الإمام علیّ علیه‌السلام :
العَسَلُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ ولا داءَ فیهِ ؛ یُقِلُّ البَلغَمَ ، ویَجلُو القَلبَ .
امام علی علیه‌السلام :
عسل ، شفای هر بیماری‌ای است و بیماری‌ای هم در آن نیست؛ بلغم را کم می‌کند و دل را جلا می‌دهد.
مکارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 359 ، حدیث 1172 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 294 ، حدیث 18 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 234
*******
الإمام الصادق علیه‌السلام :
أکثِروا مِنَ الباذَنجانِ عِندَ جِدادِ النَّخلِ ؛ فَإِنَّهُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ ، ویَزیدُ فی بَهاءِ الوَجهِ ، ویُلَیِّنُ العُروقَ ، ویَزیدُ فی ماءِ الصُّلبِ .
امام صادق علیه‌السلام :
در هنگام خرماچینی ، فراوان بادنجان (/ بادمجان) بخورید؛ چرا که شفای هر درد است ، بر روشنیِ چهره می‌افزاید ، رگ‌ها را نرم می‌کند و آب کمر (نیروی جنسی) را افزون می‌سازد.
مکارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 398 ، حدیث 1355 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 223 ، حدیث 7 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 236
