محرمیت
مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای کسانی است که ازدواج با آنان حرام است و در گفتار عامیانه خویشاوندانی را گویند که احکام حجاب در مورد آنها جاری نیست.
فرزندانی که مرد از زن اول دارد با فرزندانی که از زن دوّم دارد، مَحْرم می باشند و فرزندانی که زن دوم از ازدواج قبلی دارد با فرزندانی که زن دوم از این مرد دارد، محرم می باشند ولی نسبت به فرزندانی که مرد از زن اول دارد، مَحرم نمی باشند.