مهم ترین علت ترس از جدایی، جدایی دراز مدت کودک در دوران خردسالی از والدین به ویژه مادر است و نشانه هایی دارد:
1. کودک به سبب جدایی از والدین می گرید؛ 2. برای سلامت والدین بسیار نگران است؛ 3. نگران دزدیده شدن است؛ به همین جهت، در مکان های شلوغ، دست آنان را رها نمی کند؛ 4. در مجالس و محافلی چون جشن تولد همسالان به تنهایی و بدون حضور والدین حاضر نمی شود؛ 5. در اتاق، تنها نمی ماند؛ 6. در اتاقی مستقل و جدا از پدر و مادر نمی خوابد.
برای کاستن از این ترس به نکات ذیل توجه کنید:
أ. در برابر ترس او واکنش شدید نشان ندهید؛ ب. هرگز او را به زور به تنها ماندن وادار نکنید؛ ج. فرزند خود را به تنها رها کردن در بیرون از منزل تهدید نکنید؛ د. چیزی از محدودیت های پیشین کم نکنید؛ برای مثال اگر پیش تر، با خواهر یا برادرش می خوابیده است، و تقاضا می کند با شما بخوابد، اجازه ندهید؛ زیرا کاستن از محدودیت ها سبب می شود که باور کند ترسش واقعی است. ه. برای جدایی تدریجی می توانید از نزدیکان یا مهد کودک آغاز کنید( ر.ک: ج1، ص 179).
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
