طبّ الأئمّة عن عبداللّه بن سنان :
شَکا رَجُلٌ إلی أبی عَبدِاللّه‌ِ علیه‌السلام الوَضَحَ والبَهَقَ ، فَقالَ: اُدخُلِ الحَمّامَ وَاخلُطِ الحِنّاءَ بِالنّورَةِ وأطلِ بِهِما ؛ فَإِنَّکَ لا تُعانی بَعدَ ذلِکَ شَیئاً.
قالَ الرَّجُلُ : فَوَاللّه‌ِ مافَعَلتُهُ إلاّ مَرَّةً واحِدَةً ، فَعافانِیَ اللّه‌ُ مِنهُ ، وما عادَ بَعدَ ذلِکَ.
طبّ الأئمّة علیهم‌السلام- به نقل از عبد اللّه بن سنان: مردی نزد امام صادق علیه‌السلام از لک و پیسی اظهار ناخرسندی کرد . فرمود : (به حمّام برو و حنا را به نوره درآمیز و بر محل بمال ؛ چه ، پس از این کار ، هیچ ناراحتی‌ای نخواهی داشت) .
آن مرد می‌گوید : به خداوند سوگند ، تنها یک بار این کار را انجام دادم و خداوند ، مرا بهبود بخشید و آن بیماری [دیگر] باز نگشت .
طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، صفحه 71 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 211 ، حدیث 4 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 514
