نامه
امام حسین(ع)
وصیّت یا تملیکیّه است و یا عهدیّه، در تملیکیّه موصی (وصیت کننده) قسمتی از اموال خود را به دیگری تمیلک می کند که پس از مرگ او مال آن شخص باشد که چنانچه موصی له (کسی که به نفع او وصیّت می شود) قبول کرد پس از مرگ موصی مالک می شود، و این وصیت تا ثلث اموال موصی نافذ و بیش از آن را باید ورثه اجازه بدهند.
وصیت عهدیّه هم یعنی موصی توصیه می کند بعد از مرگ او کاری انجام دهند مثلاًً راجع به دفن و محل آن و یا راجع به نماز و روزه استیجاری و یا چیزهای دیگر.
بر انسان لازم است واجبات و دیون خود را وصیّت کند و برای اجرای آن وصیّ بگیرد.