقین کند صبح نشده و چیزی بخورد بعد معلوم شود صبح بوده قضا واجب نیست. 6 کسی بگوید صبح شده و انسان به گفته او یقین نکند یا خیال کند شوخی می کند و کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده. 7 هرگاه شخص عادلی خبر دهد مغرب شده و او افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده است. 8 هرگاه در هوای صاف به واسطه تاریکی یقین کند مغرب شده و افطار کند بعد معلوم شود مغرب نبوده. 9 هرگاه برای خنک شدن، یا بدون هدف، آب در دهان بگرداند و بی اختیار فرو رود باید قضا کند، اما اگر فراموش کرده که روزه است و آب را فرو برد قضا ندارد، همچنین اگر برای وضو آب در دهان کند و بی اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست. 10 کسی که با همسر خود بازی کند بدون این که قصد استمناء داشته باشد و منی از او خارج شود، ولی اگر اطمینان داشت که با این کار منی خارج نمی شود و تصادفا خارج شد روزه اش صحیح است و قضا ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که می خواهد پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد؛ یا ده روز در محلی بماند و نیز کسی که مردد است که از وطنش بگذرد؛ یا ده روز در محلی بماند؛ اگر از ماندن ده روز یا گذشتن از وطن منصرف شود؛ باز هم باید نماز را تمام بخواند. ولی اگر باقیمانده راه هشت فرسخ باشد یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد و برگشتن نیز چهار فرسخ باشد؛ باید نماز را شکسته بخواند. شرط پنجم - آنکه برای کار حرام سفر نکند و اگر برای کار حرامی مانند دزدی سفر کند؛ باید نماز را تمام بخواند. و همچنین است اگر خود سفر حرام باشد مثل آنکه برای او ضرری که اقدام بر آن شرعا حرام است داشته باشد؛ یا زن بدون اجازه شوهر و فرزند با نهی پدر و مادر که موجب عقوقش باشد سفری بروند که بر آنان واجب نباشد؛ ولی اگر مثل سفر حج واجب باشد؛ باید نماز را شکسته بخوانند.