چگونه خداوند، متکبر را پست می گرداند؟

امام کاظم علیه‌السلام :
إنّ الزَّرعَ یَنبُتُ فیالسَّهلِ ولا یَنبُتُ فی الصَّفا ، فکذلکَ الحِکمَةُ تَعمُرُ فی قَلبِ المُتَواضِعِ ولا تَعمُرُ فی قَلبِ المُتَکبِّرِ الجَبّارِ ؛ لِأنَّ اللّه‌َ جَعَلَ التَّواضُعَ آلهَ العَقلِ ، وجَعَلَ التَّکبُّرَ مِن آلهِ الجَهلِ ، ألَم تَعلَمْ أنّ مَن شَمَخَ إلَی السَّقفِ برأسِهِ شَجَّهُ ،ومَن خَفَضَ رأسَهُ استَظَلَّ تَحتَهُ وأکَنَّهُ ؟! وکذلکَ مَن لم یَتَواضَعْ للّه‌ خَفَضَهُ اللّه‌ ، ومَن تَواضَعَ للّه‌ِ رَفَعَهُ .
همانا زراعت ، در زمین می‌روید و روی تخت سنگ نمی‌روید. حکمت نیز چنین است : در دل شخص فروتن می‌روید و در دل متکبّر گردنفراز نمی‌روید ؛ زیرا که خداوند فروتنی را ابزار خرد و دانایی قرار داده و تکبّر را از ابزار نادانی . مگر نمی‌دانی که هر کس سرش را به سقف ساید ، سرش می‌شکافد و هر که سر پایین‌گیرد در زیرسقف سایه و پناه می‌گیرد . بدین سان نیز هر که برای خدا فروتنی نکند ، خداوند او را پست گرداند و هر که برای خدا فروتنی کند ، خداوند او را بالا برد .
تحف العقول : 396 منتخب میزان الحکمة : 482