پسری 8 ساله دارم که بسیار سر به هوا و به سخنان من بی‌توجه است. آیا این حالت، به او لطمه می‌زند؟

بی‌توجهی و سر به هوایی کودک در حد معمول، طبیعی است و اگر از حد معمول بگذرد، ممکن است به او لطمه‌هایی وارد سازد و این لطمه‌ها، اعتماد به نفس او را بگیرد.
برای تخفیف این رفتار، ریشه‌ها را بیابید و آن‌ها را از بین ببرید:
1. مشکلات روحی - روانی: یکی از علل سر به هوایی کودک شما، مشکلات روحی - روانی است. مشکلات او ممکن است مربوط به خانه یا مدرسه باشد که می‌توانید با گفت و گو یا ایجاد ارتباط با مدرسه، منشأ آن‌ها را بیابید و از بین ببرید.
2. مشغولیت فکری: اموری از قبیل اردو، مسابقه، امتحان، قرار با دوستان و... فکر او را مشغول می‌کند و سر به هوا می‌شود. بی‌توجهی و سر به هوایی کودک در این حالت طبیعی است و باید با آن مدارا کنید. این مشکل در بزرگسالان هم فراوان دیده می‌شود.
3. گریز از کار: امر و نهی فراوان والدین، کودک را خسته می‌کند و این خستگی سبب می‌شود به سخنان شما توجه نکند؛ پس امر و نهی‌ها را متعادل کنید.
4. غرق شدن در کار: گاهی کودک، چنان در فعالیتی (تماشای تلویزیون، بازی با رایانه، بازی با همسالان و...) غرق می‌شود که به واقع، صدای شما را نمی‌شنود. در این موارد، از بی‌توجهی او چشم بپوشید.
چند توصیه
أ. روشن بودن پرسش و دستور: وقتی از او چیزی می‌پرسید یا به او دستوری می‌دهید، پرسش و دستورتان روشن باشد و فرمان‌های خود را تغییر ندهید.
ب. نگاه مستقیم کودک به شما: هنگام سخن گفتن با او یا درخواست چیزی، برقراری تماس چشمی لازم است.
ج. آموزش تسلط بر خود: به او بیاموزید که با گفتار شفاهی، رفتار خود را کنترل کند. بگوید: باید حواسم را به کارم جمع کنم. نباید اجازه دهم حواسم پرت شود.
د. پرهیز از به کارگیری القاب ناپسند: برخی والدین به کودکان سر به هوای خود، القاب ناپسندی چون چلفتی، چل من، کور، گیج و منگ و... می‌دهند که درست نیست. از تأثیر تلقینی این القاب غافل نشوید.
منبع: کتاب نسیم مهر(1)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)