ادب
ادب (به فتح همزه و باء) به معنای شگفت ، عجب، [۱] دانش، معرفت و روش پسندیده است. [۲]
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلّم :
مِن الجَفاءِ ... أنیُدعَی الرَّجُلُ إلی طَعامٍ فلا یُجِیبَ أو یُجِیبَ فلا یَأکُلَ ؛
از ادب بهدور است... که مردی به میهمانی دعوت شود و نپذیرد یا بپذیرد و غذا نخورد .
قرب الإسناد : 160 /583 منتخب میزان الحکمة : 340