امر
آمر به معنای طلب کننده چیزی از کسی به صورت الزامی است.
امر مشتبه، آن است که حکمش را ندانید (حکمش مجهول یا مشکوک باشد) پس اگر این امر، مشتبه بین محصور باشد از آنچه احتمال وجوب یا تحریم آن با علم به اصل وجود حکم بین دو فرد یا بیشتر، پس لازم است اتیان در صورت اول (مشکوک در وجوب آن) و اجتناب نمودن در صورت دوم (مشکوک در حرمت آن یا احتمال حرمت آن) و این را شبهه محصوره بین وجوب و حرمت گویند. و اگر امر، مشتبه در غیر محصور باشد مانند متاع دزدیده شده، در یکی از مغازههای شهر فروخته شود، پس در این صورت اجتناب لازم نیست و این نوع شبهه را، غیر محصوره گویند.