با سلام. این که همسر شما هم مثل شما به وسواس مبتلاست کار ار یک مقدار سخت تر می کنه . درمان وسواس به یک ناظر نیاز داره تا بر روند کار نظارت کنه . شما هر یک باید ناظر دیگری باششید .این نکته رو خوب دقت کنید : آیا ترس های شما به واقعیت هم تبدیل شده / آیا پزشکانی که مدام در ارتباط با بیماری های مختلف قرار می گیرند مستمرا بیماری ها را تجربه می کنند ؟ آیا معتقدید کهافکار شما می تونه آینده شما را به تصویر بکشه ؟ پس تا زمانی که این همه افکار خوب و مثبت هست آیا پرداختن به بیماری و ترس از آن معقولانه است ؟وسواس بیماری سمجی است و اگر خود شما نخواهید تا جلو ان را بگیرید می تونه کل زندگی شما را احاطه کنه . پس برای درمان به اراده شما نیاز داریم . به اینکه بخواهید افکارتون رو با منطق و نه ترس و بدبینی تطبیق دهید . شما دارای سلامتی هستید اما مثل این است که با این ترس ها مدام بیماری را ارزو می کنید . پس به سلامتی فکرکنید . مهم ترین روش درمانی برای وسواس بی اعتنایی است . به محض مواجهه با هر گونه وسوسه آن را به کناری بگذارید و رندگی خوب و خوش را ادامه دهید . به خوبی ها فکر کنید . و در ذهن بی توجهی وکم محلی به افکار منفی را تمرین کنید .
