در نظام خانواده حق‌مداری حکم‌فرماست یا هوامداری؟
نظام خانواده در حکومت اسلامی همچون خود حکومت الهی در مدار حق می‌گردد نه غیر آن، ‌توضیح آن که حقّ مطلق که حتی از قید اطلاق منزّه بوده و هیچ تعیّنی او را محدود نمی‌نماید همان ‌ذات اقدس خداوند است که احدی را به کُنه ذات او راهی نیست و خود ذات مطلق نیز موضوع هیچ ‌مسأله‌ای قرار نمی‌گیرد، زیرا هماره از تعیّن‌های او بحث می‌شود که همه آنها اسمای حسنای ‌خداوند را نشان می‌دهند. اما حق متعیّن که ظهور و فیض همان حق مطلق است، مدار سیر ‌انسان‌های محقق و متحقّق بوده که می‌کوشند در محور آن حرکت نمایند و از شعاع او فیض گیرند، ‌که چنین اشخاصی را حق‌مدار می‌گویند و اینان همان امامان معصوم و اهل بیت طهارت ‌علیهم‌السلام‌اند، و پیروان راستین اینان در مدار قلب فطری خود حرکت می‌نمایند که آنها را به ‌معرفت امام به نورانیّت، رهبری می‌نماید و به محبت امام هدایت می‌کند که این گروه قلب‌مدارند. و ‌از این دو گروه گذشته هوامدارانی هستند که در محور هوس خویش می‌گردند، نه در مدار قلب که ‌تابع حق‌مداران می‌باشد. لازم است در تمام مسائل حقوقی، اعم از حقوق خانواده و حقوق جامعه ‌به جای مردسالاری، زن‌سالاری، والی و ولیّ‌سالاری و نظایر آن - از تعابیر موهمی که نشان ‌می‌دهد شخص معیّن یا صنف خاص با اعتماد بر آرای شخصی خویش در قلمرو قدرت خود حکم ‌می‌راند - ، عنوان حق‌مداری و حق‌سالاری مطرح گردد تا هیچ‌کس خیال خام ربوبیّت را چه در محل ‌زندگی و چه در محل کار و وچه در حوزه‌های کوچک و چه در حوزه‌های بزرگ در سر نپروراند و هرگز ‌معارف حقوقی اسلام که در مدار حق فطری تدوین شد و دست غیر معصوم آن را لمس نکرد و فکر ‌غیر طاهر آن را به ارمغان نیاورد، با امیال عدّه‌ای که تمام ارزشها را در قدرت ظاهری می‌دانند و ‌همان را نیز معیار تفاوت یا تساوی انسان‌ها می‌نگرند مشوب نسازند.‌ ‌ ‌در پایان این پیشگفتار به عنوان حسن ختام آیه مبارکه سوره فاطر را که هوامدار را از قلب‌مدار ‌جدار کرده و قلبْ‌محور را تابع حق‌مدار می‌داند و حق‌مدار را سابق به تمام چیزها معرفی می‌کند ‌نقل می‌نمایم:‌ ‌ ) ‌ثمّ أورثنا الکتاب الّذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه ومنهم مقتصد ومنهم سابق ‌بالخیرات باذن اللَّه ذلک هو الفضل الکبیر)(1)‌ ‌ ‌سپس این کتاب را به بندگان خود که آنان را برگزیده بودیم، به میراث دادیم پس برخی از آنان بر ‌خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه‌رو، و برخی از آنان در کارهای نیک به فرمان خدا پیشگامند و ‌این خود توفیق بزرگ است‌.‌ ‌ ‌و روایات فراوانی در ذیل آیه مزبور آمده که (سابق بالخیرات) را امام معصوم مانند اهل بیت ‌طهارت علیهم السلام می‌داند و (مقتصد) را عارف به امام و آشنای به حق او معرفی می‌کند و ‌‌(ظالم لنفسه) را هوس‌مدار می‌داند که خود در مدار حق حرکت می‌کند و نه حق‌مداران را ‌می‌شناسد و پیروی آنها را برمی‌گزیند.(2)‌ ‌ ‌غرض آن که در تبیین حقوق خانواده مانند حقوق جامعه جز حق‌مداری چیزی مطرح نخواهد بود و ‌تمام کوشش باید برای شناخت این فرهنگ و اجرای حدود الهیِ آن مصروف گردد‌.‌ ‌ ‌‌ ‌(1) سوره فاطر، آیه 31.‌ ‌(2) برای روشن‌تر شدنِ تفسیر روائیِ آیه مزبور به تفسیر شریف نورالثقلین، ج4، ص361-365 مر‌‌ ‌اجعه شود‌.‌ ‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 363 364.)‌
عنوان سوال:

در نظام خانواده حق‌مداری حکم‌فرماست یا هوامداری؟


پاسخ:

نظام خانواده در حکومت اسلامی همچون خود حکومت الهی در مدار حق می‌گردد نه غیر آن، ‌توضیح آن که حقّ مطلق که حتی از قید اطلاق منزّه بوده و هیچ تعیّنی او را محدود نمی‌نماید همان ‌ذات اقدس خداوند است که احدی را به کُنه ذات او راهی نیست و خود ذات مطلق نیز موضوع هیچ ‌مسأله‌ای قرار نمی‌گیرد، زیرا هماره از تعیّن‌های او بحث می‌شود که همه آنها اسمای حسنای ‌خداوند را نشان می‌دهند. اما حق متعیّن که ظهور و فیض همان حق مطلق است، مدار سیر ‌انسان‌های محقق و متحقّق بوده که می‌کوشند در محور آن حرکت نمایند و از شعاع او فیض گیرند، ‌که چنین اشخاصی را حق‌مدار می‌گویند و اینان همان امامان معصوم و اهل بیت طهارت ‌علیهم‌السلام‌اند، و پیروان راستین اینان در مدار قلب فطری خود حرکت می‌نمایند که آنها را به ‌معرفت امام به نورانیّت، رهبری می‌نماید و به محبت امام هدایت می‌کند که این گروه قلب‌مدارند. و ‌از این دو گروه گذشته هوامدارانی هستند که در محور هوس خویش می‌گردند، نه در مدار قلب که ‌تابع حق‌مداران می‌باشد. لازم است در تمام مسائل حقوقی، اعم از حقوق خانواده و حقوق جامعه ‌به جای مردسالاری، زن‌سالاری، والی و ولیّ‌سالاری و نظایر آن - از تعابیر موهمی که نشان ‌می‌دهد شخص معیّن یا صنف خاص با اعتماد بر آرای شخصی خویش در قلمرو قدرت خود حکم ‌می‌راند - ، عنوان حق‌مداری و حق‌سالاری مطرح گردد تا هیچ‌کس خیال خام ربوبیّت را چه در محل ‌زندگی و چه در محل کار و وچه در حوزه‌های کوچک و چه در حوزه‌های بزرگ در سر نپروراند و هرگز ‌معارف حقوقی اسلام که در مدار حق فطری تدوین شد و دست غیر معصوم آن را لمس نکرد و فکر ‌غیر طاهر آن را به ارمغان نیاورد، با امیال عدّه‌ای که تمام ارزشها را در قدرت ظاهری می‌دانند و ‌همان را نیز معیار تفاوت یا تساوی انسان‌ها می‌نگرند مشوب نسازند.‌
‌ ‌در پایان این پیشگفتار به عنوان حسن ختام آیه مبارکه سوره فاطر را که هوامدار را از قلب‌مدار ‌جدار کرده و قلبْ‌محور را تابع حق‌مدار می‌داند و حق‌مدار را سابق به تمام چیزها معرفی می‌کند ‌نقل می‌نمایم:‌
‌ ) ‌ثمّ أورثنا الکتاب الّذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه ومنهم مقتصد ومنهم سابق ‌بالخیرات باذن اللَّه ذلک هو الفضل الکبیر)(1)‌
‌ ‌سپس این کتاب را به بندگان خود که آنان را برگزیده بودیم، به میراث دادیم پس برخی از آنان بر ‌خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه‌رو، و برخی از آنان در کارهای نیک به فرمان خدا پیشگامند و ‌این خود توفیق بزرگ است‌.‌
‌ ‌و روایات فراوانی در ذیل آیه مزبور آمده که (سابق بالخیرات) را امام معصوم مانند اهل بیت ‌طهارت علیهم السلام می‌داند و (مقتصد) را عارف به امام و آشنای به حق او معرفی می‌کند و ‌‌(ظالم لنفسه) را هوس‌مدار می‌داند که خود در مدار حق حرکت می‌کند و نه حق‌مداران را ‌می‌شناسد و پیروی آنها را برمی‌گزیند.(2)‌
‌ ‌غرض آن که در تبیین حقوق خانواده مانند حقوق جامعه جز حق‌مداری چیزی مطرح نخواهد بود و ‌تمام کوشش باید برای شناخت این فرهنگ و اجرای حدود الهیِ آن مصروف گردد‌.‌
‌ ‌‌
‌(1) سوره فاطر، آیه 31.‌
‌(2) برای روشن‌تر شدنِ تفسیر روائیِ آیه مزبور به تفسیر شریف نورالثقلین، ج4، ص361-365 مر‌‌ ‌اجعه شود‌.‌

‌( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئینه جلال و جمال، صفحات 363 364.)‌





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین