بر خورد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با بزرگان اقوام و قبائل چگونه بود؟
سیرة پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای مسلمانان بعنوان بهترین الگوی زندگی است که در صورت شناخت صحیح این رفتارها و عمل به آنها می­توان به رشد و تعالی رسید. بزرگان قوم در هر عرف و اجتماعی دارای احترام ویژه­ای هستند، این امر در جامعه عرب آنروز که زندگی اجتماعی بر اساس نظام قبیله­ای استوار بود نمود بیشتری داشت. در نزد عرب رییس قبیله و بزرگ قوم مورد احترام فراوان بود وتحقیر و خوار شمردن این بزرگان به منزله تحقیر تمام افراد یک قوم است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با آشنایی کامل از فرهنگ حاکم، تلاش داشت تا در تبلیغ اسلام در شبه جزیره از این اصول بهره گیرد و در نامه ها و دعوتهای خصوصی و عمومی و در استقبال از بزرگان قبایل تمام آداب ‌و سنتهای رایج و مشروع و به اصطلاح امروز آداب دیپلماسی را رعایت می نمود. تمام انسان ها در نگرش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و جهان بینی آن حضرت دارای احترام بودند و این بینش پیامبر اکرم بر گرفته از وحی بود که به کرامت بنی آدم و حرمت او تمام آفرینش را در تسخیر او قرار داده است.[1] پیامبر اکرم و تمام انبیای الهی برای شرافت و کمال انسان و به خاطر هدایت انسان مبعوث شده اند و غایت بعثت آنها همین هدف بوده است که در راستای این هدف حرمت و کرامت انسان حفظ شود.[2] بنابراین برخورد پیامبر اکرم بطور عمومی با مردم احترام آمیز بود و این احترام پیامبر بر بزرگان قوم نیز در راستای احترام پیامبر به مردم بوده است که به خوبی در سیرة‌ نبوی هویدا است. در سریّة امیر مومنان به سوی قبیله طیّ خاندان حاتم طائی توسط آن حضرت با احترام به مدینه به حضور پیامبر آورده شدندو این در حالی بود که عدی بن حاتم به شام گریخته بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دختر حاتم را مورد عفو و بخشش قرار داد و او را آزاد کرد و همراه هدایایی نزد برادرش به شام فرستاد و او برادرش را به بازگشت به سرزمین خود و قبول دین جدید تشویق کرد.[3] عدی بن حاتم با آگاهی از رفتار بزرگوارانه رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد به حضور پیامبر(ص) شرفیاب شد، پیامبر(ص) عدی را به خانه خود دعوت کرد و عبای خود و به نقلی زیراندازی عالی انداخت و عدی را با اصول و معارف اسلام آشنا نمود و پس از اسلام آوردنش، او را مأمور جمع­آوری صدقات (خمس و زکات) در بین قوم خودش نمود.[4] هرگاه افراد و بزرگان قبایل برای تشرف به اسلام به حضورش می رسیدند با احترام از آنان استقبال می­کرد و با اهداء هدایایی آنان رابدرقه می­کرد.[5] معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. تاریخ اسلام، جعفر شهیدی. 2. سیره پیامبر اکرم(ص) نویسنده: رسول جعفریان. 3. فروغ ابدیت، نویسنده: جعفر سبحانی. 4. سیره پیامبر اکرم، نویسنده: جعفر مرتضی عاملی. پی نوشتها: [1] . ولقد کرّمنا بنی آدم... اسراء/70. [2] . هو الذی بعث فی الامیین... جمعه/2. [3] . ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، 1376ق، ج2، ص 164. [4] . همان، ج1، ص 322؛ ابن هشام، سیره النبی، بیروت، ح4، ص 225 227؛ ابن اثیر، البدایه و النهایه، دارالکتب الاسلامیه، بیروت، ج5، ص 63. [5] . ابن هشام، پیشین، ج4، ص 224؛ ر.ک: آیتی تاریخ پیامبر اسلام، تهران، دانشگاه تهران، چاپ ششم، 78، ص 537. منبع: اندیشه قم
عنوان سوال:

بر خورد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با بزرگان اقوام و قبائل چگونه بود؟


پاسخ:

سیرة پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای مسلمانان بعنوان بهترین الگوی زندگی است که در صورت شناخت صحیح این رفتارها و عمل به آنها می­توان به رشد و تعالی رسید.
بزرگان قوم در هر عرف و اجتماعی دارای احترام ویژه­ای هستند، این امر در جامعه عرب آنروز که زندگی اجتماعی بر اساس نظام قبیله­ای استوار بود نمود بیشتری داشت. در نزد عرب رییس قبیله و بزرگ قوم مورد احترام فراوان بود وتحقیر و خوار شمردن این بزرگان به منزله تحقیر تمام افراد یک قوم است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با آشنایی کامل از فرهنگ حاکم، تلاش داشت تا در تبلیغ اسلام در شبه جزیره از این اصول بهره گیرد و در نامه ها و دعوتهای خصوصی و عمومی و در استقبال از بزرگان قبایل تمام آداب ‌و سنتهای رایج و مشروع و به اصطلاح امروز آداب دیپلماسی را رعایت می نمود. تمام انسان ها در نگرش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و جهان بینی آن حضرت دارای احترام بودند و این بینش پیامبر اکرم بر گرفته از وحی بود که به کرامت بنی آدم و حرمت او تمام آفرینش را در تسخیر او قرار داده است.[1]
پیامبر اکرم و تمام انبیای الهی برای شرافت و کمال انسان و به خاطر هدایت انسان مبعوث شده اند و غایت بعثت آنها همین هدف بوده است که در راستای این هدف حرمت و کرامت انسان حفظ شود.[2]
بنابراین برخورد پیامبر اکرم بطور عمومی با مردم احترام آمیز بود و این احترام پیامبر بر بزرگان قوم نیز در راستای احترام پیامبر به مردم بوده است که به خوبی در سیرة‌ نبوی هویدا است.
در سریّة امیر مومنان به سوی قبیله طیّ خاندان حاتم طائی توسط آن حضرت با احترام به مدینه به حضور پیامبر آورده شدندو این در حالی بود که عدی بن حاتم به شام گریخته بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دختر حاتم را مورد عفو و بخشش قرار داد و او را آزاد کرد و همراه هدایایی نزد برادرش به شام فرستاد و او برادرش را به بازگشت به سرزمین خود و قبول دین جدید تشویق کرد.[3]
عدی بن حاتم با آگاهی از رفتار بزرگوارانه رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد به حضور پیامبر(ص) شرفیاب شد، پیامبر(ص) عدی را به خانه خود دعوت کرد و عبای خود و به نقلی زیراندازی عالی انداخت و عدی را با اصول و معارف اسلام آشنا نمود و پس از اسلام آوردنش، او را مأمور جمع­آوری صدقات (خمس و زکات) در بین قوم خودش نمود.[4]
هرگاه افراد و بزرگان قبایل برای تشرف به اسلام به حضورش می رسیدند با احترام از آنان استقبال می­کرد و با اهداء هدایایی آنان رابدرقه می­کرد.[5]

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. تاریخ اسلام، جعفر شهیدی.
2. سیره پیامبر اکرم(ص) نویسنده: رسول جعفریان.
3. فروغ ابدیت، نویسنده: جعفر سبحانی.
4. سیره پیامبر اکرم، نویسنده: جعفر مرتضی عاملی.

پی نوشتها:
[1] . ولقد کرّمنا بنی آدم... اسراء/70.
[2] . هو الذی بعث فی الامیین... جمعه/2.
[3] . ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، 1376ق، ج2، ص 164.
[4] . همان، ج1، ص 322؛ ابن هشام، سیره النبی، بیروت، ح4، ص 225 227؛ ابن اثیر، البدایه و النهایه، دارالکتب الاسلامیه، بیروت، ج5، ص 63.
[5] . ابن هشام، پیشین، ج4، ص 224؛ ر.ک: آیتی تاریخ پیامبر اسلام، تهران، دانشگاه تهران، چاپ ششم، 78، ص 537.
منبع: اندیشه قم





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین