آیا می توان به خاطر عشق به خدا، از ازدواج پرهیز کرد؟

الف) ازدواج یکی از سنت های اسلامی است که در روایات و آیات قرآن روی آن تاکید فراوان شده است و در برخی از شرایط واجب هم می شود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: ((النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی ازدواج روش من است و هر کسی از این روش دوری کند از من نیست)).
ب) ازدواج با سیرانسان به سوی خدا و محبت به او هیچ گونه منافاتی ندارد زیرا همه کسانی که در محبت خدا به اوج رسیده اند- که در راس همه آنان اشرف موجودات حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه اطهار (علیهم السلام) قرار داشته اند- ازدواج کرده اند وبرخی از آنان دارای زنان متعددی بوده اند.
ج) اگر عشق و محبت انسان به غیر خدا به این صورت باشد که آنها را موجودات مستقلی در مقابل خدابداند، این با محبت خدا سازش ندارد و نوعی شرک تلقی می شود. لکن اگربه خاطر خدا آنان را دوست بدارد یعنی، چون اینها هم دوست خدا و ولی او هستند به آنها علاقه داشته باشد، این چیزی جدای از محبت خدا نیست مثل این که ما پیامبر و ایمه (ع) را دوست می داریم چون ولی خدا و طرف محبت او هستند.
د) به طور کلی اگر انسان از آنچه که خداوند در دنیا آفریده- اعم از زن، فرزند، خانه و سایر امور- برای رسیدن به کمال استفاده کند و به وسیله آن به خدا برسد، هیچ اشکالی ندارد. حضرت علی (علیه السلام) فرموده است: ((دنیا محل تجارت بندگان شایسته خداوند است))،(1) یعنی از همین دنیا و با استفاده از نعمت های آن، می توانید به خدا وآخرت برسید (که یکی از نعمت های آن زن است). بهترین شاهد در این زمینه، برخورد حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) با عثمان بن مظعون است. در تاریخ آمده است که وقتی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند عثمان ترک خانه و زن و زندگی کرده و به یکی از کوه های اطراف مدینه رفته و به عبادت مشغول شده است، او را طلب کردند. بعد وارد مسجد شدند و در جمع مردم فرمودند: من به رهبانیت مامور نشده ام و من که پیامبر شما هستم گاهی روزه می گیرم گاهی افطار می کنم و گاهی با زن ها مجالست دارم و بوی خوش استعمال می کنم.
پی‌نوشت‌
1) نهج البلاغه، حکمت 126.