حکم تعلیم و تعلّم رمل، جفر، اسطرلاب، فال و نظایر آن و پول گرفتن یا پول دادن برای آنها چیست؟

تعلیم‌ و تربیت‌ (تعلیم‌ و تعلم‌)، اصطلاحی در فرهنگ‌ و تمدن‌ اسلامی است. در جوامع‌ اسلامی، تعلیم‌ و تربیت‌ در قالب‌ آثار مکتوب‌ و نهادها و مؤسسات‌ گوناگون‌ جلوه‌های فراوان‌ یافته‌ است‌.

اسطرلاب وسیلۀ اندازه‌گیرى ارتفاع آفتاب و ستارگان است و از آن در باب صلات به مناسبت سخن رفته است. از راه‌هاى تشخیص قبله [۱] و نیز وقت زوال (ظهر) [۲]، اسطرلاب است.

تعلیم و تعلم از مهمترین امور سعادت آفرین برای بشر است. در سایه تعلیم بود که انسان مسجود فرشتگان شد و در سایه تعلم است که انسان می‌تواند دیگران را رشد داده و از علم آنها نیز بهره مند شود.

آموزش به عمل یاد دادن (تعلیم) و یاد گرفتن (تعلّم) می گویند که از آن در باب‌هاى: اجتهاد و تقلید، صلات، زکات، تجارت، اجاره، نکاح و دیات به مناسبت سخن رفته است.

واحد ارزش و رایج‌ترین واسطۀ داد و ستد و وسیلۀ پرداخت است در جوامع ابتدایی به جای استفاده از پول در معاملات، داد و ستد به صورت پایاپای (تهاتری) انجام می‌گرفت اما به تدریج پول کالایی و پول کالایی فلزی، بویژه طلا و نقره، رایج شد در نهایت پول کاغذی یا سکه‌هایی جز طلا و نقره و پول اعتباری به وجود آمد سخن در این مقاله دربارۀ پول اعتباری است اینکه پول اعتباری از نظر فقهی چه ماهیّتی دارد؟ مثلی یا قیمی بودن آن و همچنین احکام کاهش ارزش پول (تورم) مورد بحث قرار میگیرد.

جَفر به فتح جیم به علم حروف و تأثیر آنها گفته می شود.

رمل‏ نام یکی از علوم غریبه است. که ازآن به مناسبت در باب تجارت سخن‏ گفته‌‏اند.

تعلیم‌ و تربیت‌ (تعلیم‌ و تعلم‌)، اصطلاحی در فرهنگ‌ و تمدن‌ اسلامی است. در جوامع‌ اسلامی، تعلیم‌ و تربیت‌ در قالب‌ آثار مکتوب‌ و نهادها و مؤسسات‌ گوناگون‌ جلوه‌های فراوان‌ یافته‌ است‌.

شَریعت به معنی آنچه خداوند متعال براى بندگان خود وضع و تشریع کرده است، می باشد. به شریعت، شَرع، شریعت الهی، شریعت مُنزِلِه و قانون الهی نیز گفته می شود.

ضروری به دو معنای بدیهی، لازم و هر آنچه چاره‌ای از آن نیست. ضروری به معنای نخست، مقابل نظری در کلمات فقها با اضافه به دین و مذهب به کار رفته است. [۱] [۲] [۳]

تعلیم و تعلم از مهمترین امور سعادت آفرین برای بشر است. در سایه تعلیم بود که انسان مسجود فرشتگان شد و در سایه تعلم است که انسان می‌تواند دیگران را رشد داده و از علم آنها نیز بهره مند شود.

اجازه به معنی اظهار رضایت و صدور جواز انجام عمل یا روی دادن حالتی می باشد. جایگاه اصلی عنوان یاد شده در باب تجارت بحث بیع فضولی است، لیکن به تناسب در دیگر باب‌های عقود و ایقاعات نیز از آن سخن رفته است.

آموزش به عمل یاد دادن (تعلیم) و یاد گرفتن (تعلّم) می گویند که از آن در باب‌هاى: اجتهاد و تقلید، صلات، زکات، تجارت، اجاره، نکاح و دیات به مناسبت سخن رفته است.

رَفع به معنی منع از استمرار وجود یک شیء است.

شَریعت به معنی آنچه خداوند متعال براى بندگان خود وضع و تشریع کرده است، می باشد. به شریعت، شَرع، شریعت الهی، شریعت مُنزِلِه و قانون الهی نیز گفته می شود.