غریزه جنسی
باه، واژه‌ای عربی به معانی جماع و نکاح است. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]
سلام
من الان عاشق یه دختر شدم که 8 سال از من بزرگتره!راستش اولین ارتباط من با دختر بود یعنی اولین دختری هست که باهاش حرف میزنم. دختر مورد علاقمه همه اون چیزهایی رو که می خوام داره،ولی 2تا مشکل سر راه من هست:اول اینکه خانوادم کاملا مخالف هستن شک ندارم!و دوم اینکه 10 ساله دیگه من 30 ساله میشم و اون
38 ساله،من در اوج غریزه جنسی هستم و اون غریزه جنسیش داره فرو میشینه،با توجه به اینکه الان خیلی از طلاق ها دلیل مشکلات جنسی هست میترسم در آینده منم با این مشکل بر بخورم،لطفا کمکم کنید من هیچ کس رو ندارم که کمکم کنه
با سلام کاربر گرامی خیلی خوب هست که شما ، برای تصمیم گیریتان تنها زمان اکنون و حاضر را در نظر نمیگیرید و واقعیت را هم انکار نمیکنید . شرط یک ازدواج موفق تناسب هست . تناسب هم باعث میشود دو طرف در طول زندگی مشترک با انتظارات نزدیک به همی داشته باشند. این میزان اختلاف سن در دهه دوم زندگی مشترک از نظر ظاهری کاملا مشخص میشود و باعث میشود قضاوت و نگاههای اطرافیان ناخود اگاه بر روابط شما اثر منفی بگذارد و از نظر روحی دو طرف که صد درصد به دلیل این اختلاف سن حساس هم شده اند ، صدمه ببینند . همین عدم تناسب ظاهری روی کارکرد جنسی اثر منفی میگذارد و در نهایت رابطه جنسی که یکی از اصول زندگی زناشویی است آسیب خواهد دید و این اسیب به جوانب دیگر زندگی منتقل میشود . پس اگر تنها بعد ظاهری را هم در نظر بگیرید ، خواهید دید در دهه دوم زندگی مشترک ارتباط کاملا ناهماهنگ میشود و زندگی مشترک با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد . حال اگر این مشکل همراه با مخالفت خانواده باشد و یا در جوانب دیگر مانند انتظارات ، بچه دار شدن و تربیت فرزند .......مشکلاتی وجود داشته باشد ، این ازدواج بسیار اسیب پذیرتر خواهد بود و احتمال شکست ان بسیار بالا پیش بینی میشود . بنابراین منطق و عقلانیت این ازدواج را تایید نمیکند . موفق باشید
با سلام کاربر گرامی خیلی خوب هست که شما ، برای تصمیم گیریتان تنها زمان اکنون و حاضر را در نظر نمیگیرید و واقعیت را هم انکار نمیکنید . شرط یک ازدواج موفق تناسب هست . تناسب هم باعث میشود دو طرف در طول زندگی مشترک با انتظارات نزدیک به همی داشته باشند. این میزان اختلاف سن در دهه دوم زندگی مشترک از نظر ظاهری کاملا مشخص میشود و باعث میشود قضاوت و نگاههای اطرافیان ناخود اگاه بر روابط شما اثر منفی بگذارد و از نظر روحی دو طرف که صد درصد به دلیل این اختلاف سن حساس هم شده اند ، صدمه ببینند . همین عدم تناسب ظاهری روی کارکرد جنسی اثر منفی میگذارد و در نهایت رابطه جنسی که یکی از اصول زندگی زناشویی است آسیب خواهد دید و این اسیب به جوانب دیگر زندگی منتقل میشود . پس اگر تنها بعد ظاهری را هم در نظر بگیرید ، خواهید دید در دهه دوم زندگی مشترک ارتباط کاملا ناهماهنگ میشود و زندگی مشترک با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد . حال اگر این مشکل همراه با مخالفت خانواده باشد و یا در جوانب دیگر مانند انتظارات ، بچه دار شدن و تربیت فرزند .......مشکلاتی وجود داشته باشد ، این ازدواج بسیار اسیب پذیرتر خواهد بود و احتمال شکست ان بسیار بالا پیش بینی میشود . بنابراین منطق و عقلانیت این ازدواج را تایید نمیکند . موفق باشید
عنوان سوال:
سلام
سلام
من الان عاشق یه دختر شدم که 8 سال از من بزرگتره!راستش اولین ارتباط من با دختر بود یعنی اولین دختری هست که باهاش حرف میزنم. دختر مورد علاقمه همه اون چیزهایی رو که می خوام داره،ولی 2تا مشکل سر راه من هست:اول اینکه خانوادم کاملا مخالف هستن شک ندارم!و دوم اینکه 10 ساله دیگه من 30 ساله میشم و اون
38 ساله،من در اوج غریزه جنسی هستم و اون غریزه جنسیش داره فرو میشینه،با توجه به اینکه الان خیلی از طلاق ها دلیل مشکلات جنسی هست میترسم در آینده منم با این مشکل بر بخورم،لطفا کمکم کنید من هیچ کس رو ندارم که کمکم کنه
پاسخ:
با سلام کاربر گرامی خیلی خوب هست که شما ، برای تصمیم گیریتان تنها زمان اکنون و حاضر را در نظر نمیگیرید و واقعیت را هم انکار نمیکنید . شرط یک ازدواج موفق تناسب هست . تناسب هم باعث میشود دو طرف در طول زندگی مشترک با انتظارات نزدیک به همی داشته باشند. این میزان اختلاف سن در دهه دوم زندگی مشترک از نظر ظاهری کاملا مشخص میشود و باعث میشود قضاوت و نگاههای اطرافیان ناخود اگاه بر روابط شما اثر منفی بگذارد و از نظر روحی دو طرف که صد درصد به دلیل این اختلاف سن حساس هم شده اند ، صدمه ببینند . همین عدم تناسب ظاهری روی کارکرد جنسی اثر منفی میگذارد و در نهایت رابطه جنسی که یکی از اصول زندگی زناشویی است آسیب خواهد دید و این اسیب به جوانب دیگر زندگی منتقل میشود . پس اگر تنها بعد ظاهری را هم در نظر بگیرید ، خواهید دید در دهه دوم زندگی مشترک ارتباط کاملا ناهماهنگ میشود و زندگی مشترک با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد . حال اگر این مشکل همراه با مخالفت خانواده باشد و یا در جوانب دیگر مانند انتظارات ، بچه دار شدن و تربیت فرزند .......مشکلاتی وجود داشته باشد ، این ازدواج بسیار اسیب پذیرتر خواهد بود و احتمال شکست ان بسیار بالا پیش بینی میشود . بنابراین منطق و عقلانیت این ازدواج را تایید نمیکند . موفق باشید
- [سایر] سلام من همیشه به سایت شما زیاد سر میزنم سوالم مثل سوال خودم زیاد دیدم ولی مثل خیلی ها فکر میکنم مورد من فرق داره .من دختر 19 ساله ای هستم که از 3 سال پیش با یک پسری که الان 21 سالشه اشنا شدم (با چت) من از مشهد اون از یزد تا الانم 2 بارم حضوری هم دیدیم. مهر سال پیش بود که من می خواستم تموم کنم برم که اون گفت من به قصد ازدواج با تو اشنا شدم... دیگه نمیدونم چی شد که موندم تا الان. ما هر دو تامون بچه های مثبتی بودیم بزرگترین خلافمون چت بود متاسفانه کاش نبود که به اینجا برسیم .اون الان سال اول دانشگاه مهندسی سربازیم نرفته. منم واسه کنکور میخونم .خانواده هر 2 تامونم با این روشا مخالفن شدید خبرم ندارن. منم خواستگارایی که دارم شرایطشون با این پسر قابل مقایسه نیست خیلی بهتر از این هستن. اون الان یه وابستگی خیلی زیادی به من پیدا کرده اگه یه روز با من صحبت نکنه دیونه میشه بعضی روزا 100 اس ام اس بیشتر به هم میزنیم من اونقدری که دوستم داره دوسش ندارم شاید به بودنش عادت کردم . دیگه من الان حرف اینکه نباشم جرات ندارم بگم. اون تا چند سال دیگه شرایط ازدواج نداره من می ترسم الان جدا بشم اون یه بلایی سر خودش بیاره یا اینکه یه کار عجولانه کنه بیاد خواستگاری ابرمونو ببره . کمکم کنید بگید چی کار کنم؟ اقای مرادی خیلی ذهنم درگیر شده ؟ یه راه حل عملی به من بگید
- [سایر] سلام من مشکلی دارم که نمیتونم حلش کنم من عاشق پسری هستم که یکبار ازدواج کرده و 2 سال از من بزرگتره و بخاطر اصرر پدرش ازدواج کرده و 3 تا بچه داره یه پسر 4 ساله و دو دختر 3 ساله و 7 ماهه من از تمام مشکلات و اتفاقات زندگیش باخبرم و همه چیزو میدونم اونا چهار ساله که میخواد طلاق بگیرن ولی بخاطر حرفها و اصرار فامیل موندن ولی 20 روز پیش طلاق گرفتن و خانمش هر 3 تا بچه رو برداشت و الان اون مجرده و عاشق من و من هم عاشق اون ولی خانواده من کاملا مخالف هستن ما نمیتونیم بدون هم بمونیم از طرفی با هم صحبت کردیم که اون یه کم خودشو از لحاظ مالی بالا بکشه تا شاید با این طریق خانوادم راضی بشن ولی نمیدونم قبول میکنن یا نه من به پسرا اعتماد ندارم چون خیلی اتفاقای بدی افتاده واسه همین. ضمنا ایشون 95% میگن که بچه ها برنمیگردن ولی اون 5% باقیمونده رو میگن اگه بیان نمیتونم دست رد به سینشون بزنم من موندم نمیتونم تصمیم بگیرم ولی خیلی دوسش دارم کمکم کنید در صورت امکان تلفنی هم حاضرم باهاتون مشاوره کنم ممنون
- [سایر] با سلام من مدت 4 ساله ازدواج کردم و یه بچه 3 ساله دارم یه مدته که با شوهرم دچار اختلاف زیاد شدم تقریبا ما تو هفته 5 روزش با هم قهریم و قهر ما هم نمی دونم از کجا شروع میشه شوهرم وقتی از سر کار میاد خونه بیحوصله است و با من حرف نمیزنه بعد همین حرف نزدنش با من موجب میشه که تا 3 یا 4 روز با هم حرف نزنیم و قهر کردنش مطمئنم که به خاطر مسائل کاریش نیست چون اون کارشو خیلی دوست داره و همیشه تعریفش و میده و بعد که باهاش آشتی میکنم و علتش و جویا میشم میگه تو مشکل داری و تو قهر و شروع کردی و رفتارش خیلی باهام سرد شده هر کاری که میکنم تا اونگرمای اوایل ازدواجمونو برگردونم نمیشه براش کادو میخرم هر کاری تو خونه دوست داره انجام میدم ولی بازم باهام سرد برخورد میکنه هر چی هم باهاش حرف میزنم میگه من مشکلی ندارم ولی مدام از همه چیز من و خونه ایراد میگیره من شاغل هستم و تمام سعیمو میکنم که تو خونه کم نزارم ولی باز یه جای زندگیم میلنگه دیگه خسته شدم مدت زیادیه که دارم فکر میکنم جدا بشم ولی بچمو چیکارکنم تو دو راهی بزرگی افتادم همه چیز زندگی عذابم میدهحتی یه مشاوره هم نمیشناسم که برم باهاش مشورت کنم میترسم باهاش برم مشاوره و بعدا مدام بهم بگه که تویی که مشکل داری رفتی مشاوره موندم تو دو راهی زندگیو نمیدونم چیکار کنم خواهش میکنم راههنمایی کنید
- [سایر] سلام خوب هستین؟من 30 سالمه و حدود 5 ساله پیش با پسری آشنا و باهاش دوست شدم از همون اول ایشون منو واسه ازدواج می خواستن من هم وقت خواستم تا بتونم بشناسمش 6 ماه اول فقط در حد شناخت باهاش ارتباط داشتم تا اینکه اتفاقی واسشون افتاد من به خاطر آروم کردنشون دستشونو گرفتم نمی دونم چرا ولی همون دست دادن باعث شد دوستش داشته باشم بهتره اینم بگم من تا قبل اون با هیچ پسری نبودم بعد اون 6 ماه گفتم تکلیفومونو مشخص کنیم بعد چند روز اومدن گفتن خانوادم راضی نمی شن من هم تموم کردم بعد چند ماه باز برگشتن گفت به زور هم شده خانوادمو راضی میکنم منم دوستش داشتم حرفشو باور کردم و برگشتم تو این مدت که باهاش بودم باهاش،رابطه جنسی هم پیش اومد منو با این حرف مجاب کردن که تو زن منی و از اینجور حرفا که رضایت دادم به این کار علی الرغم میل باطنیم. اما هیچ چیزی تغییر نکرد اوضاع من بازم تموم کردم چون خیلی مذهبیم دیگه بعدش نتونستم ازدواج کنم.بعد 2 سال بازم برگشتن منم چون غیر اون نمی تونم با کسی ازدواج کنم دوباره حرفاشو باور کردم شاید بگین بعد سه بار باز چرا بهش اعتماد کردین بهتره بدونین چاره ای نداشتم من حتی با خواهرشونم حرف زدم خودمو کوچک کردم که شاید از طریق ایشون بتونم خانوادشو راضی کنم ایشون گفتن بابام ازتبریز دختر نمی گیره واسه برادرم. بهش گفتم خواهرت چنین حرفی زده گفت من درست می کنم اما الان یه سال گذشته هیچی درست نشده که هیچ خیلی حرفا هم شنیدم پدرشون منو سونامی خوندن که می خوام زندگیشونو ویران کنم اما نمیدونن 4 ساله پسرشون زندگیمو ویران کرده می خوام زنگ بزنم خونشون همه چی رو بگم اما از آبروم می ترسم بگین چیکار کنم دیگه حتی از زندگی هم خسته شدم دیگه نمیتونم بزارم راحت بیاد و بره چون با رفتنش نابود میشم برا همیشه
- [سایر] سلام 1. من یه دختر 23 سالم. 7-8 سالی بود که عاشق پسر داییم بودم. 2. البته بنا به گفته شما برام زود بود. 3.ولی به مرور زمان که بیشتر شناختمش فهمیدم از بخت خوبم بود که عاشق اون شدم. هیچی نداشت به جز یه ایمان واقعی به خدا یه مومن واقعی بود مهربون وآروم بین پسرای فامیل یه نگین تمام عیار بود.منم عاشق همین چیزاش بودم. اطمینان داشتم که باهش خوشبخت میشم.حس کرده بودم که اونم دوستم داره. 4. یه روز از حرفای عروسشون فهمیده بودم که اونم دوستم داره. 5. ولی چون خواهر بزرگترم ازدواج نکرده بود ازدواج ما امکان پذیر نبود البته چیزی هم نگفته بودن. 6. بالاخره سال گذشته ازدواج کرد ومن تنها گذاشت. بدون هیچ حرفی. 7. خودم فکر میکنم به خاطر ترس از ازدواج فامیلی و مشکلات احتمالیش منصرفش کردن. دلم رو با این فکر آروم میکنم 8.چون نمیتونم باور کنم که دوستم نداشته. خواهرم بعد اون ازدواج کرد 9. تا حالا هم از بین خاستگارام موقعیت خوبی برای ازدواج پیش نیومده. 10.هر کاری میکنم نمیتونم فراموشش کنم افسرده و تنها شدم. 11.توی این چند ساله تمام لحظاتم رو با عشق اون سر کرده بودم 12.حالا بدون عشقش دارم دیوونه میشم . 13. فکر میکنم دیگه نمیتونم کسی رو به اندازه اون دوست داشته باشم. ...
- [سایر] با سلام من 19 سالمه و برای اولین بارعاشق شدم من در دانشگاه عاشق همکلاسیم شدم که اون هم همسن منه چون تا حالا عشق رو تجربه نکرده بودم متوجه احساسم نشده بودم و سعی کردم اونو فراموش کنم اما یکسال گذشت و من نتونستم این کار رو بکنم تا این که این مسئله رو با همکلاس پسر کلاسمون(دوست صمیمیم) در میون گذاشتم من خیلی خجالتی بودم و گفتم نمبتونم رودرو برم جلو و ازش خواستگاری گنم دوستمم سعی کرد شمارشو بگیره تا تلفنی بهش بگم که دوسش دارم اما به هر دری زد نشد دیگه داشتم نا امید میشدم و از خدا خواستم که به یاری من برسه تا اینکه دوستم مشکل منو به یکی از همکلاسی های دختر کلاس گفت و اونم رفت با دختری که من دوسش دارم صحبت کرد و گفت که فلانی بهت علاقه مند شده و اومد بهم گفت که اون فقط لبخند زده وهیچی نگفته که منو دوست داره یا نه(اینو فهمیدم که شاید اون با این لبخند بهم علاقه داره) بنابراین خودم دل به دریا زدم و رفتم جلو وازش خواستگاری کردم اون اول به من گفت دوسم داره وبه چشم برادر بهم نگاه میکنه منم بهش گفتم هیچ وقت به یه پسر نگو به چشم برادر تو رو نگاه میکنم بدجور اذیت میشه اون گفت نمیخواد با هیچ پسری دوست بشه چون این کار آخر عاقبت نداره و منم درجا بهش گفتم اصلا قصد دوستی با شما رو ندارم و واقعا هم نداشتم من بهش گفتم شما که بلاخره باید ازدواج کنی خوب چرا نمیخوای با کسی که دوستون داره ازدواج کنی اون گفت الان قصد ازدواج نداره و هر وقت وقتش که بشه میاد و به من میگه و اینم بگم که این خانوم تو کلاس تا حالا با هیچ پسری حرف نزده ودر طول این مدت تنها پسری که باهاش حرف زده من بودم حتی منم صحبتو شروع نکرده بودم باهاش خودش باهام حرف زده بود و درباره مسائل درسی باهم صحبت کرده بودیم حالا سوال من اینه اگه این خانوم مثلا یه دو سه سال دیگه بیاد به من بگه که آمادگی ازدواج دارم منی که کار فعلا ندارم و مادرم هم همیشه میگه تو تا 25 سالت نشه برات زن نمیگیرم چی باید جوابش بگم من واقعا دوسش دارم و نمیخوام از دستش بدم میترسم اگه بهش بگم که آمادگی ازدواج ندارم و مجبوریم صبر کنیم دیگه فراموشم کنه و با یکی دیگه ازدواج کنه لطفا کمکم کنید بذارید اینا رو هم بگم من یه آدمی هستم که نماز میخونم و روزه هامم میگیرم اونم همین و با حجابه و در کل بگم از نظر دینی و مذهبی و فرهنگی به هم میخوریم
- [سایر] سلام من دختری هستم که ازدواج ناموفقی داشتم والان نزیک 5سال است که طلاق گرفتم ازدواجم به این صورت بود که با اون خانواده بده و بسون کردیم بنده اونروز 19سال بیشتر نداشتم واصلا با این ازدواج مخالف بودم چون نامزد من 10 سال بزرگتر از خودم بود ولی خانوادم گفتند چرا میگی نه اونقدر تحقیرم کردند تا من و سر سفره عقد نشانندند ولی بعد از یه مدتی که گذشت دختری که به داداشم داده بودند فهمیدیم مشکل ذهنی داره وقادر به زندگی نیست بعد برادرم وقتی این قضیه رو فهمید گفت دیگه من این دخترو نمیخوام این وسط منم رو داداشم رفتم بهم گفتند تو هم باید طلاق بگیری الانم تو این 4سال که از طلاقم میگذره هم خواستگار کم دارم هم اگر بیاند ادم خوب برام نمیاند بعد از اونم از لحاظ روحی خیلی اسیب دیدم حتی مادرم هم اصلا درکم نمیکنه با اینکه مقصر خودش بوده تازه زخم زبونم بهم میزنه واقعا دیگه نمی تونم تحمل کنم اونطوری شدم که دیگه حوصله کسی و ندارم چون هیچکس نمی تونه درکم کنه مادرم میگه فقط پسرا احتیاج به ازدواج دارند واقعا خسته شدم این چندتا خواستگاری هم که برام اومدند با حجابم مخالفند ولی من نمی تونم با کسی که بخواد حجابمو ازم بگیره یک لحظه کنار بیام با اینکه تو فامیلای مادرم که همشون ازدواج کردند همشون بی حجاب شدند دیگه نمیتونم چکار کنم فقط می تونم بگم از اینکه مادرم باعث بدبختیم شد نمی نونم ببخشم ؟با تشکر *التماس دعا*
- [سایر] سلام. خسته نباشید. من حدودا 11 ماهه که با مردی که 14 سال از خودم بزرگتره آشنا شدم و تقریبا یک علاقه زیادی نسبت به هم پیدا کردیم.من 24 ساله و اون38سالشه. شهر محل زندگی مون هم فرق میکنه.مادر من خیلی مخالفت میکنه.فقط بخاطر سنش.اما از لحاظ انسان بودن خداشناسی شغل و درآمد خوب و خانه و ماشین همه چیز دارد و از نوع خوب هم دارد.و بسیار هم میگوید که مرا دوست دارد و عاشق من است . فشار مادرم انقدر زیاد است که نه میتونم دلش رو بشکنم نه با خواسته اش موافقت کنم . به هیچ وجه هم مادرم اخلاق و عقیده اش عوض نمیشه.میگه اون فردا پیر میشه و تو جوونتر.ولی این مسئله واسه من حل شده است . من خیلی به خانوادم وابسته هستم و اصلا یه جوری شده که میترسم ازدواج کنم مادرم و پدرم تنها بشن . یعنی مادرم بدش هم نمیاد که من تو خونه بمونم . انقدر مخالفت میکنه با همه خواستگارها که دیگه منم خسته شدم و تمایلی به ازدواج ندارم . چون مادرم واقعا رفتاری از خودش نشون میده که آدم از زندگیش سیر میشه . واسه همه خواستگارهام که بجز ایشون هستند ایرادهای زیادی میگیره و همیشه مرغ همسایه غازه . خیلی ازش خواستم که با یک روانشناس صحبت کنه ولی بد برداشت میکنه. خیلی قرآن میخونم و سعی میکنم آرامش خودمو حفظ کنم ولی نمیشه . اصلا اعتماد به نفس ندارم . همیشه استرس دارم . همیشه افسرده و غمگینم و گریه میکنم . علاقه ای هم به این دنیا و قشنگیاش ندارم یعنی یه جورایی مردم دیگه . در ضمن مادر من تقریبا با همه اعضای خونه مشکل داره . با پدرم از بدو ازدواج دچار مشکل بوده و بدون عشق و علاقه ازدواج کرده . پدرم هم از مادرم بزرگتره حدود15 سال . مادرم فکر میکنه که زندگی منم قراره اینجوری بشه . اصلا نمیتونه خوشبختی رو احساس کنه . با اینکه پدرم زیاد هم آدم بدی نیست . فقط کمی اخلاقش تنده. نمیدونم میتونید کمکم کنید یا نه فقط گفتم حرفمو بگم بلکه خالی بشم . ازتون ممنونم .
- [سایر] سلام عاشق پسری شدم اونم منو دوست داره و چندسال با هم اشناییم اون 30 سالشه مادرش بی هیچ دلیلی مخالفت میکنه و میگه هرکس که با نظر منه باید براازدواج انتخاب کنی نه کسی ک از قبل با هم اشناشدین.حتی به پسرش گفته اگه این دختره پیغمبر باشه من رضایت نمیدم و اگه میخوای خودت برو خواستگاری و بعداز اون من دیگه مادرت نیستم ولی ماهرگز نخواستیم بدون بزرگتر بیاد خواستگاری و زندگیمونوشروع کنیم.مادرش به حرف هیچکس گوش نمیده با وجود اینکه همه افراد خانواده باهاش صحبت کردن در این مورد.حتی حاضر نیست منو ببینه.هیچ بهونه ای هم نداره همه چیزمون کامله نه مشکل جسمانی نه پول نه هیچی فقط میگه نه نه نه چند ماهه خواستیم بیخیال هم بشیم اما نه من و نه اون نتونستیم تا حدی که همدیگرو که به هم خیره میمونیم بعضی وقتا ساعت ها میشینیم به هم نگاه می‌کنیم آیا من اشتباهی کردم من که همه جوره دوستش دارم چه کار کنم???? نتونستم از فکرش جدا بشم اونم نتونست خیلی به خودمون سخت گرفتیم که بشه مثلاروزه ده روزه یا نذر یا حتی از خود خدا خواستیم کمکمون کنه جفتمون مقیدیم یک ساله ک مدام با مادرش صحبت میکنه و نه میشنوه زندگیمون نابود شده نه اینوری نه اونوری !هیچ دلیلی برا مخالفت مادرش نیست فقط شاید اینکه واقعا پسرشو دوست داره و میخواد کنارش بمونه و اگه یکی براش انتخاب کنه ک با نظرخودش باشه مطمیناپسرش اون دختر رو زیاد دوست نداره وتوجه پسرش بیشتر با مامانشه تا با زنش.معلوم نیست چند سال دیگه هم اجازه ازدواج بده فقط شما مثل بقیه نگین یکی دیگه ؟نمیتونیم بیخیال هم بشیم؟ من 27سالمه و اون 30سالشه از رو بچگی نیست کارامون بگم هوسه زودگذره واقعا دوستش دارم نمیتونم کسی دیگرو جاش ببینم فکر میکنم تا وقتی دلم پیش اونه حق این کارو ندارم چون باعث بدبختی یکی دیگه میشم!میتونید راهی بهم نشون بدین ؟خوهش التماس اگه میتونین کمکم کنید؟ممنون
- [سایر] با سلام وخسته نباشید خدمت مشاور محترم مشکل من با همسرم است من 3 ساله ازدواج کردم. هر دو شاغلیم وبچه هم نداریم. 4 سال از من بزرگتره. خیلی به حرفام توجه نمیکنه وقتی داره تلویزیون نگاه میکنه باید چند بار صداش بزنم که نگام کنه و وقتی هم نگاه میکنه یه جواب سرسری میده. اونجوری که من میخوام بهم محبت نمیکنه شاید هم من توقع بالایی دارم نمیدونم. ولی ایا محبت خواستن از شوهر توقع بالائیه؟ اگه از اون تقاضای محبت نکنم از چه کس دیگه ای باید تقاضا داشته باشم؟ به خدا من هیچی ازش نمیخوام فقط میخوام بیشتر به حرفام گوش بده. به درد و دلام .خیلی وقتا احساس تنهایی میکنم . روزای اول ازدواج می گفت من خیلی احساساتی هستم اما الان میبینم واقعا اونجوری نیست منم چند روزه باهاش قهر نیستم اماسر سنگینم میخوام این کارو ادامه بدم تا جایی که متوجه اشتباهش بشه. به نظر شما کار درستی میکنم که سر سنگینم؟ آیا باید رفتارم مثل خودش باشه ونسبت به اینکه یه کم بی عاطفه هست حساسیت به خرج ندم؟چی کار کنم بیشتر بهم توجه کنه؟کمکم کنید ممنون
مسئله مرتبط یافت نشد