http://rasekhoon.net

چه کار انجام دهیم تا خداوند متعال و ائمه اطهار علیهم السلام از دست ما راضی و از یاران امام زمان علیه السلام باشیم؟
در واقع خود دو بخش دارد: الف: میزان راضی بودن خداوند تعالی و ائمه اطهار(ع ), از انسان چیست؟ ب: رمز موفقیت پیمودن راه خدایی و تحصیل رضای الهی کدام است؟ به عبارتی دیگر چگونه می توان در این راه بر نفس و موانع دنیوی غالب و پیروز شد؟ قبل از این که به بخش اول پرداخته شود مقدمه ای کوتاه لازم به نظر می آید و آن این است که رضایت خداوند تعالی و ائمه اطهار(ع ) مراتبی دارد که رتبه های آن وابسته به عبودیت و درجات بندگی بندگان نسبت به خدای سبحان می باشد, هر درجه ای از عبودیت رضایت متناسب با آن درجه را به همراه دارد. جواب بخش اول : بهترین میزان , یک چیز به نظر می رسد: انجام وظایف شرعی: هر آن کس در این وادی بیشتر موفق شد بیشتر تحصیل رضایت کرد. زیرا با هر چه دقیق تر انجام دادن وظایف شرعی, بیشتر فرمان آورنده آن وظایف یعنی فرمان خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) لباس عمل پوشیده و هر چه بیشتر فرمان آورنده آن وظایف, عملی گشت بیشتر رضایت خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) تحصیل شده است. پس این اولین میزان باید هر چه بیشتر با انسان موزون و همگون گردد. مراد از وظایف شرعی اساسی ترین و مهم ترین آن است یعنی انجام واجبات و ترک محرمات. برای آشنایی با محرمات به کتاب (گناهان کبیره ) شهید آیت الله عبدالحسین دستغیب رجوع شود و بطور کلی تمام حرکات و سکنات باید بر وفق رساله عملیه مرجع عظیم الشأن مقلد باشد. در همین باب است این حدیث شریف : عن ابی حمزه الثمالی قال : قال علی بن الحسین (ع ): ((من عمل بما افترض الله علیهم , فهو ]من [ خیر الناس .)): امام سجاد(ع ) می فرمایند هر کس به آنچه که خدا بر او واجب کرده عمل نماید, او از بهترین مردم می باشد, (بحارالانوار, ج 71, ص 195, روایت 7 به نقل از سر الاسراء، علی سعادت پرور, ج 2, ص 65) و واضح است کسی که با فعل واجبات و ترک محرمات بهترین مردم شده باشد از منظر خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) پسندیده ترین مردم است . اگر در این وادی کسی موفق شد حتی این وسوسه ئ قلبی که شاید خدا و ائمه هدی (ع ) از من راضی نباشند خود, صفای دل را به هم می زند و آدم بی صفا مورد رضایت حق تعالی نیست . بنابراین با انجام هر چه دقیق تر واجبات و ترک محرمات باید رضایت بیشتر را تحصیل کرد و آن وسوسه ئ قلبی را از دل زدود بهترین میزان همین است و بس ((رضایت و عدم رضایت به همین میزان برمی گردد. اما بخش دوم: 1- مجاهده با نفس : در قسمتی از حدیثی شریف چنین آمده است: ((... فاما احد الفرضین فمجاهده الرجل نفسه عن معاصی الله عز و جل و هو من اعظم الجهاد...)): امام صادق (ع ) می فرمایند یکی از دو جهادی که فرض است مجاهده انسان با نفسش در برابر محرمات الهی است که آن خود از بزرگترین جهاد به حساب می آید, (وسائل الشیعه , ج 11, ص 16, ح 1, به نقل از همان , ج 1, ص 393). در این حدیث شریف مهار کردن نفس در مقابل گناهان بزرگترین مجاهده شمرده شده است کم انگاشتن این دستور العمل و ریاضت شرعی از ساده لوحی سرچشمه می گیرد نباید از آن غفلت کرد. 2- مراقبه : یعنی در طول روز مراقب نفس خود باشد حیطه ئ و محدوده مراقبه همان فعل واجبات و ترک محرمات می باشد به عبارت دیگر مجاهده أا با نفس را که گفته شد با مواظبت و مراقبت و عدم تخطی , هر چه دقیق تر انجام گیرد و مراقب نفس باشد که از محدوده این مجاهده غافل نباشد در هر کاری و اقدامی با مکثی مختصر ببینید واجب است حتما" انجام دهید و یا حرام است حتما" ترک کنید و یا مباح است که در فعل و ترک مختار هستید. 3- محاسبه : شب که از کار روزانه فراغت حاصل می شود باید به محاسبه ئ اعمال روز پرداخت تا فهمیده شود میزان موفقیت مراقبه مذکور چقدر بوده است هر چه این محاسبه دقیق تر باشد نقائص کمتر و مراقبه ئ مذکور در طول روز دقیق تر می گردد. تذکر این نکته مهم است که در محاسبه , محدوده مراقبه ئ روز ملاک قرار گیرد یعنی همان فعل واجبات و ترک محرمات اینگونه محاسبه کند که فلان حرف را که زد قبل از شروع به حرف زدن مراقبه اش را انجام داد که مثلا" غیبت نباشد و حرف زد یا نه ؟ یا فلان نوار را گوش داد قبل از گوش دادن مراقبه اش را انجام داد که مثلا" موسیقی حرام نباشد و گوش داد یا نه ؟ هر کاری را با همین کیفیت محاسبه کند تا به تدریج - حداقل بعد از یک سال - به قدری مراقبه اش قوی شود تا هیچ واجبی را ترک نکند و هیچ حرامی را انجام ندهد. با این مراقبه و محاسبه از هرزگی و غفلت روزانه گرفته می شویم و کم کم بر نفس خود چیره می گردیم و می فهمیم که دنیا نه تنها با ما لج نکرده است که مزرعه آخرت هم می باشد این اولین و اساسی ترین گام است که باید برداشته شود ناگفته پیداست که نتیجه بخشی آن ارتباط تنگاتنگی با عمل به آن دارد و بدون عمل نباید انتظار نتیجه داشت . اما در مورد قسمت پایانی سوال شما رعایت نکاتی که گفته شد در این امر یعنی جزو یاران امام زمان قرار گرفتن لازم و ضروری است به علاوه اینکه در روایات وارد شده هر کس در چهل روز پیاپی دعای عهد را بخواند جز یاران امام زمان(عج) قرار می گیرد و اگر در موقع ظهور حضرت در این دنیا نباشد دوباره به این دنیا بر می گردد. www.morsalat.coma
عنوان سوال:

چه کار انجام دهیم تا خداوند متعال و ائمه اطهار علیهم السلام از دست ما راضی و از یاران امام زمان علیه السلام باشیم؟


پاسخ:

در واقع خود دو بخش دارد:

الف: میزان راضی بودن خداوند تعالی و ائمه اطهار(ع ), از انسان چیست؟

ب: رمز موفقیت پیمودن راه خدایی و تحصیل رضای الهی کدام است؟

به عبارتی دیگر چگونه می توان در این راه بر نفس و موانع دنیوی غالب و پیروز شد؟ قبل از این که به بخش اول پرداخته شود مقدمه ای کوتاه لازم به نظر می آید و آن این است که رضایت خداوند تعالی و ائمه اطهار(ع ) مراتبی دارد که رتبه های آن وابسته به عبودیت و درجات بندگی بندگان نسبت به خدای سبحان می باشد, هر درجه ای از عبودیت رضایت متناسب با آن درجه را به همراه دارد.

جواب بخش اول : بهترین میزان , یک چیز به نظر می رسد: انجام وظایف شرعی: هر آن کس در این وادی بیشتر موفق شد بیشتر تحصیل رضایت کرد. زیرا با هر چه دقیق تر انجام دادن وظایف شرعی, بیشتر فرمان آورنده آن وظایف یعنی فرمان خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) لباس عمل پوشیده و هر چه بیشتر فرمان آورنده آن وظایف, عملی گشت بیشتر رضایت خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) تحصیل شده است. پس این اولین میزان باید هر چه بیشتر با انسان موزون و همگون گردد. مراد از وظایف شرعی اساسی ترین و مهم ترین آن است یعنی انجام واجبات و ترک محرمات. برای آشنایی با محرمات به کتاب (گناهان کبیره ) شهید آیت الله عبدالحسین دستغیب رجوع شود و بطور کلی تمام حرکات و سکنات باید بر وفق رساله عملیه مرجع عظیم الشأن مقلد باشد. در همین باب است این حدیث شریف : عن ابی حمزه الثمالی قال : قال علی بن الحسین (ع ): ((من عمل بما افترض الله علیهم , فهو ]من [ خیر الناس .)): امام سجاد(ع ) می فرمایند هر کس به آنچه که خدا بر او واجب کرده عمل نماید, او از بهترین مردم می باشد, (بحارالانوار, ج 71, ص 195, روایت 7 به نقل از سر الاسراء، علی سعادت پرور, ج 2, ص 65)

و واضح است کسی که با فعل واجبات و ترک محرمات بهترین مردم شده باشد از منظر خدای سبحان و ائمه هدی (ع ) پسندیده ترین مردم است . اگر در این وادی کسی موفق شد حتی این وسوسه ئ قلبی که شاید خدا و ائمه هدی (ع ) از من راضی نباشند خود, صفای دل را به هم می زند و آدم بی صفا مورد رضایت حق تعالی نیست . بنابراین با انجام هر چه دقیق تر واجبات و ترک محرمات باید رضایت بیشتر را تحصیل کرد و آن وسوسه ئ قلبی را از دل زدود بهترین میزان همین است و بس ((رضایت و عدم رضایت به همین میزان برمی گردد.

اما بخش دوم:

1- مجاهده با نفس : در قسمتی از حدیثی شریف چنین آمده است: ((... فاما احد الفرضین فمجاهده الرجل نفسه عن معاصی الله عز و جل و هو من اعظم الجهاد...)): امام صادق (ع ) می فرمایند یکی از دو جهادی که فرض است مجاهده انسان با نفسش در برابر محرمات الهی است که آن خود از بزرگترین جهاد به حساب می آید, (وسائل الشیعه , ج 11, ص 16, ح 1, به نقل از همان , ج 1, ص 393).

در این حدیث شریف مهار کردن نفس در مقابل گناهان بزرگترین مجاهده شمرده شده است کم انگاشتن این دستور العمل و ریاضت شرعی از ساده لوحی سرچشمه می گیرد نباید از آن غفلت کرد.

2- مراقبه : یعنی در طول روز مراقب نفس خود باشد حیطه ئ و محدوده مراقبه همان فعل واجبات و ترک محرمات می باشد به عبارت دیگر مجاهده أا با نفس را که گفته شد با مواظبت و مراقبت و عدم تخطی , هر چه دقیق تر انجام گیرد و مراقب نفس باشد که از محدوده این مجاهده غافل نباشد در هر کاری و اقدامی با مکثی مختصر ببینید واجب است حتما" انجام دهید و یا حرام است حتما" ترک کنید و یا مباح است که در فعل و ترک مختار هستید.

3- محاسبه : شب که از کار روزانه فراغت حاصل می شود باید به محاسبه ئ اعمال روز پرداخت تا فهمیده شود میزان موفقیت مراقبه مذکور چقدر بوده است هر چه این محاسبه دقیق تر باشد نقائص کمتر و مراقبه ئ مذکور در طول روز دقیق تر می گردد. تذکر این نکته مهم است که در محاسبه , محدوده مراقبه ئ روز ملاک قرار گیرد یعنی همان فعل واجبات و ترک محرمات اینگونه محاسبه کند که فلان حرف را که زد قبل از شروع به حرف زدن مراقبه اش را انجام داد که مثلا" غیبت نباشد و حرف زد یا نه ؟ یا فلان نوار را گوش داد قبل از گوش دادن مراقبه اش را انجام داد که مثلا" موسیقی حرام نباشد و گوش داد یا نه ؟ هر کاری را با همین کیفیت محاسبه کند تا به تدریج - حداقل بعد از یک سال - به قدری مراقبه اش قوی شود تا هیچ واجبی را ترک نکند و هیچ حرامی را انجام ندهد.

با این مراقبه و محاسبه از هرزگی و غفلت روزانه گرفته می شویم و کم کم بر نفس خود چیره می گردیم و می فهمیم که دنیا نه تنها با ما لج نکرده است که مزرعه آخرت هم می باشد این اولین و اساسی ترین گام است که باید برداشته شود ناگفته پیداست که نتیجه بخشی آن ارتباط تنگاتنگی با عمل به آن دارد و بدون عمل نباید انتظار نتیجه داشت .

اما در مورد قسمت پایانی سوال شما رعایت نکاتی که گفته شد در این امر یعنی جزو یاران امام زمان قرار گرفتن لازم و ضروری است به علاوه اینکه در روایات وارد شده هر کس در چهل روز پیاپی دعای عهد را بخواند جز یاران امام زمان(عج) قرار می گیرد و اگر در موقع ظهور حضرت در این دنیا نباشد دوباره به این دنیا بر می گردد.

www.morsalat.coma





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین