محرمیت
مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای کسانی است که ازدواج با آنان حرام است و در گفتار عامیانه خویشاوندانی را گویند که احکام حجاب در مورد آنها جاری نیست.
اگر بچه شیرخوار باشد، با شیردادن با شرایط محرمیّت امکان پذیر است و هم چنین از راه عقدکردن ولیّ شرعی او به کسی که سبب محرمیّت در اقربای او باشد.