معامله ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • معامله (اخص)، عقود و ایقاعات• معامله (اعم)، امور بینیاز از قصد قربت
الف
اَلِف (آ، ا)، نخستین حرف از حروف الفبای زبان فارسی .
معامله
معامله ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • معامله (اخص)، عقود و ایقاعات• معامله (اعم)، امور بینیاز از قصد قربت
مبیع
مبیع در اصطلاح فقه مورد بیع، آنچه بیع بر آن واقع می شود (مقابل ثمن) گفته میشود. [۱]
جهل
ــ جهل، واژهای در قرآن و حدیث، که مخالف علم می باشد. ـــ جهل یعنی عدم آگاهی و علم.
سبب
ـــ سبب، وصف وجودی که حکم دائر مدار آن است، مقابل مباشر و مقابل نسب. مانند روزهای ماه رمضان که سبب وجوب روزه، و یا خویشاوندی که سبب ارث بردن است. ـــ سبب، اماره ثبوت حکم شرعی است.