آیا معامله و بیع دین جایز است یا همیشه باید بیع عین باشد؟

یک وقت من عین کالا را مثلاً یک ضبط صوت را می فروشم و یک وقت دین را. مثلاً از شما یک خروار گندم طلبکار هستم. این گندم وجود عین ندارد و فقط وجود ذمّه ای دارد. این گندم را که طلب دارم، به شخص ثالثی می فروشم. مانعی ندارد که انسان، دین خودش را بفروشد، ولی می گویند دین به دین نباید فروخته شود. یعنی اگر بگویم گندمی را که من از کسی طلبکار هستم، به پولی که شما از شخص چهارمی طلب دارید، می فروشم. در این صورت، مبادله میان دین ها صورت گرفته و این [را] فقه منع کرده است، [ولی] بیع دین به عین اشکال ندارد.
www.irc.ir