بکر
واژه بکر ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و یا اسم برای اشخاص ذیل باشد: • بکر(شتر جوان)، به فتح باء و سکون کاف استفاده شده در معنای شتر جوان• بکر (استعمال نشده)، به کسر باء و سکون کاف در معانی استعمال نشده (تازه و نو)• باکره، غیرمحصن و نیز دوشیزه (باکره)• اتحادیه بکر بن وائل، نام اتحادیهای قدیمی متشکل از قبایل عربِ مرکز، مشرق ، و پس از آنها اعراب شمال جزیرةالعرب • بکر بن حی تیمی، بکر پسر حَیّ تیمی شهید والامقام پیکار عاشورا، از قبیله بنی تیم الله بن ثعلبه• بکر بن عبدالله مزنیبصری، مکنّی به ابوعبدالله، محدث و فقیه قرن اول و دوم• بکر بن علی، یکی از فرزندان امام علی (علیهالسلام)• بکر بن محمد، بَکْرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلاءِ قُشِیْری، ابوالفضل ربیعالاول ۴۴/ ژوئیه ۵۵، فقیه و قاضی مالکی مصر