تنهایی
خلوت در سه معنا استعمال شده است. از احکام خلوت به معنای نخست در باب نکاح و طلاق سخن گفته‌اند.
سلام
من چند وقتی هست که احساس تنهایی میکنم و خیلی بی حوصله هستم ، نمیدونم دلیلش چیه .. نه مهاجرتی داشتیم به جایی نه مشکل خاصی هست ، فقط یه دوران مشکل مالی داشتیم که الان کاملا حل شده ، در صورتی که الان نباید هیچ مشکلی باشه که همچین احساسی داشته باشم . .احساس میکنم کاملا تنهام .. و دلتنگم ..
اصلا دلیلشو متوجه نمیشم !!
با سلام . گاه ادم ها پس از یک واقعه استرس زا دورانی از کسالت های روحی را می گذرانند و آن را به همراه دارند . اما با رفع مشکل شما باید خود به خود کمک کنید . در یک یا چند محیط اجتماعی مثل کلاس ورزشی یا هر کلاس مورد علاقه شرکت کنید . باید یک تحول و تغییر را در روال زندگی ایجاد کنید . تا خود اقدام نکنید هیچ کس نمی تونه شما را از تنهایی در اورد . سعی کنید به بهانه هایی کمتر در تنهایی بمانید و با فعالیت های مختلف خود را مشغول کنید . پس از مدتی احساس های منفی را از دست می دهید .
با سلام . گاه ادم ها پس از یک واقعه استرس زا دورانی از کسالت های روحی را می گذرانند و آن را به همراه دارند . اما با رفع مشکل شما باید خود به خود کمک کنید . در یک یا چند محیط اجتماعی مثل کلاس ورزشی یا هر کلاس مورد علاقه شرکت کنید . باید یک تحول و تغییر را در روال زندگی ایجاد کنید . تا خود اقدام نکنید هیچ کس نمی تونه شما را از تنهایی در اورد . سعی کنید به بهانه هایی کمتر در تنهایی بمانید و با فعالیت های مختلف خود را مشغول کنید . پس از مدتی احساس های منفی را از دست می دهید .
عنوان سوال:
سلام
سلام
من چند وقتی هست که احساس تنهایی میکنم و خیلی بی حوصله هستم ، نمیدونم دلیلش چیه .. نه مهاجرتی داشتیم به جایی نه مشکل خاصی هست ، فقط یه دوران مشکل مالی داشتیم که الان کاملا حل شده ، در صورتی که الان نباید هیچ مشکلی باشه که همچین احساسی داشته باشم . .احساس میکنم کاملا تنهام .. و دلتنگم ..
اصلا دلیلشو متوجه نمیشم !!
پاسخ:
با سلام . گاه ادم ها پس از یک واقعه استرس زا دورانی از کسالت های روحی را می گذرانند و آن را به همراه دارند . اما با رفع مشکل شما باید خود به خود کمک کنید . در یک یا چند محیط اجتماعی مثل کلاس ورزشی یا هر کلاس مورد علاقه شرکت کنید . باید یک تحول و تغییر را در روال زندگی ایجاد کنید . تا خود اقدام نکنید هیچ کس نمی تونه شما را از تنهایی در اورد . سعی کنید به بهانه هایی کمتر در تنهایی بمانید و با فعالیت های مختلف خود را مشغول کنید . پس از مدتی احساس های منفی را از دست می دهید .
- [سایر] سلام خانم بهرامی راستش من کلا نمیتونم منظورم و به شوهرم بیان کنم یه موقع هایی از محل کار ناراحتم می خوام بگم براش ولی تا شروع به صحبت می کنم منظور منو یه چیز دیگه دریافت میکنه حس میکنم اگه سکوت کنم بهتره تا ناراحتش کنم زمانی که مجرد بودم در مواقعی که ناراحت می شدم می نوشتم من فرزند آخر خانواده ام 2 تا خواهر دارم اونا همیشه تا ناراحت میشدن راحت می گفتن که برا چی ناراحتن ولی من همیشه تا می خواستم دلیلشو بگم با خودم می گفتم نکنه ناراحتشون کنم تو این 22 سال زندگیم تا حالا با کسی قهر نکردم ولی الان احساس میکنم توی روابطم با همسرم دارم دچار مشکل می شم چون وقتی ناراحتم دلم می خواد گریه کنم بغض می کنم اما نمیتونم گریه کنم احساس می کنم نیاز دارم با یکی صحبت کنم یا احساس میکنم حداقل 2 ماه نیاز دارم تنها زندگی کنم تا خودمو پیدا کنم نمیدونم
- [سایر] با سلام من حدود یک ساله که اشتهام خیلی کم شده احساس میکنم مثل سابق که خیلی با اشتها غذا میخوردم و مثل بقیه نیستم این در حالیه که یه پسر 24 ساله مجرد هستم صبح ها که بیدار میشم حالت تهوع دارم که بعد از نیم ساعت از بین میره طوری که از حالت تهوع سرفه های بدی میکنم و احساس میکنم معدم شل شده و میلرزه اصلا هم دلم صبحانه نمیخواد جوری که همه ی خوانوادم با اشتها صبحانه میخورن من حتی یه لقمه هم دلم نمیخواد و میتونم حتی تا شب هم چیزی نخورم و بازم اشتها ندارم ولی با این حال زورگی صبحانه و ناهار و شام را میخورم چون میدونم مریض میشم. میشه گفت هروز یکبار گرسنم میشه اگه کل روز هیچی نخورم و اونم شبه این در صورتیه که هیچ تنقلاتی هم نمیخورم .تقریبا همیشه احساس گرفتگی در ناحیه ی گلو دارم و وقتی آب دهانم را قورت میدم مثل زمان گلودرد احساس میکنم یه چیزی گیر کرده مثل حالت نفخ در حالی که هیچ چیزی هم نخوردم که فکر میکنم باد گلو باشه که آزاد نمیشه از نظر دفع هم هر سه روز یکبار دفع دارم این از همه بیشتر عذابم میده. اهل هیچ مواد مخدری هم نبوده ونیستم وتا حالا یه سیگارم نکشیدم. نمیدونم چه مشکلی دارم خواهش میکنم راهنماییم کنید چون این مسئله باعث شده زندگی برام زهر مار بشه و نتونم از زندگیم لذت ببرم خواهش میکنم جوابم را بدید یه جوابی که عملیاتی باشه و مشکلم برای همیشه حل بشه خیلی دعاتون میکنم ببخشید که خیلی حرف زدم آدم پرحرفی نیستم میخواستم توضیحاتم کامل باشه پیشاپیش از شما که اینقدر برای ما وقت میذارین ممنونم فقط خواهشا یه راهکار عملی بهم بدید باتشکر.
- [سایر] سلام آقای مرادی خسته نباشید من پسری هستم 21 ساله الان سال سوم یک رشته مهندسی میخونم یه مشکلی داشتم لطفا ...خصوصی ... درمونده شدم دلم مرده آرزوی مرگ میکنم... دیگه نمیدونم چیکار کنم خودم مرگ رو بهترین دوا واسش میدونم مگه چی میخواد بشه فوقش یه چند وقت جهنم واسه ی کارام باشم که میدونم از هر لحظه عذابش لذت میبرم چون با اون عذاب خدا منو میبخشه پس خوبه اما اما یه جون به سن من چطور میمیره مجبورم تحمل کنم این جهنمو که خودم ساختم دیگه دیگه دارم از غصه میمیرم عصبی شدم به هر بهانه ای دعوا رامیندازم میترسم عاقبت کلا از راه بدر شم نمیدونم تا کی این وضعیتو تحمل میکنم این مشکل من بود آقای مرادی نمیدونم راهی مونده که نرفته باشم اصلا کسی میشه مثل من تودنیا بدبخت باشه نمیدونم این آرزوی مرگ که بعضی وقتا میکنم کفره یا نه؟؟ راهی هست واسه من اگه هست منو راهنمایی کنید لطف کنید شعار ندین من واقعا همه راهها رو رفتم ولی نمیدونم چرا موفق نشدم و الان به این روز افتادم دیگه از این ماراتون دهشتناک خسته شدم این همه سال دیگه هیچ انرژی واسم نزاشته بعلاوه دیگه راهی نمونده .. خواهش میکنم اگه شما راه دیگه ای رو سراغ دارین منو در جریان بزارین ((تو سایت بزنید)) امیدم به خدا . خدا کمکت کنه یا حق
- [سایر] سلام.<br />من متولد 70 هستم در دوران دانشجویی که الان تمام شده با کسی دوست نشدم. الان احساس تنهایی میکنم از طرفی شرایط ازدواج را ندارم. در حال حاضر سرباز هستم، احتمالا کنکور ارشد قبول بشم و از مهر دوباره دانشگاه بروم. سوال اصلی من اینه که من احساس تنهایی میکنم دوست دارم که کسی در کنارم باشد اما نمی دونم چه طوری باید این فردو پیدا کنم. قصد ازدواج ندارم نه این که نخوام نمیتونم از نظر مالی صفر هستم و اصلا زندگیم تو مسیر خودش نیوفتاده. نمیدونم در این وضعیت باید چه کار کنم ازدواج دوستی بیخیالی چی؟ بعضی وقتا یه حسی بهم میگه که عقبم منم باید کسیو برای خودم داشته باشم تا حالا بیکار بودم میترسم که نتونم با کسی که میخوام اشنا بشم و پیداش کنم. من چه کار کنم؟ نمیدونم اصلا جوابی به دست من میرسه یا نه اولین باره اینجا پیام میدم فقط امیدوارم که اگر جواب میدین، جوابتون راهگشا باشه نه اینکه بگین انشاءالله همه چی درست میشه.
- [سایر] من دختری 26 ساله هستم که به تازگی (تقریبا 5 ماه )عروسی کردم. قبل از آن به مدت 10 ماه دوران نامزدی داشتم که در این دوران شدیدا تحت فشار خانواده خودم بودم، اما به هر حال این دوران گذشت و الان در خانه خودم باهمسرم که واقعا مهربان و دوست داشتنی است زندگی میکنم ، تقریبا با هم مشکل خاصی نداریم ،شاید مسائل جزیی که زود هم برطرف می‌شود! قبل از مراسم عروسی کار میکردم ، اما بعد از آن سر کار نرفتم و 4 ماه خانه بودم ،شرایط خوب بود به جز خانواده ام که اذیتم میکردندو شاید ساعتها فکرم را مشغول میکردند یا اشک میریختم . تصمیم گرفتم دوباره برگردم سر کار تا هم سرگرم باشم و هم پس اندازی داشته باشم یک کار جدید پیدا کردم و الان یک ماهی است که کار میکنم ، محیط کار جدید اصلا صمیمی نیست ولی کم کم دارم عادت میکنم ، مشغول کار شدم، یه وقتایی خیلی ناراحت میشم ولی یه وقتایی هم توجه نمیکنم، ولی الان دقیقا یک ماهه که شبها نخوابیدم،خودم که کلافه شدم هیچ احساس میکنم شوهرم را هم کلافه کردم! نمیدونم چیم شده؟اضطراب خونمو دارم ، ولی شوهرم اصلا سختگیر نیست، از یه طرف دلم نمیخواد بی مصرف باشم از طرف دیگه دلم میخواد خونه باشم،دیگه از خوابیدن میترسم! هر شب استرس دارم و عذاب میکشم!
- [سایر] با سلام من یک سال پیش درسم را تمام کردم و تمام امیدم این بود که کارشناسی ارشد قبول بشم و درسم را ادامه بدم چون هرچی دنبال کار گشته بودم ، کار پیدا نکرده بودم ، الان دیدم قبول نشدم احساس کردم دنیا روی سرم خراب شده ، از نگاه تحقیر آمیز دیگران ، فامیل و سرزنش های مکرر پدر و مادرم رنج می برم ، همه به دید یک آدم الاف و بیکار بهم نگاه می کنند در صورتی که تمام سعی خودم رو برای شاغل شدن و قبول شدن توی کنکور کرده بودم ، از طرفی آرزو دارم ازدواج کنم ولی تا شاغل نشم و سر و سامان نگیرم اجازه بهم نمی دهند و اصلن جرات نمی کنم به پدر و مادرم هم بگویم .. همین باعث شده کمتر خونه فامیل ها برم ، در کل من یه شخصیت کمی خجالتی دارم و تحمل حرف ها و نگاه های دیگران برام خیلی مشکله ... از اینکه می بینم دوست هایم همه یا شاغل هستن و یا در شرف ازدواج هستند رنج می برم و همین باعث شده پدرم بهم سرکوفت بزنه که از دیگران یاد بگیر ، الان یه احساس بیزاری از زندگی دارم احساس می کنم به بن بست رسیدم هرچی هم از خدا کمک میخام بهم محل نمیزاره و راهی جلوی پام نیزاره .. احساس تنهایی خاصی دارم احساس می کنم فقط خودم خودمو درک میکنم، یه افسردگی عجیبی گرفتم طوری که از کارهای عادی زندگی هم دلسردم.... وضع مالی ما بسیار خوب است و روابط عاطفی در خانواده من تقریبا صفر است ...! شما بگید چکار کنم ..؟!!
- [سایر] سلام من به علت بیماری که دارم دارو مصرف میکنم الان فهمیدم که بیماری من ارثیه و اگه ازدواج کنم 50 درصد احتمال داره بیماری من به فرزندم منتقل بشه . راه حلشم اینه که تو 4 ماهگی یه آزمایش ژنتیک از جنین می گیرن اگه ژن بیماری من به بچه منتقل شده باشه باید سقط کرد (قبلش من باید آزمایش ژنتیک بدم که ژن مربوط به بیماریمو بفهمن که چیه ) . مشکل من اینه که الان بجز خودم هیچ کس نمیدونه که بیماری من ارثیه و از طرفی خانوادم اصرار دارن که هرچه سریع تر ازدواج کنم و من واقعا نمیدونم چیکار کنم . اصلا هم نمیتونم این قضیه رو به پدر و مادرم بگم چون ناراحت میشن . (مادرم خیلی حساسه میترسم که حالش بد بشه) . اگه میشه راهنماییم کنید و یه راهی نشونم بدید.
- [سایر] سلام حاج اقا اقای مرادی اگه دونفر برای ازدواج تمام مسایلی که شما تو سخنانتون گفته اید رو داشته باشند .هم از نظر خانواده،هم از نظر حجاب و از نظره مالی و تمام مشخصات یه ازدواج خوب رو داشته باشند فقط یه مشکل این وسط باشه و اونم اینکه سن دختر خانم از اقا پسر بیشتر باشه،در حالی که این دو نفر علاقه وافری به هم داشته باشن و در تمام مسایل مهم زندگی، نه رنگ لباس و غذا بلکه مشکلات و مسایل زندگی کنار هم یاشن و همدیگرو بپذیرند .راه حل چیه ؟؟چرا خانواده ها قبول نمی کنن ؟؟ چه مشکلی این وسط هست ؟؟ چرا مردم به دیده بد به این دو نفر نگاه می کنن ؟؟؟ کار بدی می کنن که می خوان یه زندگی آرام و امنی رو شروع کنن ؟؟؟ در صورتی که شکل و قیافه دختر خانم از اقا پسر خیلی کوچیکتره و خیلی به هم میاند .چه کار میشه کرد حاج اقا تا این دونفر از هم جدا نشند ؟؟ بدونه هم نمیتونن زندگی کنن حاج اقا ممنون با تشکر
- [سایر] سلام یک ساله ازدواج کرده ام با اینکه همسرم رو خیلی دوست دارم اما از زندگی مشترکم خیلی راضی نیستم همه چیز رندگی ما خوب بود تا اینکه چند ماه بعد از ازدواجمان همسرم به بیماری مبتلا شد که علایم جسمی (سوزش بدن پادرد ...) داشت اما منشا پاتولوژی نداشت (جواب ازمایش ها خوب بود) دکترها گفتند بایذ به دکتر اعصاب و روان مراجعه کنیم در اونجا هرکس یه تشخیص داد (وسواس اضطراب افسردگی) و یه دارویی ... همسرم گاه بهتر نمیشد هیچ بدتر هم میشد تا اینکه حتی مجبور به استفا از شرکتش شد و بیکاری ... لطف خدا چند ماهی ست که همسرم از لحاظ جسمی بهتره تونست دوباره سر کار بره اما از لحاظ روحی متاسفانه به شدت آسیب دیده (کم حوصله کم حرف بی توجه ..) احساس میکنم روابطمون خیلی داره سرد میشه سعی میکنم موقع حضورش در خونه شاد باشم اما از ابراز محبت یه طرفه خسته شده ام احساس میکنم تلاشم برای احیای دوباره زندگیمون بی فایده است وقتی از همسرم میخوام که مثل روزهای اول شاد باشیم میگه نمیتونم نقش بازی کنم به هیچ عنوان حاضر به مشاوره نیست میگه اگه قرار بود نتیجه از دوا و دکتر و مشاوره و.. گرفته باشیم الان نباید وضعمون این طوری باشه نمیدونم ذیگه باید چکارکنم واقعا دوسش دارم و نمیخوام ازش جدا شم لطفا راهنماییم کنید ... با سپاس
- [سایر] با سلام وخسته نباشید خدمت مشاور محترم مشکل من با همسرم است من 3 ساله ازدواج کردم. هر دو شاغلیم وبچه هم نداریم. 4 سال از من بزرگتره. خیلی به حرفام توجه نمیکنه وقتی داره تلویزیون نگاه میکنه باید چند بار صداش بزنم که نگام کنه و وقتی هم نگاه میکنه یه جواب سرسری میده. اونجوری که من میخوام بهم محبت نمیکنه شاید هم من توقع بالایی دارم نمیدونم. ولی ایا محبت خواستن از شوهر توقع بالائیه؟ اگه از اون تقاضای محبت نکنم از چه کس دیگه ای باید تقاضا داشته باشم؟ به خدا من هیچی ازش نمیخوام فقط میخوام بیشتر به حرفام گوش بده. به درد و دلام .خیلی وقتا احساس تنهایی میکنم . روزای اول ازدواج می گفت من خیلی احساساتی هستم اما الان میبینم واقعا اونجوری نیست منم چند روزه باهاش قهر نیستم اماسر سنگینم میخوام این کارو ادامه بدم تا جایی که متوجه اشتباهش بشه. به نظر شما کار درستی میکنم که سر سنگینم؟ آیا باید رفتارم مثل خودش باشه ونسبت به اینکه یه کم بی عاطفه هست حساسیت به خرج ندم؟چی کار کنم بیشتر بهم توجه کنه؟کمکم کنید ممنون
مسئله مرتبط یافت نشد