http://rasekhoon.net

اگر مشارکت در انتخابات کم شود چه تأثیری بر نظام دارد؟
در ساختار سیاسی جهان امروز،‌ برگزاری انتخابات و گزینش افراد اصلح یکی از متداول ترین اصول دموکراسی محسوب می شود؛‌ بدین معنا که آن چه موجب قوام و حافظ این اصول است،‌ صرفاً‌ ساختار قانونی نیست،‌ بلکه مشارکت مردم است و این حضور سیاسی، با بارزترین مولفه انتخابات یعنی حق رأی شهروندان همراه است. از پیش شرط های لازم برای تحقق قانون،‌ در نظر داشتن این حق و اهمیت مشارکت مردمی است،‌ از این رو رأی ملت، به واقع مجرای ارتباطی مردم و حکومت شده و این گونه تعامل لازم بین دو قطب محقق می شود. خواست و اراده مردم زیر بنا و ستون مردم سالاری دینی است و نظام سیاسی محقق نمی شود مگر با مشارکت و خواست همگانی. نظام جمهوری اسلامی ایران با دارا بودن دو ویژگی اساسی، از دیگر نظام های حکومتی جهان متمایز می گردد: 1‌ اسلامی بودن و 2‌ مردمی بودن. افتخار نظام جمهوری اسلامی ایران در میان نظام های حکومتی، برخورداری از ویژگی خدا باوری و مردم گرایی آن است. هنگامی که مردم مسلمان کشورمان به رهبری حضرت امام ‌ قدس سره ‌ مبارزه با رژیم شاهنشاهی را به سرانجام رساندند،‌ نظامی را جایگزین حکومت طاغوت کردند که شکل و خصوصیات آن با موازین اسلامی و دیدگاه های دینی هم خوانی داشت و ارزش ها و احکام الهی مبنای عمل مسؤلان آن بود. این نظام که از متن مردم برخاسته بود و آرای عمومی جامعه را نیز با خود همراه داشت؛‌ هویت ، روح و معنایش را از حضور مردم می گرفت، و‌ مردم در چارچوب احکام دین و قوانین شرع مقدس در سرنوشت خود تأثیرگذار بودند. از آن جا که جمهوری اسلامی ایران،‌ نظامی دینی و مردمی است،‌ ثبات و اقتدار آن با حضور و مشارکت گسترده اقشار مختلف مردم در صحنه هایی چون انتخابات تامین می گردد. بر این اساس شرکت در انتخابات به عنوان یکی از مهم ترین تکالیف شرعی و اجتماعی تلقی شده و هر نوع عاملی که سبب کاهش حضور و کم رنگ شدن نقش مردم در صحنه های انتخابات گردد، از عوامل باز دارنده انقلاب اسلامی محسوب خواهد شد.[1] انتخابات، مهم ترین نمود مشارکت سیاسی و نیز نقش آفرینی مردم در تعیین سرنوشت جامعه اسلامی است و دقیقاً‌ به همین علت امام خمینی ‌ قدس سره ‌ می فرمایند: نگوئید که دیگران رای می دهند؛‌ من هم باید رأی بدهم. تو هم باید رأی بدهی،‌آن روستایی هم که کنار مزرعه خودش کار می کند باید رأی بدهد. تکلیف است،‌ این یک تکلیف الهی است.[2] مقام معظم رهبری نیز مسأله انتخابات را ناظر به حضور مردم دانسته و می فرمایند: روح نظام اسلامی مترادف با حضور مردم در همه ی امور است در این صورت استقلال و عزت،‌ ماندگاری و وحدت نظام تامین خواهد شد. و با حضور واقعی مردم، دفاع از نظام و مرز های کشور در مقابل دشمن نیز امکان پذیر خواهد بود.[3] عدم حضور مردم در صحنه های انتخابات، پایه های حکومت جمهوری اسلامی ایران را سست می کند و باعث تضعیف دین و ارزش ها می گردد. حضور مردم در عرصه انتخابات،‌ شگردهای تبلیغی دشمنان اسلام و ایران را خنثی می کند. آرزوی مستکبران و مخالفان دین و ایران، روی گردان مردم از نظام الهی است. برای رسیدن به این آرزو،‌ آنان با طرح برخی از کاستی ها و دشواری های اقتصادی،‌ بر آنند تا شاید بتوانند مردم را از حکومت اسلامی جدا کنند و ملت نیز با عدم حضور خود در پای صندوق های رأی،‌ ناخرسندی خود از حاکمیت و اعراض خویش از نظام جمهوری اسلامی را اعلام نمایند. حضور آحاد مردم در انتخابات با آمار دقیق، زیر نظر چشمان تیز بین و خشم آلود دشمنان این نظام الهی و مردمی است. از این رو حضور پر شور و چشم گیر مردم در پای صندوق های رأی، علاوه بر تقویت نظام و انقلاب اسلامی،‌سیلی محکمی به صورت معاندان و دشمنان و خط بطلانی بر توطئه توطئه گران خواهد بود.[4] معرفی منبع جهت مطالعه بیشتر: انتخابات مردم،‌ علی شیرازی،‌ انتشارات خادم الرضا علیه‌السلام،‌قم. پی‌نوشت‌ها: [1]. شیرازی، علی،‌ انتخابات مردم، صص 14 ‌ 15. [2]. ر.ک:‌ صحیفه نور،‌ ج 15، ص 58. [3]. ر.ک: انتخابات،‌ مولفه‌ها و آموزه‌ها،‌ ص 66، و انتخابات مردم، علی شیرازی، انتشارات خادم الرضا‌ علیه السلام،‌ ص 16. [4]. شیرازی، علی،‌ انتخابات مردم، انتشارات خادم الرضا علیه السلام،‌ صص 90 91.
عنوان سوال:

اگر مشارکت در انتخابات کم شود چه تأثیری بر نظام دارد؟


پاسخ:

در ساختار سیاسی جهان امروز،‌ برگزاری انتخابات و گزینش افراد اصلح یکی از متداول ترین اصول دموکراسی محسوب می شود؛‌ بدین معنا که آن چه موجب قوام و حافظ این اصول است،‌ صرفاً‌ ساختار قانونی نیست،‌ بلکه مشارکت مردم است و این حضور سیاسی، با بارزترین مولفه انتخابات یعنی حق رأی شهروندان همراه است.
از پیش شرط های لازم برای تحقق قانون،‌ در نظر داشتن این حق و اهمیت مشارکت مردمی است،‌ از این رو رأی ملت، به واقع مجرای ارتباطی مردم و حکومت شده و این گونه تعامل لازم بین دو قطب محقق می شود.
خواست و اراده مردم زیر بنا و ستون مردم سالاری دینی است و نظام سیاسی محقق نمی شود مگر با مشارکت و خواست همگانی.
نظام جمهوری اسلامی ایران با دارا بودن دو ویژگی اساسی، از دیگر نظام های حکومتی جهان متمایز می گردد: 1‌ اسلامی بودن و 2‌ مردمی بودن.
افتخار نظام جمهوری اسلامی ایران در میان نظام های حکومتی، برخورداری از ویژگی خدا باوری و مردم گرایی آن است. هنگامی که مردم مسلمان کشورمان به رهبری حضرت امام ‌ قدس سره ‌ مبارزه با رژیم شاهنشاهی را به سرانجام رساندند،‌ نظامی را جایگزین حکومت طاغوت کردند که شکل و خصوصیات آن با موازین اسلامی و دیدگاه های دینی هم خوانی داشت و ارزش ها و احکام الهی مبنای عمل مسؤلان آن بود.
این نظام که از متن مردم برخاسته بود و آرای عمومی جامعه را نیز با خود همراه داشت؛‌ هویت ، روح و معنایش را از حضور مردم می گرفت، و‌ مردم در چارچوب احکام دین و قوانین شرع مقدس در سرنوشت خود تأثیرگذار بودند.
از آن جا که جمهوری اسلامی ایران،‌ نظامی دینی و مردمی است،‌ ثبات و اقتدار آن با حضور و مشارکت گسترده اقشار مختلف مردم در صحنه هایی چون انتخابات تامین می گردد.
بر این اساس شرکت در انتخابات به عنوان یکی از مهم ترین تکالیف شرعی و اجتماعی تلقی شده و هر نوع عاملی که سبب کاهش حضور و کم رنگ شدن نقش مردم در صحنه های انتخابات گردد، از عوامل باز دارنده انقلاب اسلامی محسوب خواهد شد.[1]
انتخابات، مهم ترین نمود مشارکت سیاسی و نیز نقش آفرینی مردم در تعیین سرنوشت جامعه اسلامی است و دقیقاً‌ به همین علت امام خمینی ‌ قدس سره ‌ می فرمایند:
نگوئید که دیگران رای می دهند؛‌ من هم باید رأی بدهم. تو هم باید رأی بدهی،‌آن روستایی هم که کنار مزرعه خودش کار می کند باید رأی بدهد. تکلیف است،‌ این یک تکلیف الهی است.[2]
مقام معظم رهبری نیز مسأله انتخابات را ناظر به حضور مردم دانسته و می فرمایند:
روح نظام اسلامی مترادف با حضور مردم در همه ی امور است در این صورت استقلال و عزت،‌ ماندگاری و وحدت نظام تامین خواهد شد. و با حضور واقعی مردم، دفاع از نظام و مرز های کشور در مقابل دشمن نیز امکان پذیر خواهد بود.[3]
عدم حضور مردم در صحنه های انتخابات، پایه های حکومت جمهوری اسلامی ایران را سست می کند و باعث تضعیف دین و ارزش ها می گردد.
حضور مردم در عرصه انتخابات،‌ شگردهای تبلیغی دشمنان اسلام و ایران را خنثی می کند. آرزوی مستکبران و مخالفان دین و ایران، روی گردان مردم از نظام الهی است. برای رسیدن به این آرزو،‌ آنان با طرح برخی از کاستی ها و دشواری های اقتصادی،‌ بر آنند تا شاید بتوانند مردم را از حکومت اسلامی جدا کنند و ملت نیز با عدم حضور خود در پای صندوق های رأی،‌ ناخرسندی خود از حاکمیت و اعراض خویش از نظام جمهوری اسلامی را اعلام نمایند. حضور آحاد مردم در انتخابات با آمار دقیق، زیر نظر چشمان تیز بین و خشم آلود دشمنان این نظام الهی و مردمی است.
از این رو حضور پر شور و چشم گیر مردم در پای صندوق های رأی، علاوه بر تقویت نظام و انقلاب اسلامی،‌سیلی محکمی به صورت معاندان و دشمنان و خط بطلانی بر توطئه توطئه گران خواهد بود.[4]

معرفی منبع جهت مطالعه بیشتر:
انتخابات مردم،‌ علی شیرازی،‌ انتشارات خادم الرضا علیه‌السلام،‌قم.

پی‌نوشت‌ها:
[1]. شیرازی، علی،‌ انتخابات مردم، صص 14 ‌ 15.
[2]. ر.ک:‌ صحیفه نور،‌ ج 15، ص 58.
[3]. ر.ک: انتخابات،‌ مولفه‌ها و آموزه‌ها،‌ ص 66، و انتخابات مردم، علی شیرازی، انتشارات خادم الرضا‌ علیه السلام،‌ ص 16.
[4]. شیرازی، علی،‌ انتخابات مردم، انتشارات خادم الرضا علیه السلام،‌ صص 90 91.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین