انصراف
ــ روی گرداندن و همچنین بازگشت را انصراف می‌گویند. ــ انصراف توجه ذهن به برخی از افراد طبیعت، هنگام شنیدن لفظ مطلق است.
خواستگارانی برایم می‌آیند و پس از طی مراحلی منصرف می‌شوند. علت انصراف آنان چه می‌تواند باشد؟
ممکن است از مجموعه گفت‌وگوها و با توجه به نتیجه تحقیقات به این نتیجه برسند که همتایی لازم را با هم ندارید و انصراف دهند. انصراف خواستگار، همیشه به معنای وجود مشکل در شما نیست؛ بلکه ممکن است او و خانواده‌اش مانعی از جمله اختلاف بر سر انتخاب شما داشته باشند. علت دیگر انصراف خواستگاران ممکن است رفتار شما بوده باشد. هرگونه افراط و تفریط در رفتار از جمله تحکم در کلام و ترقیق در کلام، پررویی و کمرویی، پرحرفی و کم‌حرفی، ترشرویی و خنده‌رویی، روگرفتن زیادی و باز بودن زیادی، غرور زیاد، عدم رعایت آداب اجتماعی، برخورد ناشایست با والدین یا خواهر و برادر، دشمنان و حرف‌های پشت سر، همه می‌توانند دلیل بر انصراف خواستگار باشند.
ممکن است از مجموعه گفت‌وگوها و با توجه به نتیجه تحقیقات به این نتیجه برسند که همتایی لازم را با هم ندارید و انصراف دهند. انصراف خواستگار، همیشه به معنای وجود مشکل در شما نیست؛ بلکه ممکن است او و خانواده‌اش مانعی از جمله اختلاف بر سر انتخاب شما داشته باشند. علت دیگر انصراف خواستگاران ممکن است رفتار شما بوده باشد. هرگونه افراط و تفریط در رفتار از جمله تحکم در کلام و ترقیق در کلام، پررویی و کمرویی، پرحرفی و کم‌حرفی، ترشرویی و خنده‌رویی، روگرفتن زیادی و باز بودن زیادی، غرور زیاد، عدم رعایت آداب اجتماعی، برخورد ناشایست با والدین یا خواهر و برادر، دشمنان و حرف‌های پشت سر، همه می‌توانند دلیل بر انصراف خواستگار باشند.
عنوان سوال:
خواستگارانی برایم می‌آیند و پس از طی مراحلی منصرف می‌شوند. علت انصراف آنان چه می‌تواند باشد؟
پاسخ:
ممکن است از مجموعه گفت‌وگوها و با توجه به نتیجه تحقیقات به این نتیجه برسند که همتایی لازم را با هم ندارید و انصراف دهند. انصراف خواستگار، همیشه به معنای وجود مشکل در شما نیست؛ بلکه ممکن است او و خانواده‌اش مانعی از جمله اختلاف بر سر انتخاب شما داشته باشند.
علت دیگر انصراف خواستگاران ممکن است رفتار شما بوده باشد.
هرگونه افراط و تفریط در رفتار از جمله تحکم در کلام و ترقیق در کلام، پررویی و کمرویی، پرحرفی و کم‌حرفی، ترشرویی و خنده‌رویی، روگرفتن زیادی و باز بودن زیادی، غرور زیاد، عدم رعایت آداب اجتماعی، برخورد ناشایست با والدین یا خواهر و برادر، دشمنان و حرف‌های پشت سر، همه می‌توانند دلیل بر انصراف خواستگار باشند.
- [سایر] برخی از خواستگارانم وقتی میفهمند خانواده پرجمعیتی هستیم، منصرف می‌شوند. آیا تعداد زیاد افراد خانواده می‌تواند عیب و نقص باشد؟
- [آیت الله خامنه ای] آیا چربیهایی که بهطور طبیعی در مو و صورت به وجود می‌آیند، مانع محسوب می‌شوند؟
- [سایر] من پیشتر ازدواج کرده و جدا شدهام. چرا وقتی خواستگارانم این مطلب را میفهمند، از ازدواج با من منصرف می‌شوند؟
- [آیت الله خوئی] معمول است متعاملین قبل از اجرای صیغه عقد معاوضه با یکدیگر قرار میگذارند در صورتی که هر یک از آنان منصرف شوند مقدار معینی به دیگری بدهد در صورت انصراف آیا شرعاً لازم است آن پول را بدهد یا نه؟
- [آیت الله مظاهری] تا چه موقعی معتکف می‌تواند از اعتکاف منصرف شود؟
- [آیت الله خوئی] بعضی از طلاب که از رشت و گیلان و . . . می‌آیند مشهد برای درس خواندن نه دائمی، در ضمن هفتهای یک شب برای تبلیغ از حد مسافت از مشهد دور می‌شوند، حکم نماز و روزه اینها چیست؟
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا دولت اسلامی می‌تواند بعلت مصالحی مهّم، صحّت بعض عقود یا ایقاعات مثل ازدواج یا طلاق را منوط به ثبت در دفاتر رسمی کشور یا منوط به گذراندن مراحلی خاصّ کند؟
- [آیت الله بهجت] اگر در معامله ای فروشنده بعد از دریافت وجه نتواند کالای مورد معامله را به مشتری تحویل دهد و بخواهد از معامله منصرف شود، آیا انصراف او بدون رضایت مشتری جایز است؟ در صورتی که وجه را دریافت نکرده و در تاریخ مقرر نتواند کالا را به مشتری تحویل دهد، چه وجهی دارد؟
- [سایر] والدینم از هم جدا شدهاند و تحت سرپرستی مادربزرگ و پدربزرگم بودهام. آیا این مسأله می‌تواند علت منصرف شدن خواستگارانم باشد؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] شخصی قصد مسافرت می‌کند و بنا دارد از بیست کیلومتر نیز رد شود ولی زمانی که از حد ترخص میگذرد بنا به دلایلی از ادامه مسافرت منصرف می‌شود؛ حالا آیا می‌تواند روزهاش را افطار کند؟
- [آیت الله وحید خراسانی] وجوب امر به معروف و نهی از منکر مشروط به شرایطی است اول ان که امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر عالم به معروف و منکر باشد پس جاهل به معروف و منکر نباید متصدی امر و نهی شود و امر و نهی جاهل به معروف و منکر خود منکری است که باید از ان نهی شود دوم ان که احتمال تاثیر بدهد و اگر بداند تارک معروف و فاعل منکر به امر و نهی ترتیب اثر نمی دهد واجب نیست سوم ان که تارک معروف و فاعل منکر از ترک و فعل منصرف نباشد ولی اگر برایش انصراف حاصل شده باشد یا احتمال انصراف باشد واجب نیست چهارم ان که در ترک معروف و فعل منکر معذور نباشد و معذور مثل ان است که مقلد کسی باشد که ان فعل را واجب یا حرام نمی داند هرچند به حسب اجتهاد یا تقلید امر یا ناهی امر کننده و نهی کننده واجب و حرام باشد پنجم ان که اگر نداند امر و نهی او تاثیر می کند ضرری از امر و نهی او بر جان یا عرض یا مال مسلمانی وارد نشود و اگر بداند تاثیر می کند باید اهم و مهم را ملاحظه نماید پس چنانچه امر به معروف و نهی از منکر از جهت اهمیت فعل معروف و ترک منکر شرعا اهم از ان ضرر باشد وجوب امر به معروف و نهی از منکر ساقط نمی شود
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر مردی که غائب است بخواهد زن خود را طلاق دهد، چنانچه بتواند اطلاع پیدا کند که زن او در حال حیض یا نفاس است یا نه، اگرچه اطلاع او از روی عادت حیض زن یا نشانههای دیگری باشد که در شرع معیّن شده باید اطلاع پیدا کند و اگر نتوانست می‌تواند تا مدّتی که معمولاً زنها از حیض یا نفاس پاک می‌شوند صبر کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر مالی را برای بچهای که در شکم مادر است و در آن روح دمیده باشد ولی هنوز به دنیا نیامده وقف کند اشکالی ندارد، همچنین اگر مثلاً وقف فقراء یا طلّاب یک مدرسه خاصّ کند و هنوز فقیر یا طلبهای در آن مدرسه وجود نداشته باشد، ولی اگر مثلاً قید کند که وقف تنها برای کسانی باشد که از سال بعد در این مدرسه ساکن می‌شوند صحیح نیست، ولی میتوان برای تمام کسانی که در این مدرسه ساکن هستند یا ساکن خواهند شد مالی را وقف کرد، همچنین میتوان مالی را برای زندگان و بعد از آنها برای کسانی که بعداً به دنیا می‌آیند وقف نماید، مثلاً چیزی را برای اولاد خود وقف کند که بعد از آنان وقف نوههای او باشد و هر دستهای بعد از دسته دیگر از وقف استفاده کند
- [آیت الله اردبیلی] در (اجاره اشخاص) کسی که اجاره می‌کند (مستأجر) و کسی که مورد اجاره قرار میگیرد (اجیر) و مال التّجاره (اجرت) نام دارد؛ حال اگر اجیر با انسان شرط کند که فقط برای خود انسان کار کند، نمیشود او را به دیگری اجاره داد و اگر شرط نکند و اطلاق اجاره هم منصرف به این نباشد که برای خود انسان کار کند، چنانچه او را به چیزی که اجرت او قرارداده اجاره دهد، باید زیادتر نگیرد و اگر به چیز دیگری اجاره دهد، می‌تواند زیادتر بگیرد.
- [آیت الله اردبیلی] تا وقتی خریدار و فروشنده از مجلس معامله متفرّق نشدهاند، می‌توانند معامله را به هم بزنند و نیز اگر مشتری حیوانی را بخرد، تا سه روز حقّ به هم زدن معامله را دارد و همچنین اگر پول جنسی را که نقد خریده تا سه روز ندهد و جنس را تحویل نگیرد، فروشنده می‌تواند معامله را به هم بزند؛ ولی کسی که مالی را صلح می‌کند در صورت اوّل و دوم حقّ به هم زدن صلح را ندارد، امّا در صورت سوم چنانچه تحویل مال مصالحه را تأخیر بیندازد و در عرف حدّی برای ادای آن باشد یا منصرف از صلح این باشد که مال مصالحه را نقد بدهد و تأخیر نیندازد، (خیار تأخیر) در صلح نیز جاری می‌باشد و در بقیّه خیارات که در (احکام خرید و فروش) گفته شد، می‌تواند صلح را به هم بزند، مگر در خیار غَبْنْ که به هم زدن صلح بیاشکال نیست.
- [آیت الله بروجردی] انسان می‌تواند زکات را در هشت مورد مصرف کند:اوّل:فقیر و آن کسیست که مخارج سال خود و عیالاتش را ندارد و کسی که صنعت یا ملک یا سرمایهای دارد که می‌تواند مخارج سال خود را بگذراند، فقیر نیست.دوم:مسکین و آن کسیست که از فقیر سختتر میگذراند.سوم:کسی که از طرف امام عَلَیْهِ السَّلَام یا نائب امام مأمور است که زکات را جمع و نگهداری نماید و به حساب آن رسیدگی کند و آن را به امام یا نائب امام یا فقرا برساند.چهارم:کافرهایی که اگر زکات به آنان بدهند به دین اسلام مایل می‌شوند، یا در جنگ به مسلمانان کمک میکنند.پنجم:خریداری بندهها و آزاد کردن آنان.ششم:بدهکاری که نمیتواند قرض خود را بدهد.هفتم:سبیل الله، یعنی کاری که منفعت عمومی دینی دارد، مثل ساختن مسجد و مدرسهای که علوم دینیه در آن خوانده می‌شود.هشتم:ابن السبیل، یعنی مسافری که در سفر درمانده شده و احکام اینها در مسائل آینده گفته خواهد شد.
- [آیت الله خوئی] اگر زنی بچهای را با شرایطی که در مسأل (2483) گفته خواهد شد شیر دهد، آن بچه به این عده محرم می‌شود: (اول): خود زن و آن را مادر رضاعی می‌گویند. (دوم): شوهر زن که شیر مال اوست و او را پدر رضاعی می‌گویند. (سوم): پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگرچه پدر و مادر رضاعی او باشند. (چهارم): بچههایی که از آن زن به دنیا آمدهاند، یا بعد به دنیا می‌آیند. (پنجم): بچههای اولاد آن زن هر چه پایین روند، چه از اولاد او به دنیا آمده، چه اولاد او آن بچهها را شیر داده باشند. (ششم): خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعی باشند یعنی به واسط شیر خوردن، با آن زن خواهر و برادر شده باشند. (هفتم): عمو و عم آن زن اگرچه رضاعی باشند. (هشتم): دایی و خال آن زن اگرچه رضاعی باشند. (نهم): اولاد شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است، هر چه پایین روند، اگرچه اولاد رضاعی او باشند. (دهم): پدر و مادر شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است، هر چه بالا روند. (یازدهم): خواهر و برادر شوهری که شیر مال او است اگرچه خواهر و برادر رضاعی او باشند. (دوازدهم): عمو و عمه و دایی و خال شوهری که شیر مال اوست هر چه بالا روند، اگرچه رضاعی باشند و نیز عده دیگری هم که در مسایل بعد گفته می‌شود، به واسط شیر دادن محرم می‌شوند.
- [آیت الله سیستانی] اگر زنی بچهای را با شرائطی که در مسأله (2445) گفته خواهد شد ، شیر دهد ، آن بچه اگر پسر باشد به این عدّه از زنها ، و اگر دختر باشد به این عده از مردها محرم می‌شود : اول : خود زن ، و او را (مادر رضاعی) می‌گویند . دوم : شوهر زن که شیر مربوط به اوست ، و او را (پدر رضاعی) می‌گویند . سوم : پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند ، اگر چه پدر و مادر رضاعی او باشند . چهارم : بچههائی که از آن زن به دنیا آمدهاند ، یا بعد به دنیا می‌آیند . پنجم : بچههای اولاد نسبی آن زن هر چه پائین روند ، چه بچههای نسبی آنها باشند ، و چه بچههای رضاعی . ششم : خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعی باشند ، یعنی بواسطه شیر خوردن با آن زن ، خواهر و برادر شده باشند . هفتم : عمو و عمه آن زن ، اگر چه رضاعی باشند . هشتم : دائی و خاله آن زن ، اگر چه رضاعی باشند . نهم : اولاد شوهر آن زن که شیر مربوط به آن شوهر است ، هر چه پائین روند ، اگر چه اولاد رضاعی او باشند . دهم : پدر و مادر آن مرد ، هر چه بالا روند . یازدهم : خواهر و برادر آن مرد ، اگر چه خواهر و برادر رضاعی او باشند . دوازدهم : عمو عمه ، و دائی و خاله آن مرد ، هر چه بالا روند ، اگر چه رضاعی باشند . ونیز عدّه دیگری هم که در مسائل بعد گفته می‌شود بواسطه شیر دادن محرم می‌شوند .
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زنی بچهای را با شرائطی که در )مسأله 2490) گفته خواهد شد، شیر دهد آن بچه به این عدّه محرم می‌شود: اوّل خود زن و آن را مادر رضاعی می‌گویند; دوم شوهر زن که شیر مال اوست و او را پدر رضاعی می‌گویند; سوم پدر ومادر آن زن هرچه بالا روند اگرچه پدر ومادر رضاعی او باشند; چهارم بچههایی که از آن زن به دنیا آمدهاند یا به دنیا می‌آیند; پنجم بچههای اولاد آن زن هرچه پایین روند چه از اولاد او به دنیا آمده یا اولاد او آن بچهها را شیر داده باشند; ششم خواهر وبرادر آن زن اگرچه رضاعی باشند یعنی به واسطه شیر خوردن با آن زن خواهر وبرادر شده باشند; هفتم عمو وعمّه آن زن اگرچه رضاعی باشند; هشتم دایی وخاله آن زن اگرچه رضاعی باشند; نهم اولاد شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است هرچه پایین روند اگرچه اولاد رضاعی او باشند; دهم پدر ومادر شوهر آن زن که شیر مال آن شوهر است هرچه بالا روند; یازدهم خواهر وبرادر شوهری که شیر مال او است اگرچه خواهر وبرادر رضاعی او باشند; دوازدهم عمو وعمّه ودایی وخاله شوهری که شیر مال اوست هرچه بالا روند اگرچه رضاعی باشند و نیز عدّه دیگری هم که در مسائل بعد گفته می‌شود به واسطه شیر دادن محرم می‌شوند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر زنی بچّهای را با شرایطی که در مسأله 2954 گفته خواهد شد، شیر دهد، آن بچّه به این اشخاص محرم می‌شود: اوّل:خود زن و او را (مادر رضاعی) می‌گویند. دوم:شوهر زن که شیر متعلّق به اوست و او را (پدر رضاعی) می‌گویند. سوم:پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگرچه پدر و مادر رضاعی او باشند. چهارم:بچّههایی که از آن زن به دنیا آمدهاند یا به دنیا می‌آیند. پنجم:بچّههای اولاد آن زن هر چه پایین روند، چه از اولاد او به دنیا آمده باشند یا اولاد او آن بچّهها را شیر داده باشند. ششم: خواهر و برادر آن زن اگرچه رضاعی باشند، یعنی به واسطه شیر خوردن با آن زن خواهر و برادر شده باشند. هفتم:عمو و عمّه آن زن، اگرچه رضاعی باشند. هشتم:دایی و خاله آن زن، اگرچه رضاعی باشند. نهم:اولاد شوهر آن زن که شیر متعلّق به اوست، هر چه پایین روند، اگرچه اولاد رضاعی او باشند. دهم:پدر و مادر شوهر آن زن که شیر متعلّق به اوست، هر چه بالا روند. یازدهم:خواهر و برادر شوهری که شیر متعلّق به اوست، اگرچه خواهر و برادر رضاعی او باشند. دوازدهم:عمو و عمّه و دایی و خاله شوهری که شیر متعلّق به اوست هر چه بالا روند، اگرچه رضاعی باشند و نیز عدّه دیگری هم که در مسائل بعد گفته می‌شود، به واسطه شیر دادن محرم می‌شوند.