با سلام برای من حرف زدن با دیگران خیلی سخت است نمی توانم در جمع صحبت کنم خیلی کم رو هستم چه کنم؟
باسلامکاربر گرامی در سنین نوجوانی افراد عمدتا بر روی ارزیابی هایی که از آنها می شود حساسند و لذا به طورکلی شرایط و موقعیتهایی که به نظر زیر ذره بین قرار می گیرند را چندان خوشایند ندانسته و از آن فرار می کنند.البته کلا نوجوانان در حالات تنهایی نیز دارای چنین حالاتی هستند یعنی درطرز پوشش، غذا خوردن و بسیاری از رفتارهای خود توجه زیادی دارد به نوعی گویی تحت نظر یک تماشاگر خیالی هستند لذا بروز این حالت در شما و احساس ناتوانی برای صحبت با اطرافیان تا حدی قابل انتظار است.اما حال که شما خودتان منشا مشکل را می دانید خیلی راحت تر می توانید بر آن غلبه کنید. البته توصیه نمی کنم که تلاشتان را از گامهای بلند آغاز کنید اما توصیه می شد کم کم و تدریجی خودتان را در موقعیتهایی که از آن هراس دارید قرار دهید. مثلا در جمعهای خانوادگی و مهمانی ها و یا حتی عروسی ها لازم نیست تبدیل به یک گوینده در یک جمع چند نفره شوید بلکه همواره سعی کنید با افراد کنار دستی خود حداقل رابطه را برقرار کنید و صحبت داشته باشید. کم کم دامنه گفتگو و روابط خود در جمعهای مختلف را بیشتر و بیشتر کنید تا بتوانید از این حال انزوا و خجالت خارج شوید.ولی به طور کلی نگران نباشید. گذر از نوجوانی و ورود تدریجی به جامعه مانند ورود به دانشگاه یا محیط کار و .. از مشکل شما تا حد زیادی می کاهد اما خودتان هم سعی کنید دایما در محفلهای جمعی حضورتان را پررنگ تر کنید.با تشکر از تماس شما
عنوان سوال:

با سلام برای من حرف زدن با دیگران خیلی سخت است نمی توانم در جمع صحبت کنم خیلی کم رو هستم چه کنم؟


پاسخ:

باسلامکاربر گرامی در سنین نوجوانی افراد عمدتا بر روی ارزیابی هایی که از آنها می شود حساسند و لذا به طورکلی شرایط و موقعیتهایی که به نظر زیر ذره بین قرار می گیرند را چندان خوشایند ندانسته و از آن فرار می کنند.البته کلا نوجوانان در حالات تنهایی نیز دارای چنین حالاتی هستند یعنی درطرز پوشش، غذا خوردن و بسیاری از رفتارهای خود توجه زیادی دارد به نوعی گویی تحت نظر یک تماشاگر خیالی هستند لذا بروز این حالت در شما و احساس ناتوانی برای صحبت با اطرافیان تا حدی قابل انتظار است.اما حال که شما خودتان منشا مشکل را می دانید خیلی راحت تر می توانید بر آن غلبه کنید. البته توصیه نمی کنم که تلاشتان را از گامهای بلند آغاز کنید اما توصیه می شد کم کم و تدریجی خودتان را در موقعیتهایی که از آن هراس دارید قرار دهید. مثلا در جمعهای خانوادگی و مهمانی ها و یا حتی عروسی ها لازم نیست تبدیل به یک گوینده در یک جمع چند نفره شوید بلکه همواره سعی کنید با افراد کنار دستی خود حداقل رابطه را برقرار کنید و صحبت داشته باشید. کم کم دامنه گفتگو و روابط خود در جمعهای مختلف را بیشتر و بیشتر کنید تا بتوانید از این حال انزوا و خجالت خارج شوید.ولی به طور کلی نگران نباشید. گذر از نوجوانی و ورود تدریجی به جامعه مانند ورود به دانشگاه یا محیط کار و .. از مشکل شما تا حد زیادی می کاهد اما خودتان هم سعی کنید دایما در محفلهای جمعی حضورتان را پررنگ تر کنید.با تشکر از تماس شما





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین