در ویژگی های ظاهری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نوشته اند که شکمش چون سینه اش پهن بود یعنی شکم پر بود. این جمله به چه معنایی است ؟

اوصاف و ویژگی های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم از زبان برخی از اصحاب آن حضرت نقل شده و این اوصاف برخی مربوط به ظاهر و چهره نورانی آن حضرت می باشد، که در اصطلاح تاریخ و سیره نبوی آنها را در مجموعه هایی گرد آوری کرده اند و به (شمائل النبی) نامیده شده است این مکتوبات مستقلا مجموعه هایی هستند که به توصیف ظاهری آن حضرت پرداخته اند ، گاهی این شمایل از زبان نزدیکان آن حضرت نظیر امام حسن علیه السلام ، امام حسین علیه السلام یا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و امیرمومنان علیه السلام نقل گردیده که بسیار مورد مورد توجه است[1]. اما در مواردی دیگر این اوصاف از زبان برخی از افراد ناشناخته نقل شده که قابل توجه نیستند، نظیر آنچه که در امالی شیخ طوسی از امیرمؤمنان علی علیه السلام نقل شده که بسیار زیبا توصیف کرده و فرموده است (هر کس پیامبر را اولین بار می دید عزت و هیبت آن حضرت به قدری گیرا بود که بیننده را متحیر می ساخت چنانکه گوئی نه مثلش را قبل از آن دیده و نه بعد از آن خواهد دید).
یا آنچه در تفسیر قمی[2] از زبان امام حسن علیه السلام تأیید شده و در جاهای دیگر آن حضرت به توصیف زیبایی های باطنی و ظاهری پیامبر پرداخته که وصف ناپذیر است.[3] در وصفی که امام حسن علیه السلام از دایی اش هند بن ابن هاله نقل می کند چنین عبارتی دیده می شود (سواء البطن و الصدر) یعنی شکم و سینه با هم برابر بود به این معنا که شکم حضرت برآمده نبود و جلوتر از سینه اش قرار نداشت، بلکه حالتی موزون و مساوی با سینه اش بود، طولانی ترین توصیفی است که امام حسن علیه السلام آن را از دایی اش درباره پیامبر نقل کرده[4] و توصیفی است بسیار زیبا و کامل که امام حسن علیه السلام در آن به زیبایی های باطنی و معنوی نیز پرداخته است، که اگر مورد شرح واقع شود بسیار زیباست.[5]
نتیجه: آنچه در سئوال ذکر شده، (شکمش چون سینه اش پهن بود یعنی شکم پر بود) نادرست است و شاید ترجمه نقل شده در سوال از ترجمه های غیر دقیق گرفته شده باشد، بنابراین آنچه که تابحال ذکر شد درست این است که که گفته شود (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شکم برآمده نداشت بلکه شکمش به اندازه سینه اش بود.)
بر شما باد که از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم الگو بگیرید.[6]

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1 سیره صحیح پیامبر(ص)، جعفر مرتضی عاملی.
2- سنن النبی ،علامه طباطبائی.

پی نوشتها:
[1]. شیخ طوسی، امالی، (یا علی صف لنا نبینا)، قم، انتشارات دارالثقافه، 1414ق، ص34.
[2]. شیخ صدوق، معانی الاخبار، قم، مدرسین، 1361ش، ص80.
[3]. شیخ صدوق عیون اخبار الرضا علیه السلام ، انتشارات جهان، 1378ش، ج1، ص316.
[4]. طبرسی، مکارم الاخلاق، قم، شریف رضی، 1412ق، ص11 15؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج16، ص149؛ ابن اثیر، اسدالغابه، بیروت، دارالفکر، 1409ق، ج1، ص31
[5]. ابن سعد، طبقات، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1410ق، ج1، ص324.
[6]. احزاب / 21.
منبع: اندیشه قم