راه رفتن به صورت قدم زدن و پیاده را، راه رفتن می گویند که در بعضی از ابواب فقه به مناسبت از آن سخن گفته شده است.
استحباب
مُستَحَب؛ به معنای چیزی که شخص با آن محبوب میشود، اصطلاحی فقهی است و به اعمالی گفته میشود که انجام آنها ، بهتر از ترک آنها است، هرچند انجام دادنش واجب نیست. نماز شب، نمازهای نافله روزانه، روزههای مستحبی، دعا به خصوص دعاهای مأثور، صلوات و بسیاری از اعمال دیگر را مستحب خواندهاند.
تماس
برخورد و ملاقات جسمی با جسمی دیگر را تماس گویند و از آن در بابهای طهارت، نکاح، طلاق و ظهار سخن گفته شده است.
زمین
زمین جایی است که همه موجودات زنده روی آن زندگی می کنند.
قسمت
قسمت به تمییز حقوق گویند. [۱]
مسح
دست كشيدن بر چيزی
پا
پا عضوی از بدن است که از بیخ ران تا سر پنجهی پا- یعنی ران، زانو، ساق و قدم- را در بر میگیرد و گاه به قسمت زیرین یعنی قدم -که از مفصل ساق (مچ پا) تا سر پنجهی انگشتان است- اطلاق میشود. از این عنوان در بابهای طهارت، صلاة، حج، جهاد، کفارات، صید و ذباحه و... سخن رفته است.