چرا برای زن مهریه قرار داده شده ؟ آیا پرداخت مهریه ، به معنای خرید و فروش زن و تحقیر وی نیست؟
اسلام برای تشکل و استمرار نظام خانواده، پاره ای حقوق اقتصادی را برای زن قرار داده است:(1) أ. لزوم مهریّه در ازدواج; ب. وجوب هزینه زندگی زن بر عهده مرد; ج. جواز درخواست مزد و اجرت در ازای شیردهی، پرستاری و امور خانه; د. لزوم تأمین هزینه زندگی زن در ایّام عدّه طلاق. به رغم توهّم بعضی از مخالفان که پرداخت مَهر را به معنای خرید و فروش دختر و زن می‌گیرند و آن را زشت می‌انگارند، قرآن کریم بر این امر پای می‌فشرد که مرد باید مهریّه ای (اگرچه اندک) به همسر خود بپردازد و این مسأله از قطعیّاتِ فقه ما است. اگر در ازدواج، مهریّه ذِکر نشود، در صورتی که نکاحِ دائم باشد، مَهر المثل(2)بر عهده مرد می‌آید و در صورتی که نکاح، موقّت باشد، اساساً باطل می‌شود.(3)در فقه اهل سنّت نیز تعیین و ذکر مهریّه در نکاح لازم است; البتّه زن می‌تواند پس از انجام یافتن عقد نکاح، مهریّه خود را به شوهر ببخشد ; چنان که ممکن است از ابتدا، زن مالی را به مرد ببخشد تا مرد از آن مال، مهریّه ای برای نکاح با آن زن قرار دهد. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْء مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَرِیئاً(4). و مَهر زنان را [به طور کامل] به صورت بدهی [یا هدیه] به آنان بپردازید; [ولی] اگر آن ها چیزی از آن را با رضایتِ خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید. این که مرد با نیرنگ یا با زور، کابین و صداق همسر خود را از وی باز ستاند، عملی است که قرآن به شدّت از آن منع می‌کند: وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْج مَکانَ زَوْج وَ آتَیْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً * وَ کَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضی بَعْضُکُمْ إِلی بَعْض وَ أَخَذْنَ مِنْکُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً(5). و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود برگزینید و مال فراوانی [به صورت مَهر] به او پرداخته اید، چیزی از آن را پس نگیرید. آیا برای پس گرفتنِ مهر زنان، به تهمت و گناه آشکار متوسّل می‌شوید؟! و چگونه آن را بازپس می‌گیرید; در حالی که شما با یک دیگر تماس و آمیزش کامل داشته اید و آنان [هنگام ازدواج] از شما پیمان محکمی گرفته اند؟!6 در تبیین و توجیهِ این حقّ اقتصادی برای زن می‌توان گفت که این امتیاز مالی از آن رو به زن تعلّق می‌گیرد که اوّلا وی برای انجام تکالیف و وظایف واجب و مستحبّ خانوادگی، متحمّل زحمت ها و مشقّت هایی می‌شود، و ثانیاً اموری از قبیل بارداری، وضع حمل، شیردهی، پرستاری، مراقبت فرزندان مانع از آن می‌شود که بتواند به فعّالیت های اقتصادی بپردازد; از این رو برای آن که زن هم پاداش تلاش های خود را تا حدّی دریافت کند و کارهایش یکسره بدون فایده اقتصادی نباشد، برایش مهریّه ای مقرّر داشته اند. 1. ر.ک: محمّد تقی مصباح یزدی، جزوه حقوق و سیاست در قرآن، درس 211. 2. مهرالمثل، یعنی مهریه ای که در عرف برای مثلِ این ازدواج از نظر وضع و شؤون خانوادگی، در نظر گرفته می‌شود. 3. ر.ک: رساله های توضیح المسائل مراجع عظام، أحکام نکاح; و نیز ر.ک: بقره (2)، 229; نساء (4)، 19، 24 و 25; مائده (5)، 5; أحزاب (33)، 50 و ممتحنة (60)، 10. 4. نساء (4)، 4. 5. نساء(4)، 20 و 21. 6. ناگفته نماند که اگر طلاق، پیش از زناشویی باشد، مرد باید فقط نیمی از مهریّه را بپردازد. (ر.ک: رساله های عملیّه، احکام نکاح و مهریّه، و نیز بقره (2)، 237. ( مأخذ : آیةالله مصباح یزدی ، پرسشها و پاسخها ، ج 5 )
عنوان سوال:

چرا برای زن مهریه قرار داده شده ؟ آیا پرداخت مهریه ، به معنای خرید و فروش زن و تحقیر وی نیست؟


پاسخ:

اسلام برای تشکل و استمرار نظام خانواده، پاره ای حقوق اقتصادی را برای زن قرار داده است:(1)
أ. لزوم مهریّه در ازدواج; ب. وجوب هزینه زندگی زن بر عهده مرد; ج. جواز درخواست مزد و اجرت در ازای شیردهی، پرستاری و امور خانه; د. لزوم تأمین هزینه زندگی زن در ایّام عدّه طلاق.
به رغم توهّم بعضی از مخالفان که پرداخت مَهر را به معنای خرید و فروش دختر و زن می‌گیرند و آن را زشت می‌انگارند، قرآن کریم بر این امر پای می‌فشرد که مرد باید مهریّه ای (اگرچه اندک) به همسر خود بپردازد و این مسأله از قطعیّاتِ فقه ما است.
اگر در ازدواج، مهریّه ذِکر نشود، در صورتی که نکاحِ دائم باشد، مَهر المثل(2)بر عهده مرد می‌آید و در صورتی که نکاح، موقّت باشد، اساساً باطل می‌شود.(3)در فقه اهل سنّت نیز تعیین و ذکر مهریّه در نکاح لازم است; البتّه زن می‌تواند پس از انجام یافتن عقد نکاح، مهریّه خود را به شوهر ببخشد ; چنان که ممکن است از ابتدا، زن مالی را به مرد ببخشد تا مرد از آن مال، مهریّه ای برای نکاح با آن زن قرار دهد.
قرآن کریم در این باره می‌فرماید:
وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْء مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَرِیئاً(4).
و مَهر زنان را [به طور کامل] به صورت بدهی [یا هدیه] به آنان بپردازید; [ولی] اگر آن ها چیزی از آن را با رضایتِ خاطر به شما ببخشند، حلال و گوارا مصرف کنید.
این که مرد با نیرنگ یا با زور، کابین و صداق همسر خود را از وی باز ستاند، عملی است که قرآن به شدّت از آن منع می‌کند:
وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْج مَکانَ زَوْج وَ آتَیْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً * وَ کَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضی بَعْضُکُمْ إِلی بَعْض وَ أَخَذْنَ مِنْکُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً(5).
و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود برگزینید و مال فراوانی [به صورت مَهر] به او پرداخته اید، چیزی از آن را پس نگیرید. آیا برای پس گرفتنِ مهر زنان، به تهمت و گناه آشکار متوسّل می‌شوید؟! و چگونه آن را بازپس می‌گیرید; در حالی که شما با یک دیگر تماس و آمیزش کامل داشته اید و آنان [هنگام ازدواج] از شما پیمان محکمی گرفته اند؟!6
در تبیین و توجیهِ این حقّ اقتصادی برای زن می‌توان گفت که این امتیاز مالی از آن رو به زن تعلّق می‌گیرد که اوّلا وی برای انجام تکالیف و وظایف واجب و مستحبّ خانوادگی، متحمّل زحمت ها و مشقّت هایی می‌شود، و ثانیاً اموری از قبیل بارداری، وضع حمل، شیردهی، پرستاری، مراقبت فرزندان مانع از آن می‌شود که بتواند به فعّالیت های اقتصادی بپردازد; از این رو برای آن که زن هم پاداش تلاش های خود را تا حدّی دریافت کند و کارهایش یکسره بدون فایده اقتصادی نباشد، برایش مهریّه ای مقرّر داشته اند.


1. ر.ک: محمّد تقی مصباح یزدی، جزوه حقوق و سیاست در قرآن، درس 211.
2. مهرالمثل، یعنی مهریه ای که در عرف برای مثلِ این ازدواج از نظر وضع و شؤون خانوادگی، در نظر گرفته می‌شود.
3. ر.ک: رساله های توضیح المسائل مراجع عظام، أحکام نکاح; و نیز ر.ک: بقره (2)، 229; نساء (4)، 19، 24 و 25; مائده (5)، 5; أحزاب (33)، 50 و ممتحنة (60)، 10.
4. نساء (4)، 4.
5. نساء(4)، 20 و 21.
6. ناگفته نماند که اگر طلاق، پیش از زناشویی باشد، مرد باید فقط نیمی از مهریّه را بپردازد. (ر.ک: رساله های عملیّه، احکام نکاح و مهریّه، و نیز بقره (2)، 237.

( مأخذ : آیةالله مصباح یزدی ، پرسشها و پاسخها ، ج 5 )





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین