آنچه مشهور است؛ این است که پیامبر اکرم(ص) فرمود: (أنا مدینة العلم و علی بابها)؛[1] من شهر دانشم و علی کلید آن است. اما با تعبیری دیگر روایتی تقریباً مشابه آنچه در پرسش مطرح شده وجود دارد، و آن روایت چنین است:
( ... قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ (ع) وَ نَفَخَ فِیهِ الرُّوح ... فَإِذَا تَحْتَ الْعَرْشِ مَکْتُوبٌ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ نَبِیُّ الرَّحْمَةِ وَ عَلِیٌّ مِفْتَاحُ الْجَنَّة)؛[2] رسول خدا(ص) فرمود: هنگامی که خدا آدم(ع) را خلق کرد و در او از روح خودش دمید ... به او فرمود سرت را بالا بگیر، پس آدم به بالا نگاه کرد و دید زیر عرش نوشته شده است، هیچ خدایی جز خدای یگانه نیست، محمّد پیامبر رحمت است، و علی کلید بهشت است.
پی نوشت:
[1]. صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح، فیض الإسلام، ص 32، فقیه، تهران، 1376ش.
[2]. طبری آملی، عماد الدین أبی جعفر محمد بن أبی القاسم، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ج 2، ص 68، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ دوم، 1383ق.
