ارتباط رزق و روزی مقرّر شده با تلاش انسان چیست؟
رزق و روزی دو گونه است: رزقی که به سراغش می‌رویم و رزقی که به سراغمان می‌آید. در روایات، رزقی که به سراغمان می‌آید «رزق طالب» و رزقی که به سراغش می‌رویم «رزق مطلوب» نامیده شده است. روزی طالب و حتمی همان روزی وجود و هستی و عمر، امکانات، محیط، خانواده، استعداد و... است که از ناحیه این قسم روزی، توان و نیروی لازم و دقت و هوشیاری برای تلاش و انجام کار پدید می‌آید و در سایه این امور، دَرِِ روزی مطلوب و مشروط گشوده می‌گردد. برای دریافت روزی مطلوب، هرکس به شکلی باید دست نیاز - همراه با جدیّت و تلاش - به سوی حضرت حق بلند نماید؛ حتی طفل شیرخوار که تلاشش همان گریه و ناله و فریاد اوست، در پس این‌گونه افعال به روزی مطلوبش (شیر مادر) دست پیدا می‌کند. اما همین طفل چون رشد کرد و به مقطعی بالاتر رسید، تلاش و جدیّت او شکلی دیگر پیدا می‌کند و به صورت تفکر و اندیشه و فعل و حرکت اعضاء و جوارح ظاهر می‌شود و کمیت و کیفیت روزی نیز تغییر می‌کند. نتیجه این‌که: در پی روزی محتوم و طالب و بی‌قید و شرط، تلاش و اندیشه و کار و فعالیت آفریده می‌شود و به دنبال تلاش و فعالیت و طلب، روزی مطلوب و مشروط پدیدار می‌گردد. روزی محتوم قابل تغییر و تحوّل و کاهش و افزایش نیست اما بسته به چگونگی انجام مقدماتِ روزی مطلوب و کیفیت ترکیب و ترتیب و چینش آنها روزی مطلوب را می‌توان کاهش یا افزایش داد.
عنوان سوال:

ارتباط رزق و روزی مقرّر شده با تلاش انسان چیست؟


پاسخ:

رزق و روزی دو گونه است: رزقی که به سراغش می‌رویم و رزقی که به سراغمان می‌آید. در روایات، رزقی که به سراغمان می‌آید «رزق طالب» و رزقی که به سراغش می‌رویم «رزق مطلوب» نامیده شده است. روزی طالب و حتمی همان روزی وجود و هستی و عمر، امکانات، محیط، خانواده، استعداد و... است که از ناحیه این قسم روزی، توان و نیروی لازم و دقت و هوشیاری برای تلاش و انجام کار پدید می‌آید و در سایه این امور، دَرِِ روزی مطلوب و مشروط گشوده می‌گردد.
برای دریافت روزی مطلوب، هرکس به شکلی باید دست نیاز - همراه با جدیّت و تلاش - به سوی حضرت حق بلند نماید؛ حتی طفل شیرخوار که تلاشش همان گریه و ناله و فریاد اوست، در پس این‌گونه افعال به روزی مطلوبش (شیر مادر) دست پیدا می‌کند. اما همین طفل چون رشد کرد و به مقطعی بالاتر رسید، تلاش و جدیّت او شکلی دیگر پیدا می‌کند و به صورت تفکر و اندیشه و فعل و حرکت اعضاء و جوارح ظاهر می‌شود و کمیت و کیفیت روزی نیز تغییر می‌کند. نتیجه این‌که: در پی روزی محتوم و طالب و بی‌قید و شرط، تلاش و اندیشه و کار و فعالیت آفریده می‌شود و به دنبال تلاش و فعالیت و طلب، روزی مطلوب و مشروط پدیدار می‌گردد.
روزی محتوم قابل تغییر و تحوّل و کاهش و افزایش نیست اما بسته به چگونگی انجام مقدماتِ روزی مطلوب و کیفیت ترکیب و ترتیب و چینش آنها روزی مطلوب را می‌توان کاهش یا افزایش داد.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین