نوشیدن آب چه فایده ای دارد؟

امام صادق علیه‌السلام می فرمایند:
کانَ رَسولُ اللّه‌ِ صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم إذا أفطَرَ بَدَأَ بِحَلواءَ یُفطِرُ عَلَیها ؛ فَإِن لَم یَجِد فَسُکَّرَةٍ أو تَمَراتٍ ، فَإِذا أعوَزَ ذلِکَ کُلَّهُ فَماءٍ فاتِرٍ. وکانَ یَقولُ : یُنَقِّی المَعِدَةَ والکَبِدَ ، ویُطَیِّبُ النَّکهَةَ وَالفَمَ ، ویُقَوِّی الأَضراسَ ، ویُقَوِّی الحَدَقَ ویَجلُو النّاظِرَ ، ویَغسِلُ الذُّنوبَ غَسلاً ، ویُسَکِّنُ العُروقَ الهائِجَةَ والمِرَّةَ الغالِبَةَ ، ویَقطَعُ البَلغَمَ ، ویُطفِئُ الحَرارَةَ عَنِ المَعِدَةِ ، ویَذهَبُ بِالصُّداعِ .
پیامبرخدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم به هنگام روزه گشودن، با حلوا افطار می‌کردند. اگر حلوا نبود، با شکرینه‌ای دیگر یا چند دانه خرما، و اگر آن نیز نبود، با آبِ خالی . می‌فرمودند: (آب ، معده و کَبِد را تمیز می‌کند، دهان را خوش‌بو می‌کند، دندان‌ها را محکم می‌سازد ، چشم را قدرت می‌دهد و دیده را جلا می‌بخشد، گناهان را از انسان می‌شوید، رگ‌های برآشفته و تلخه تحریک شده را فرو می‌نشانَد، بلغم را از میان می‌بَرَد، حرارت را از معده برمی‌دارد، و سردرد را نیز از میان می‌بَرَد) .
الکافی، ج4،ص153،ح4