رزق و روزی
رزق به معنای روزی و عطای دائمی می‌باشد، حال چه دنیوی و چه اخروی و چه مادی و چه معنوی باشد رزق می‌گویند. در قرآن شریف به نبوت و معرفت نیز رزق گفته شده است.
چه کارهایی رزق و روزی را تنگ می کند و فقر می آورد؟
پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : الأمانَةُ تَجلِبُ الغَناءَ ، والخِیانَةُ تَجلِبُ الفَقرَ؛ امانتداری، توانگری می‌آورد و خیانت (در امانت) به فقر می‌کشاند . بحار الأنوار : 75 / 114 / 6 ******* امام صادق علیه‌السلام : کَثرَةُ السُحتِ یَمحَقُ الرِّزقَ؛ حرامخواریِ زیاد ، روزی را از بین می‌برد . تحف العقول : 372 ******* پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : مَن تَفاقَرَ افتَقَرَ؛ کسی که دم از ناداری زند ، نادار شود . بحار الأنوار : 76 / 316 / 6 ******* امام باقر علیه‌السلام : إنّ العَبدَ لَیُذنِبُ الذَّنبَ فَیُزوی عنهُ الرِّزقُ؛ بنده گناه می‌کند و به سبب آن روزی از او گرفته می‌شود . الکافی : 2 / 270 / 8 ******* امام صادق علیه‌السلام : أیُّما رَجُلٍ دَعا علی ولَدِهِ أورَثَهُ الفَقرَ؛ هر مردی که فرزند خود را نفرین کند ، فقر برایش به ارث گذارد . بحار الأنوار : 104 / 99 / 77 ******* امام‌صادق علیه‌السلام: عن آبائهِ علیهم‌السلام: مَن لم یَسألِ اللّه‌َ مِن فَضلِهِ افتَقَرَ؛ - از پدران بزرگوارش- : هر که از فضل خدا نطلبد ، فقیر شود . بحار الأنوار : 76 /316 /6 ******* امام باقر علیه‌السلام: لأبی النُّعمانِ: لا تَستَأکِلْ بِنا الناسَ ، فلا یَزیدَکَ اللّه‌ُ بذلکَ إلاّ فَقرا؛ - به ابو نعمان- : ما را وسیله سرکیسه کردن مردم قرار مده ؛ زیرا با این کار ، خداوند بر فقر تو می‌افزاید . بحار الأنوار : 78 / 184 / 11 ******* پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : الکِذبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ ، روزی را کم می‌کند . الترغیب والترهیب : 3 / 596 / 29 ******* امام علی علیه‌السلام : اعتِیادُ الکِذبِ یُورِثُ‌الفَقرَ؛ اعتیاد به دروغگویی ، فقر می‌آورد . بحار الأنوار : 72 / 261 / 36
پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : الأمانَةُ تَجلِبُ الغَناءَ ، والخِیانَةُ تَجلِبُ الفَقرَ؛ امانتداری، توانگری می‌آورد و خیانت (در امانت) به فقر می‌کشاند . بحار الأنوار : 75 / 114 / 6 ******* امام صادق علیه‌السلام : کَثرَةُ السُحتِ یَمحَقُ الرِّزقَ؛ حرامخواریِ زیاد ، روزی را از بین می‌برد . تحف العقول : 372 ******* پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : مَن تَفاقَرَ افتَقَرَ؛ کسی که دم از ناداری زند ، نادار شود . بحار الأنوار : 76 / 316 / 6 ******* امام باقر علیه‌السلام : إنّ العَبدَ لَیُذنِبُ الذَّنبَ فَیُزوی عنهُ الرِّزقُ؛ بنده گناه می‌کند و به سبب آن روزی از او گرفته می‌شود . الکافی : 2 / 270 / 8 ******* امام صادق علیه‌السلام : أیُّما رَجُلٍ دَعا علی ولَدِهِ أورَثَهُ الفَقرَ؛ هر مردی که فرزند خود را نفرین کند ، فقر برایش به ارث گذارد . بحار الأنوار : 104 / 99 / 77 ******* امام‌صادق علیه‌السلام: عن آبائهِ علیهم‌السلام: مَن لم یَسألِ اللّه‌َ مِن فَضلِهِ افتَقَرَ؛ - از پدران بزرگوارش- : هر که از فضل خدا نطلبد ، فقیر شود . بحار الأنوار : 76 /316 /6 ******* امام باقر علیه‌السلام: لأبی النُّعمانِ: لا تَستَأکِلْ بِنا الناسَ ، فلا یَزیدَکَ اللّه‌ُ بذلکَ إلاّ فَقرا؛ - به ابو نعمان- : ما را وسیله سرکیسه کردن مردم قرار مده ؛ زیرا با این کار ، خداوند بر فقر تو می‌افزاید . بحار الأنوار : 78 / 184 / 11 ******* پیامبر خدا صلی‌ الله ‌علیه و ‌آله و سلّم : الکِذبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ ، روزی را کم می‌کند . الترغیب والترهیب : 3 / 596 / 29 ******* امام علی علیه‌السلام : اعتِیادُ الکِذبِ یُورِثُ‌الفَقرَ؛ اعتیاد به دروغگویی ، فقر می‌آورد . بحار الأنوار : 72 / 261 / 36
پاسخ:
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :
الأمانَةُ تَجلِبُ الغَناءَ ، والخِیانَةُ تَجلِبُ الفَقرَ؛
امانتداری، توانگری می‌آورد و خیانت (در امانت) به فقر می‌کشاند .
بحار الأنوار : 75 / 114 / 6
*******
امام صادق علیه‌السلام :
کَثرَةُ السُحتِ یَمحَقُ الرِّزقَ؛
حرامخواریِ زیاد ، روزی را از بین می‌برد .
تحف العقول : 372
*******
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :
مَن تَفاقَرَ افتَقَرَ؛
کسی که دم از ناداری زند ، نادار شود .
بحار الأنوار : 76 / 316 / 6
*******
امام باقر علیه‌السلام :
إنّ العَبدَ لَیُذنِبُ الذَّنبَ فَیُزوی عنهُ الرِّزقُ؛
بنده گناه می‌کند و به سبب آن روزی از او گرفته می‌شود .
الکافی : 2 / 270 / 8
*******
امام صادق علیه‌السلام :
أیُّما رَجُلٍ دَعا علی ولَدِهِ أورَثَهُ الفَقرَ؛
هر مردی که فرزند خود را نفرین کند ، فقر برایش به ارث گذارد .
بحار الأنوار : 104 / 99 / 77
*******
امام‌صادق علیه‌السلام:
عن آبائهِ علیهم‌السلام: مَن لم یَسألِ اللّه‌َ مِن فَضلِهِ افتَقَرَ؛
- از پدران بزرگوارش- : هر که از فضل خدا نطلبد ، فقیر شود .
بحار الأنوار : 76 /316 /6
*******
امام باقر علیه‌السلام:
لأبی النُّعمانِ: لا تَستَأکِلْ بِنا الناسَ ، فلا یَزیدَکَ اللّه‌ُ بذلکَ إلاّ فَقرا؛
- به ابو نعمان- : ما را وسیله سرکیسه کردن مردم قرار مده ؛ زیرا با این کار ، خداوند بر فقر تو می‌افزاید .
بحار الأنوار : 78 / 184 / 11
*******
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :
الکِذبُ یَنقُصُ الرِّزقَ؛
دروغ ، روزی را کم می‌کند .
الترغیب والترهیب : 3 / 596 / 29
*******
امام علی علیه‌السلام :
اعتِیادُ الکِذبِ یُورِثُ‌الفَقرَ؛
اعتیاد به دروغگویی ، فقر می‌آورد .
بحار الأنوار : 72 / 261 / 36
- [سایر] در کدام سوره قرآن کریم آمده است که من رزق و روزی را برای هر کس که بخواهم گسترش میدهم و یا تنگ میگیرم؟
- [سایر] سلام خسته نباشید. چه روایاتی در زمینه رزق وجود دارد؟ راه های دست یابی به رزق حلال چیست؟ چه دعاهایی برای افزایش رزق وجود دارد؟ و چه کارهایی سبب کاهش رزق می شوند؟
- [سایر] ارتباط رزق و روزی مقرّر شده با تلاش انسان چیست؟
- [سایر] چه کاری رزق و روزی را زیاد می کند؟
- [سایر] رزق و روزی اولاد در آیات چگونه بیان شده است؟
- [سایر] مهمانی دادن چه تأثیری در رزق و روزی دارد؟
- [سایر] ارتباط رزق و روزی مقرّر شده و تلاش انسان چیست؟
- [سایر] چه عملی انجام دهیم که رزق و روزی ما زیاد گردد؟
- [سایر] خداوند چگونه به وسیله رزق و روزی انسان را آزمایش می‌کند؟
- [سایر] منظور از این که خداوند فرموده است: رزق و روزی شما و هرآنچه وعده دارید در آسمان است، چیست؟
- [آیت الله وحید خراسانی] زن مستحاضه نماز قضا را باید تاخیر بیندازد تا پاک شود و در صورتی که وقت قضا تنگ باشد باید برای هر نماز کارهایی را که برای نماز ادا بر او واجب است به جا اورد
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی بگوید فقیرم نمیشود به او زکات داد مگر اینکه ثقهای خبر دهد یا طوری در بین مردم مشهور باشد که اطمینان به فقر او پیدا شود.
- [آیت الله سیستانی] اگر زن مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند ، باید برای هر نماز کارهائی را که برای نماز ادا بر او واجب است بجا آورد ، و بنابر احتیاط نمیتواند برای نماز قضا به کارهائی که برای نماز ادا انجام داده اکتفا کند .
- [آیت الله سبحانی] اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند. و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد، باید آن را بشکند و اول نماز آیات، بعد نماز یومیه را به جا آورد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است چنان چه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد، باید آن را بشکند و اول نماز آیات، بعد نماز یومیه را به جا آورد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در بین نماز یومیّه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند. و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد باید آن را بشکند و اوّل نماز آیات، بعد نماز یومیّه را بجا آورد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در بین نماز واجب شبانهروزی بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز واجب شبانهروزی هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند و بعد نماز آیات را بخواند و اگر وقت نماز واجب شبانهروزی تنگ نباشد، باید آن را رها کند و اوّل نماز آیات و بعد نماز واجب شبانهروزی را بجا آورد.
- [آیت الله سیستانی] اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند، و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد، آن را بشکند و اوّل نماز آیات، و بعد نماز یومیه را بجا آورد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر در بین نماز یومیّه بفهمد که وقت نماز آیات تنگ است، چنانچه وقت نماز یومیّه هم تنگ باشد، باید آن را تمام کند بعد نماز آیات را بخواند و اگر وقت نماز یومیّه تنگ نباشد، باید آن را بشکند واوّل نماز آیات را بخواند بعد نماز یومیّه را بجا آورد.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر در بین نماز یومیه بفهمد که وقت نماز ایات تنگ است چنانچه وقت نماز یومیه هم تنگ باشد باید ان را تمام کند بعد نماز ایات را بخواند و اگر وقت نماز یومیه تنگ نباشد ان را قطع کند و اول نماز ایات و بعد نماز یومیه را به جا اورد