مناجات با خدا و دعا و تضرّع و زاری به پیشگاه مقدسش، در تمام اوقات مطلوب و مورد تأکید پیشوایان بزرگ دین است. از جمله اوقات دعا، و طلب حاجت به سوی حضرت حق، پیش از انجام اعمال زناشویی، در شب زفاف است. در مورد دعا و نماز در این شب، روایات متعددی از ائمه اطهار به ما رسیده است، که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:
امام باقر علیه السّلام می فرماید: (هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بساز و به او نیز بگو وضو بگیرد دو رکعت نماز بخوان، به او نیز بگو دو رکعت نماز بخواند، سپس خدا را حمد و ثنا کن، و صلوات بر محمد و اهل بیت او بفرست، آنگاه این دعا را بخوان و به حاضران بگو (آمین) گویند: خدایا؛ دوستی و محبت و خوشنودی او را روزیِ من گردان، و مرا به او خوشنود ساز، و بین ما به پیوندی صمیمانه و نیک، جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند می شماری.)[1]
آن حضرت در جای دیگر می فرماید: (هنگامی که قصد نزدیک شدن به همسرت را داری بگو: خدایا فرزندی نصیبم کن و او را خداترس و پیراسته قرار ده، او را سالم از هر نقص و عیبی بیافرین، و عاقبتش را ختم به خیر گردان.)[2]
عبدالرحمن بن کثیر می گوید: در حضور حضرت امام صادق علیه السّلام بودیم، سخن از شریک شدن شیطان در امور پیش آمد، حضرت آن را بزرگ شمرد به حدی که مرا وحشت فراگرفت، عرض کردم: جانم به فدایت، راه رهایی از آن چیست؟ حضرت فرمود: (وقتی که قصد همبستر شدن با همسرت را داشتی بگو، بنام خدای بخشندة مهربان، که خدایی جز او نیست، او که خالق آسمان ها و زمین است، خدایا اگر مرا امشب فرزندی و جانشینی نصیب می فرمایی برای شیطان در او شراکت و بهره ای قرار مده، خدایا او را باایمان، با اخلاص و پاکیزه از شیطان و پلیدی های وی قرار ده، که حمد و سپاسِ تو بس عظیم است.)[3]
همچنین امام صادق علیه السّلام در مورد مردی که هنگام همبستر شدن با همسرش از شریک شدن شیطان در این کار می هراسد می فرماید: (چنین شخصی باید (بسم الله) بگوید و از شیطان به خدا پناه ببرد.)[4]
در آداب شب زفاف و به طور کلی هر گاه که عمل زناشویی انجام می گیرد، به غیر از نماز و دعا که در بالا گفته شد، روایات و سفارشات بسیاری از پیامبر و ائمة اطهار در معتبرترین کتابهای حدیث آمده است که رعایت آنها هم به نفع زن و شوهر و هم فرزندان آنهاست، در اینجا به سفارشاتی که رسول گرامی اسلام به حضرت علی کرده اند، به طور خلاصه اشاره می کنیم.
در وصیت های پیامبر به حضرت علی علیه السّلام آمده است: (هنگامی که عروس به خانة تو وارد شد، کفشهای او را در آور، تا بنشیند و پاهای او را بشوی و از آن آب، از درِ خانه تا انتهای آن بپاش، چنین کاری موجب رفع و دفع انواع فقر شده و باعث نزول برکتهای بسیار خواهد شد، و تا هفت روز، عروس را از خوردن شیر و سرکه و گشنیز و سیب ترش منع کن، زیرا رحم زن بر اثر خوردن این چهار غذا، سرد شده برای باروری آماده نمی شود.)
ایشان همچنین در سفارشات خود می فرماید: (در آغاز و وسط و آخر ماه (قمری) آمیزش نکن، در بعد از ظهر آمیزش نکن، هنگام آمیزش سخن نگو، هنگام آمیزش به فکر زن دیگری نباش، در حال ایستاده آمیزش نکن، شب عید فطر و قربان آمیزش نکن، بدون وضو آمیزش نکن، آمیزش در شب دوشنبه و آغاز شب سه شنبه و شب پنج شنبه و هنگام ظهر پنج شنبه و شب جمعه و عصر جمعه، خوب است) آنگاه پیامبر به علی علیه السّلام فرمود: این وصایای مرا حفظ کن و به آنها عمل کن چنان که من آنها را از جبرئیل دریافت و رعایت کرده ام.)[5]
پیامبر گرامی اسلام می فرماید:
(در اسلام بنایی دوست داشتنی تر از ازدواج نزد خداوند برپا نشده است).[6]
[1] . وسایل الشیعه، حر عاملی، محمد، نشر اسلامیه، ج 14، ص 81.
[2] . همان، ص 82.
[3] . همان، ص 97.
[4] . وسایل الشیعه، ج 14، ص 97.
[5] . به نقل از کتاب نظام خانواده در اسلام، انصاریان، حسن، نشر ام ابیها، ص 206.
[6] . مستدرک وسایل، نوری، حسین، نشر مؤسسة آل البیت، ج 14، ص 152.
( اندیشه قم )
