چرا وقتی برای ازدواج تحقیق می کنیم، درست جواب نمی دهند. چه کار باید کرد؟

پاسخ از حجت الاسلام حسین دهنوی:
البته همه این طور نیستند . بعضی آدمها محافظه کار هستند . یعنی احتیاط امنیتی می کنند . مثلا می ترسند بگویند : پسر شری است و لو برود و فردا گریبان گیر آنها بشود . خانواده ای که تحقیق می کنند این را مخفی نگه می دارند . در ضمن چون مسئله انسانی است و دین هم به ما می گوید : حق را بگو حتی اگر به ضررت باشد . شما میخواهید جلوی بدبختی یک خانواده را بگیرید . حق را بگویید حتی اگر به ضرر شما باشد . واقعا این یک عمل انسانی است مثل اینکه می بینی یک نابینا می خواهد در چاه بیفتد و شما جلوی او را نگیری . یکی دیگر از علت هایی که بعضی ها نمی گویند این است که می گویند : کشف عیب های دیگران حرام است . و احتیاط شرعی می کنند. بله غیبت و پشت سر کسی حرف زدن و تجسس حرام است . این ها درست است . ولی استثنا هم دارد . در بحث ازدواج می گوید بگو اشکالی ندارد . ببینید چه دین قشنگی است . فقیهان ما در نصح مستشی یعنی خیرخواهی برای کسی که از ما کمک میخواهد اجازه داده اند که عیب های او را بگویید . البته باید عیب هایی را بگویید که مربوط به ازدواج این ها می شود . حالا طرف معتاد است باید بگویید ولی می بینید طرف شش سال پیش کفتر بازی می کرده و توبه هم کرده ، این را نباید بگویید . این اشکال دارد چون ربطی به ازدواج ندارد . عیب ها را به کسانی می گویید که در تحقیق موثر هستند نه به همه بگویید . به خانواده های عزیز که تحقیق می کنند باید بگویم که این عیب ها باید در قفسه سینه شما بماند . اگر به ازدواج ختم نشد ، نباید دلیل آن را بگویید . این اشکال شرعی دارد . و این ها باید مخفی بماند .
www.ch3.irbtv.ir