برخی از لطیفه و مزاحها به بعض طوایف مانند ترک، لر، عرب نسبت داده می شود و در بسیاری از موارد قصد سویی هم نیست. ولی گاهی موجب بروز اختلاف و غیره می گردد، حکم چیست؟

اختلاف ضد اتفاق است.

طایفه، به گروهی از مردم گفته می‌شود که با هم زندگی می‌کنند.

لفظ اعراب در موارد متعددی در قرآن بیان شده است و معارفی را در ذیل آن آمده است. اعراب جمع "عرب" است و "عرب" نام یکی از فرزندان حضرت اسماعیل نبی بود؛ [۱] و "عربی" منسوب به عرب، و " اعرابی" به افراد بادیه‌نشین گویند، هر چند در شهر باشند؛ [۲] [۳] بنابراین اعراب به ساکنان بادیه ‌نشین اطلاق می‌گردد. [۴] به عبارتی مرد اعرابی به کسی گویند که در بیابان به دنبال آب و گیاه باشد؛ یعنی هر کس که ساکن روستاها و شهرهای عربی باشد، عرب گفته میشود؛ اما کسانی که در بادیه و صحرا سکونت داشته باشند، اعراب گویند. [۵]

بعض: بخشى نامعیّن از چیزى.

ترک یعنی انجام ندادن، مقابل فعل است.

اجتناب: به معنای دورى گزیدن است.اجتناب از عناوین کلّى است که در همه ی فقه، کاربرد دارد و در این جا، به اجمال، به مباحث آن اشاره مى‌شود.