از آنجا که انسانها برای رسیدن به کمال انسانی، محتاج و نیازمند پیامبران و حجج الهی بوده و آنها واسطة فیض و برکات الهی میباشند، لذا هر چه انسان، بتواند بیشتر به آنها نزدیک گردد و ارتباط خود را با آنها تقویت کند، در رسیدن به این مقصد موفقتر خواهد بود. یکی از راههای تقویت این رابطه و انس، زیارت قبور مطهّر ایشان میباشد به طوری که این زیارت گامی است در مسیر تزکیه و مقدمهای است برای همسو شدن با آن انسانهای والا و اسوههای کمال. اما باید توجه داشت که هر زیارتی این آثار را نخواهد داشت و زیارتی انسانساز است که آگاهانه و از روی شناخت بوده و بیهدف نباشد و چه بسا زیارتی همراه معصیت و نارضایتی ائمه معصومین علیهم السّلام باشد. لذا با توجه به این مقدمه، چه خوب است که زائر، برنامهای را برای خود تنظیم و کمال استفاده را از این سفر عرفانی ببرد. برنامههای لازم: الف: قبل از سفر: 1. توبه واقعی از گناهان و اعمال زشت و تصمیم جدی بر ترک آنها و تصمیم بر انجام واجبات و اطاعت خداوند. 2. اداء کردن حقوق دیگران مانند: غیبت، تهمت و ... و پرداخت دیون و بدهیها و خسارتها و سعی در جلب رضایت صاحبان حقوق. 3. به جای آوردن صلة رحم و ارتباط با خویشاوندان و نادیده گرفتن خطاها و به دور ریختن کینهها، تا آن امام هم با لطف خود با ما رفتار کند. 4. جلب رضایت پدر و مادر و نیکی نمودن در حق آنها و سعی در عدم رنجش خاطر آنها حتی برای لحظهای. 5. کسب معرفت و علم نسبت به ائمه معصومین علیه السّلام و نسبت به جایگاه و مقام رفیع آنها از طریق مطالعه کتب و علماء و اساتید. 6. بجا آوردن غسل زیارت و با وضو بودن هنگام قصد سفر و خواندن دعاهای وارده برای سفر. 7. صدقه دادن برای رفع مشکلات سفر و رفع موانع (البته اگر به قصد سلامتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد، عنایت خاصی خواهد شد) 8. استمداد و توسّل جستن به محضر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و سعی در جلب رضایت آن حضرت در تمام لحظات زندگی. ب: در طول سفر: 1 مسیر رفت: 1. خوش رفتاری و مدارا با همراهان و صبر بر اذیتها و دشواریها و پرهیز از کارهای رنجشآور. 2. اندیشیدن در اینکه به محضر چه شخصیتی مشرف میشود و آیا خود را آماده کرده و اینکه، چگونه از این فرصت طلائی که به دست او آمده و توفیقی که برایش حاصل شده، استفاده کرده و آن را به بطالت نگذراند و اینکه چه چیزهائی از آن حضرت طلب نماید و خلاصه اینکه برای رسیدن به کمالات و رهایی از وسوسههای نفس اماره، چه برنامهای بریزد. 3. مشغول ذکر خداوند و یاد امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شدن و اندیشیدن در خود که کیست و از کجا آمده و برای چه و اجتناب از امور بیفایده و لهو و لعب. 4. مشغول مباحث علمی شدن با همراهان پیرامون مباحث دینی و مطالعه دربارة زندگی و اندیشههای آن حضرت. 5. مراقبت بر نمازهای یومیه اول وقت. 2 محل استقرار و در طول مدت اقامت: 1. رعایت حال دوستان و همراهان و ایجاد فضای صمیمی و خوشرفتاری با همراهان، تحمل اذیتها و مدارا با آنها و پرهیز از جدال و نزاع. 2. خواندن قرآن و هدیة آن به امام علیه السّلام در طول مدت اقامت. 3. توجه کردن به مضامین دعاها و معانی آنها، به خصوص دعای بعد از زیارت حضرت امام رضا علیه السّلام (دعای عالیة المضامین). 4. برگزاری مجالس دعا و توسل به اهل بیت و شرکت در آنها و پرهیز از مجالس غفلت و لهو و لعب و گناه و غیبت. 5. مقید بودن به نماز جماعت و نماز اول وقت و سحرخیزی و خواندن نماز شب و مناجات با خدا و امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف . 6. استفاده از محضر علما و بزرگان و نصایح آنها که آنها زبان گویای ائمه علیهم السّلام میباشند. 3 هنگام تشرّف به حرم مطهر: 1. وضو گرفتن و غسل زیارت کردن، پوشیدن لباس نو و پاکیزه و استعمال عطر و خوشبو نمودن خود. 2. مشغول حمد و ذکر خداوند شدن و ترک کلام بیهوده و مجادله در راه تشرّف به حرم مطهر. 3. گامها را کوتاه و آرام برداشتن و به صورت خاضعانه در حال رفتن به روضة مقدسه و داشتن حالت وقار و سر به زیر بودن و توجه نکردن به اطراف و مردم و چیزهای دیگر. 4. تفکر در اینکه لحظه به لحظه به آن حضرت نزدیک میشود و آن حضرت ناظر او میباشد و منتظر آمدن او. 5. انفاق نمودن به خادمان آستانه و احسان به فقراء و مجاورین حرم مطهّر. 6. تفکر در عظمت و مقام امام و اینکه همه وجود و هستی انسانها به برکت وجود ائمه معصومین علیهم السّلام میباشد. 7. احساس شرمندگی و خجالت از گناهانی که مرتکب شده و آن حضرت شاهد بوده است. 4 در محضر و برابر روضة مقدسه و امام معصوم علیه السّلام : 1. بر در حرم ایستادن و اذن دخول خواندن و اجازة ورود گرفتن و سعی در به دست آوردن حالت معنوی و رقّت قلب و خضوع و دلشکستگی با تصوّر اینکه صاحب مرقد، او را میبیند و کلام او را میشنود و به او جواب میدهد و رعایت ادب کامل و احساس شرم از اعمال و رفتار خود. 2. خواندن زیارت حضرت و نماز آن و توبه و استغفار و عهد و پیمان بستن با آن حضرت برای ترک گناهان و انجام واجبات. 3. رعایت نماز اول وقت و شرکت در نماز جماعت حرم به هنگام شنیدن اذان. 4. زیارت کردن از طرف امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف که از وظایف شیعیان هست و زیارت از طرف اولیاء و دوستان آن حضرت امام راحل ، شهداء و بزرگان دین و پدر و مادر و نزدیکان و ملتمسین دعا. 5. وداع و خداحافظی کردن با حضرت هنگام بیرون آمدن از حرم که شاید این آخرین زیارت باشد. 5 در مسیر بازگشت: 1. رعایت همه مسائلی که پیرامون چگونگی تعامل با همراهان گفته شد. 2. مراقبت بر نمازهای اول وقت و به ذکر خداوند و امام عصر و ائمه اطهار علیهم السّلام و پرهیز از اموری که انسان را غافل میکنند. 3. تفکر و برنامهریزی برای شروع یک زندگی نو و تازه همراه با عشق به ائمة معصومین علیهم السّلام و عشق به امام حاضر و ناظر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و دوری از دوستان نااهل و تصمیم برای انتخاب رفیقی صالح و شایسته و تفکر برای پیمودن راهی که مورد رضایت خداوند و امامان علیهم السّلام بوده و منجر به عهدشکنی و پیمانشکنی نگردد. ج: بعد از سفر زیارتی: 1. ولیمه و اطعام دادن (در حد توانائی) به جهت شکرانة بازگشت از این سفر معنوی و به سبب تقرّب حاصل شده به درگاه خداوند. 2. به مرحلة عمل رساندن برنامههائی که در این سفر برای خود تنظیم کرده و سعی در برطرف کردن موانع اجرای آن. 3. سعی در پیدا کردن یک رفیق و همراه برای شروع این مسیر کمال و سعادت. 4. اختصاص ساعاتی در روز برای محاسبه و کنترل کیفیت عملکرد خویش. 5. مراجعه به اساتید و اهل فن در مورد سؤالاتی که برای او پیش میآید و پرهیز از تصمیمگیری شخصی. 6. شرکت در مجالس ذکر اهل بیت و تقویت پیوند خویش با ائمه معصومین علیهم السّلام و سعی در ایجاد ارتباط معنوی با امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از طریق (هدیه دادن) به ایشان (قرآن، نماز و اعمال صالح) و صدقه برای سلامتی ایشان.[1] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1- کامل الزیارات، شیخ صدوق . 2- شرح زیارت جامعه ؛ محمد اسماعیل صائینی زنجانی . پی نوشتها: [1] . رک : من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق.مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی. منبع: اندیشه قم
از آنجا که انسانها برای رسیدن به کمال انسانی، محتاج و نیازمند پیامبران و حجج الهی بوده و آنها واسطة فیض و برکات الهی میباشند، لذا هر چه انسان، بتواند بیشتر به آنها نزدیک گردد و ارتباط خود را با آنها تقویت کند، در رسیدن به این مقصد موفقتر خواهد بود.
یکی از راههای تقویت این رابطه و انس، زیارت قبور مطهّر ایشان میباشد به طوری که این زیارت گامی است در مسیر تزکیه و مقدمهای است برای همسو شدن با آن انسانهای والا و اسوههای کمال.
اما باید توجه داشت که هر زیارتی این آثار را نخواهد داشت و زیارتی انسانساز است که آگاهانه و از روی شناخت بوده و بیهدف نباشد و چه بسا زیارتی همراه معصیت و نارضایتی ائمه معصومین علیهم السّلام باشد.
لذا با توجه به این مقدمه، چه خوب است که زائر، برنامهای را برای خود تنظیم و کمال استفاده را از این سفر عرفانی ببرد.
برنامههای لازم:
الف: قبل از سفر:
1. توبه واقعی از گناهان و اعمال زشت و تصمیم جدی بر ترک آنها و تصمیم بر انجام واجبات و اطاعت خداوند.
2. اداء کردن حقوق دیگران مانند: غیبت، تهمت و ... و پرداخت دیون و بدهیها و خسارتها و سعی در جلب رضایت صاحبان حقوق.
3. به جای آوردن صلة رحم و ارتباط با خویشاوندان و نادیده گرفتن خطاها و به دور ریختن کینهها، تا آن امام هم با لطف خود با ما رفتار کند.
4. جلب رضایت پدر و مادر و نیکی نمودن در حق آنها و سعی در عدم رنجش خاطر آنها حتی برای لحظهای.
5. کسب معرفت و علم نسبت به ائمه معصومین علیه السّلام و نسبت به جایگاه و مقام رفیع آنها از طریق مطالعه کتب و علماء و اساتید.
6. بجا آوردن غسل زیارت و با وضو بودن هنگام قصد سفر و خواندن دعاهای وارده برای سفر.
7. صدقه دادن برای رفع مشکلات سفر و رفع موانع (البته اگر به قصد سلامتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف باشد، عنایت خاصی خواهد شد)
8. استمداد و توسّل جستن به محضر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و سعی در جلب رضایت آن حضرت در تمام لحظات زندگی.
ب: در طول سفر:
1 مسیر رفت:
1. خوش رفتاری و مدارا با همراهان و صبر بر اذیتها و دشواریها و پرهیز از کارهای رنجشآور.
2. اندیشیدن در اینکه به محضر چه شخصیتی مشرف میشود و آیا خود را آماده کرده و اینکه، چگونه از این فرصت طلائی که به دست او آمده و توفیقی که برایش حاصل شده، استفاده کرده و آن را به بطالت نگذراند و اینکه چه چیزهائی از آن حضرت طلب نماید و خلاصه اینکه برای رسیدن به کمالات و رهایی از وسوسههای نفس اماره، چه برنامهای بریزد.
3. مشغول ذکر خداوند و یاد امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شدن و اندیشیدن در خود که کیست و از کجا آمده و برای چه و اجتناب از امور بیفایده و لهو و لعب.
4. مشغول مباحث علمی شدن با همراهان پیرامون مباحث دینی و مطالعه دربارة زندگی و اندیشههای آن حضرت.
5. مراقبت بر نمازهای یومیه اول وقت.
2 محل استقرار و در طول مدت اقامت:
1. رعایت حال دوستان و همراهان و ایجاد فضای صمیمی و خوشرفتاری با همراهان، تحمل اذیتها و مدارا با آنها و پرهیز از جدال و نزاع.
2. خواندن قرآن و هدیة آن به امام علیه السّلام در طول مدت اقامت.
3. توجه کردن به مضامین دعاها و معانی آنها، به خصوص دعای بعد از زیارت حضرت امام رضا علیه السّلام (دعای عالیة المضامین).
4. برگزاری مجالس دعا و توسل به اهل بیت و شرکت در آنها و پرهیز از مجالس غفلت و لهو و لعب و گناه و غیبت.
5. مقید بودن به نماز جماعت و نماز اول وقت و سحرخیزی و خواندن نماز شب و مناجات با خدا و امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف .
6. استفاده از محضر علما و بزرگان و نصایح آنها که آنها زبان گویای ائمه علیهم السّلام میباشند.
3 هنگام تشرّف به حرم مطهر:
1. وضو گرفتن و غسل زیارت کردن، پوشیدن لباس نو و پاکیزه و استعمال عطر و خوشبو نمودن خود.
2. مشغول حمد و ذکر خداوند شدن و ترک کلام بیهوده و مجادله در راه تشرّف به حرم مطهر.
3. گامها را کوتاه و آرام برداشتن و به صورت خاضعانه در حال رفتن به روضة مقدسه و داشتن حالت وقار و سر به زیر بودن و توجه نکردن به اطراف و مردم و چیزهای دیگر.
4. تفکر در اینکه لحظه به لحظه به آن حضرت نزدیک میشود و آن حضرت ناظر او میباشد و منتظر آمدن او.
5. انفاق نمودن به خادمان آستانه و احسان به فقراء و مجاورین حرم مطهّر.
6. تفکر در عظمت و مقام امام و اینکه همه وجود و هستی انسانها به برکت وجود ائمه معصومین علیهم السّلام میباشد.
7. احساس شرمندگی و خجالت از گناهانی که مرتکب شده و آن حضرت شاهد بوده است.
4 در محضر و برابر روضة مقدسه و امام معصوم علیه السّلام :
1. بر در حرم ایستادن و اذن دخول خواندن و اجازة ورود گرفتن و سعی در به دست آوردن حالت معنوی و رقّت قلب و خضوع و دلشکستگی با تصوّر اینکه صاحب مرقد، او را میبیند و کلام او را میشنود و به او جواب میدهد و رعایت ادب کامل و احساس شرم از اعمال و رفتار خود.
2. خواندن زیارت حضرت و نماز آن و توبه و استغفار و عهد و پیمان بستن با آن حضرت برای ترک گناهان و انجام واجبات.
3. رعایت نماز اول وقت و شرکت در نماز جماعت حرم به هنگام شنیدن اذان.
4. زیارت کردن از طرف امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف که از وظایف شیعیان هست و زیارت از طرف اولیاء و دوستان آن حضرت امام راحل ، شهداء و بزرگان دین و پدر و مادر و نزدیکان و ملتمسین دعا.
5. وداع و خداحافظی کردن با حضرت هنگام بیرون آمدن از حرم که شاید این آخرین زیارت باشد.
5 در مسیر بازگشت:
1. رعایت همه مسائلی که پیرامون چگونگی تعامل با همراهان گفته شد.
2. مراقبت بر نمازهای اول وقت و به ذکر خداوند و امام عصر و ائمه اطهار علیهم السّلام و پرهیز از اموری که انسان را غافل میکنند.
3. تفکر و برنامهریزی برای شروع یک زندگی نو و تازه همراه با عشق به ائمة معصومین علیهم السّلام و عشق به امام حاضر و ناظر امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و دوری از دوستان نااهل و تصمیم برای انتخاب رفیقی صالح و شایسته و تفکر برای پیمودن راهی که مورد رضایت خداوند و امامان علیهم السّلام بوده و منجر به عهدشکنی و پیمانشکنی نگردد.
ج: بعد از سفر زیارتی:
1. ولیمه و اطعام دادن (در حد توانائی) به جهت شکرانة بازگشت از این سفر معنوی و به سبب تقرّب حاصل شده به درگاه خداوند.
2. به مرحلة عمل رساندن برنامههائی که در این سفر برای خود تنظیم کرده و سعی در برطرف کردن موانع اجرای آن.
3. سعی در پیدا کردن یک رفیق و همراه برای شروع این مسیر کمال و سعادت.
4. اختصاص ساعاتی در روز برای محاسبه و کنترل کیفیت عملکرد خویش.
5. مراجعه به اساتید و اهل فن در مورد سؤالاتی که برای او پیش میآید و پرهیز از تصمیمگیری شخصی.
6. شرکت در مجالس ذکر اهل بیت و تقویت پیوند خویش با ائمه معصومین علیهم السّلام و سعی در ایجاد ارتباط معنوی با امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف از طریق (هدیه دادن) به ایشان (قرآن، نماز و اعمال صالح) و صدقه برای سلامتی ایشان.[1]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1- کامل الزیارات، شیخ صدوق .
2- شرح زیارت جامعه ؛ محمد اسماعیل صائینی زنجانی .
پی نوشتها:
[1] . رک : من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق.مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.
منبع: اندیشه قم
- [سایر] کیفیت زیارت امام رضا(ع) چگونه است؟
- [سایر] آداب زیارت امام رضا(ع) چیست؟
- [سایر] دلیل فرمایش امام حسن عسگری (ع) که ثواب زیارت امام رضا (ع)بیشتر از زیارت امام حسین (ع) است، چیست؟
- [سایر] آیا از نگاه احادیث، زیارت امام رضا(ع) بر زیارت امام حسین(ع) برتری دارد؟!
- [سایر] زیارت امام رضا علیه السلام چه فضیلت هایی دارد؟
- [سایر] برای یک زیارت کامل دوست دارم وقتی به حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) مشرف میشوم، بهترین بهره و استفاده معنوی را از آن مکان مقدس ببرم. چه توصیهای برای رعایت آداب زیارت امام رضا (علیه السلام) شده است؟
- [سایر] اگر کسی شب خواب ببیند که به زیارت زیارت امام حسین علیه السلام یا امام رضا علیه السلام رفت به چه معنی است؟
- [سایر] چرا در زیارت حضرت معصومه (علیها السلام) باید رو به قبله و در زیارت امام رضا (علیه السلام) برای خواندن زیارت، قبله باید پشت سر ما واقع شود؟
- [سایر] حضرت امام رضا (علیه السلام) درباره فضیلت زیارت خود چه فرموده اند؟
- [آیت الله خوئی] شخصی زیارت قم میرود یا زیارت امام رضا علیه السلام یا سایر مشاهد مشرفه، در بین راه ماشینها موسیقی میزنند، آیا چنین زیارت رفتن جایز است یا نه؟
- [آیت الله سبحانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام)مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله عَلَیْهِ السَّلَام مشّرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطهی عذری نتواند آن امام را زیارت کند، چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه نذر کند به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت امام حسین(علیه السلام) مشرف شود، اگر به زیارت امام دیگری برود کافی نیست و هرگاه به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او نیست.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر بواسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر نذر کند به زیارت یکی از امامان مثلا به زیارت حضرت ابی عبدالله علیه السلام مشرف شود چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطه عذری نتواند ان امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست
- [آیت الله نوری همدانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی ازامامان مثلاً به زیارت حضرتِ اَبا عَبْدِاللهِ (علیه السّلام ) مشرف شود ، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست واگر به واسطة عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر نذر کند که به زیارت یکی از ائمه:، مثلاً به زیارت حضرت ابا عبدالله علیه السلام مشرف شود، چنان چه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست، و اگر به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند، چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.