قربانی
قربانی به معنی نزدیکی انسان به خدا از طریق اقدام به ذبح یک حیوان می‌باشد.
شخصی نذر کرده است که برای هیأت مشخصی قربانی بدهد. آیا می توان گوشت قربانی را فروخت و پول آن را خرج اطعام نمود؟
باید مطابق نذر عمل کنند. اگر امکان عمل نبود، در مورد مناسب به نذر، مصرف شود. والله العالم
باید مطابق نذر عمل کنند. اگر امکان عمل نبود، در مورد مناسب به نذر، مصرف شود. والله العالم
عنوان سوال:
شخصی نذر کرده است که برای هیأت مشخصی قربانی بدهد. آیا می توان گوشت قربانی را فروخت و پول آن را خرج اطعام نمود؟
پرسش‌های مرتبط از این مرجع
- کسی نذر کرده که هر سال در روز عاشورا گوساله ای را ذبح و اهالی روستا را اطعام دهد ولی به جهت کم شدن جمعیت روستا مقداری گوشت اضافه می ماند آیا می توان مقدار اضافی را در مصارف دیگر خرج نمود؟
- اگر نذر نمود که گوسفند قربانی کند اگر گاو قربانی گردد به نذر عمل شده است؟
- آیا می توان وسائلی را که برای امامزاده نذر می شود فروخت؟
- اگر فردی نذر کند با پول معینی گوسفندی برای هیأت خریداری کند اکنون به جهت گران شدن گوشت یا امکان خرید نیست و یا گوسفند کوچک است وظیفه چیست؟
- آیا می توان کاغذ تعاونی را که برای چاپ کتابی گرفته شده، فروخت و کاغذ دیگری تهیه نمود؟
- اگر اشخاصی نذر نمایند که در روز عاشورا به حسینیه معینی برنج تحویل دهند اگر این مقدار برنج بیش از مقدار مصرف باشد آیا می توان آن را تبدیل به گوشت و دیگر اقلام غذایی نمود؟
- شخصی نذر کرده بود که پولی را به هیأت عزاداری پرداخت نماید، ولی هیأت بی نیاز است، آیا او می تواند این مبلغ را جهت تعمیر عتبات مصرف کند؟
- آیا برای مشارکت در طرح های اقتصادی می توان اعضاء مخالف را مجبور به پذیرش رأی اکثریت هیأت امناء با هیأت مدیره نمود که سرمایه را (حق عضویت جمع شده) را در اختیار هیأت مدیره برای مشارکت در طرح های اقتصادی قرار دهند؟
- شخصی دندان دیگری را لق کرده است، آیا می توان او را قصاص نمود؟
- آیا در اطراف نهر می توان با مالکیت شخصی درختکاری نمود؟
پرسش‌های مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] شخصی نذر می کند که قربانی بدهد و خانواده ی فقیری برای عروسی نیاز به گوشت دارد. می تواند گوسفند بخرد و به آن ها بدهد؟ فقط گوشت یا مرغ بدهد چه طور است؟
- [آیت الله بهجت] آیا می توان مال زکاتی را فروخت و سپس به مقدار زکات از پول آن جدا کرده و پرداخت نمود؟
- [آیت الله علوی گرگانی] آیا میشود پول قربانیهای مردم را که نذر حضرت عباس 7 میکنند جمع کرد و خرج مسجد نمود؟
- [آیت الله بهجت] برخی از اجناس هم چون چای، قند یا.... که در مجالس مسجد اضافه می آید و در طولانی مدّت فاسد می شود، آیا می توان آن ها را فروخت و خرج مسجد نمود، یا می توان مقداری از آن را به صورت قرض مصرف نمود و در صورت نیاز به همان مقدار پس داد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شخصی ده گوسفند جهت قربانی روز عاشورا نذر کرده آیا می شود در طول محرّم قربانی کرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] همه ساله در روز تاسوعا و عاشورا، مردم محل گوسفندهایی را به عنوان نذر در جلوی هیأت سینه زنی و عَلمهایی که به نام حضرت ابوالفضل(علیه السلام) برپا می گردد ذبح می کنند و وجه آن توسّط هیأت امنای حسینیّه در مرمت و گسترش آن مکان مقدّس خرج می شود آیا پول این گوسفندهای قربانی را می شود در مسجدی که به نام حضرت ابوالفضل(علیه السلام) در کنار جادّه جهت عبادت و رفاه حال مسافران و رهگذران در حال احداث است خرج کرد، در صورتی که خود آن حسینیّه نیز احتیاج مبرم به بازسازی دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] آیا می توان در مدینه یک روز ، روزه نذر نمود؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] با سلام . آیا می توان گوشت عقیقه را به صورت خام تقسیم نمود . اگر می توان در چه صورت 2- آیا می توان گوشت عقیقه را به صورت کباب کوبیده درآورد و بین مردم تقسیم نمود .
- [آیت الله مکارم شیرازی] استفاده قسمتی از قربانی های متفرقه (نذر یا ...) برای مصارف شخصی چه حکمی دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی نذر می کند که یک گوسفندی را قربانی کند و مقداری از گوشت آن را بردارد و بقیه را به فقرا بدهد . مقدار آن سهمی که برای خود بر می دارد باید چقدر باشد؟
مسائل مرتبط از این مرجع
- معامله سلف شش شرط دارد: اول : خصوصیاتی را که قیمت جنس به واسطه آنها فرق می کند معین نمایند. ولی دقت زیاد هم لازم نیست، همین قدر که مردم بگویند خصوصیات آن معلوم شده کافی است، پس معامله سلف در نان و گوشت و پوست حیوان و مانند اینها در صورتی که نشود خصوصیاتشان را به طوری معین کنند که برای مشتری مجهول نباشد و معامله غرری باشد باطل است. دوم: پیش از آنکه خریدار و فروشنده از هم جدا شوند، خریدار تمام قیمت را بفروشنده بدهد، یا به مقدار پول آن از فروشنده طلبکار باشد که در این صورت بهتر آن است که فروشنده پول جنس را به ذمه مشتری قرار دهد پس از آن مشتری طلبی را که از فروشنده دارد بابت پول جنسی که به ذمه اوست حساب کند به شرط این که وقت طلب رسیده باشد. سوم: مدت را کاملاً معین کنند، و اگر مثلاً بگوید تا اول خرمن جنس را تحویل می دهم چون مدت کاملاً معلوم نشده معامله باطل است. چهارم : وقتی را برای تحویل جنس معین کنند که در آن وقت، به قدری از آن جنس وجود داشته باشد که اطمینان داشته باشند که نایاب نخواهد بود. پنجم: بنابر احتیاط واجب اگر اختلاف جاها موجب خسارت باشد جای تحویل جنس را معین نماید، ولی اگر از حرف های آنان جای آن معلوم باشد; لازم نیست اسم آنجا را ببرند. ششم: وزن یا پیمانه یا شماره آن را معین کنند و جنسی را هم که معمولاً با دیدن معامله می کنند اگر سلف بفروشند اشکال ندارد، ولی باید مثل بعضی از اقسام گردو و تخم مرغ تفاوت افراد آن به قدری کم باشد که مردم به آن اهمیت ندهند. احکام معامله سلف:
- جنسی که می فروشند و چیزی که عوض آن می گیرند پنج شرط دارد: اول: آنکه مقدار آن با وزن یا پیمانه یا شماره و مانند اینها معلوم باشد. دوم: آنکه بتوانند آن را تحویل دهند، بنابر این فروختن اتومبیل دزد برده و یا اسبی که فرار کرده صحیح نیست مگر این که مشتری توان پیدا کردن آن را داشته باشد. سوم: خصوصیاتی را که در جنس و عوض هست و به واسطه آنها میل مردم به معامله فرق می کند، بیان کند. چهارم: کسی در جنس، یا در عوض آن حقی نداشته باشد; پس مالی را که انسان پیش کسی گرو گذاشته، بدون اجازه او نمی تواند بفروشد. پنجم: آنکه خود جنس را بفروشد نه منفعت آن را پس اگر مثلاً منفعت یک ساله خانه را بفروشد صحیح نیست، ولی چنانچه خریدار به جای پول، منفعت ملک خود را بدهد، مثلاً فرشی را از کسی بخرد و عوض آن منفعت یک ساله خانه خود را به او واگذار کند اشکال ندارد و احکام اینها در مسائل آینده گفته خواهد شد.
مسائل مرتبط از دیگر مراجع
- [آیت الله بهجت] اگر در نذر خصوصیت معینی قرار دهد، مثلاً نذر کند، این پول را در فلان مسجد مصرف کنم، یا فلان روز را روزه بگیرم، یا این مال را خرج روضه حضرت سیدالشهدا نمایم، باید به همان صورتی که نذر کرده عمل کند و مخالفت با آن نمیتواند بکند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر نذر کند که روز معیّنی را روزه بگیرد، چنانچه در آن روز عمداً روزه خود را باطل کند باید یک بنده آزاد کند، یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد یا شصت فقیر را اطعام کند، یعنی کفاره نذر را بدهد و قضای آن را هم بگیرد.
- [آیت الله بهجت] اگر شخصی نتواند خرج سال خود را تأمین کند و سر سال پول و یا چیزهایی از مئونه در خانه زیاد بیاید، میتواند آنها را در مخارج مورد نیاز صرف کند و خمس ندارد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر کسی از روی اختیار به نذر خود عمل نکند گناه کرده و باید کفّاره بدهد و کفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقیر، یا دو ماه پی در پی روزه گرفتن (یعنی سی و یک روز آن را پشت سر هم بجا آورد)، یا یک بنده آزاد کردن؛ و در زمان ما که بنده آزاد کردن موضوع ندارد در میان دو چیز دیگر مخیّر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] سادات فقیری که مخارج آنها بر دیگری واجب است اگر آن شخص نتواند خرج او را بدهد می توان به او خمس داد، مثلاً زن سیده ای که شوهرش قادر به اداره زندگی او نیست می تواند خمس بگیرد.
- [آیت الله وحید خراسانی] مفلس شخصی که حاکم شرع او رااز تصرف در اموالش منع کرده و سفیه کسی که مال خودرا در کارهای بیهوده مصرف می کند اگر نذر کند مالی به فقیر بدهد صحیح نیست
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بدهکار قرض خود را قبل از رسیدن زمان آن بدهد، طلبکار باید قبول کند، مگر شرط تأخیر شده باشد که طلبکار میتواند قرض را قبول نکند، مثلاً اگر طلبکار مایل نباشد که مدّتی پول را در اختیار داشته باشد، لذا آن را به دیگری قرض داده و با وی شرط میکند که تا زمان مشخّصی قرض را ادا نکند، چنانچه بدهکار قبل از رسیدن این زمان قرض خود را بدهد، بر طلبکار لازم نیست آن را بپذیرد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر نذر کند روز معینی را روزه بگیرد: باید همان روز را روزه بگیرد و نمی تواند در آن روز مسافرت کند و اگر به واسطه مسافرت روزه نگیرد باید گذشته از قضای آن روز کفاره هم بدهد و احوط در کفاره نذر برای عاجز از آزاد کردن بنده، اطعام شصت مسکین است، و اگر از آن عاجز بود، جمع بین پوشاندن ده فقیر و دو ماه پی درپی روزه است، و با عجز از پوشاندن ده فقیر اکتفا به دو ماه روزه نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر کسی جنسی را با پول معیّن حرام بخرد معامله باطل است ولی اگر معامله بر روی پول غیر معیّن (به گونه کلّی) انجام گیرد و خریدار تصمیم داشته باشد که پول جنس را از مال حرام بدهد در صورتی که فروشنده راضی باشد، مثل آن که شخصی لاابالی باشد، یا به علّت ندانستن وضعیّت پول پرداخت شده و حلال بودن آن پول برای وی (به حکم ظاهر شرع) به معامله راضی باشد، معامله صحیح است، ولی باید مقداری را که بدهکار است از مال حلال بدهد.
- [آیت الله اردبیلی] از چهارپایان اهلی، گوشت شتر، گاو و گوسفند حلال است و اگر کسی با آنها وَطی کند یعنی نزدیکی نماید خوردن گوشت و آشامیدن شیر آنها حرام میشود و ادرار و سرگین آنها نیز بنابر احتیاط نجس است و باید بدون آن که تأخیر بیفتد آن حیوان را بکشند و بسوزانند و کسی که با آن وطی کرده پول آن را به صاحبش بدهد، بلکه اگر با چهارپای دیگری هم نزدیکی کند، شیر آن حرام میشود.