نبرد
جهاد بذل جان و مال در راه خدا در جنگ با دشمن اسلام و مسلمانان است.
آیا خدا آن قدر مهربان نیست که ما را به خاطر چند گناه به جهنم نبرد؟
1-برای آنکه مردی پدر مهربان باشد، لازم نیست همیشه و در همه جا مهرورزی کند! همین پدر مهربان وقتی در مواجهه با دشمن قرار می گیرد، باید با غضب و شدت برخورد کند و این کار منافاتی با مهربانی او ندارد. همچنین در خدای متعال که واجد تمام کمالات است، این گونه نیست که یک صفت او در همه جا تجلی داشته باشد. بلکه هر صفتی متناسب با محل آن تجلی می کند. خدای متعال نسبت به مومنان رحیم است اما نسبت به معاندین و کافر، رحیم نیست چونکه آنها مستحق این رحمت نیستند و بذل این رحمت با حکمت الهی منافات دارد که او انسان ها را آزموده تا حقیقت هر کس روشن شود، اگر بعد از روشن شدن حقیقت ها، مجدد همه را در یک وضعیت قرار دهد، مثل آن است که طلا از معدن استخراج شده و پس از خالص شدن آن در کوره، مجدد طلای خالص را با بخش های غیر طلای معدن ترکیب کنند. 2-خدای متعال کسی را به خاطر چند گناه عذاب نمی کند، بلکه درهای توبه را باز گذاشته و با مضاعف کردن حسنات و قرار دادن راه شفاعت و ... رسیدن به رحمت خویش را برای ما بسیار آسان نموده است. و تنها کسانی همیشه در غضب خدای متعال خواهند بود که زشتی و خباثت تمام وجود آنها را فراگرفته باشد: بَلی مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ (81 بقره) آری، کسانی که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود. 3-جهنم یک عذاب قراردادی نیست که بتوان با عوض کردن اعتبارات آن را منتفی کرد. جهنم همان زشتی هایی است که عده ای تمام عمر دنیایی شان را به آن گذرانده اند و به آن عادت کرده اند. همه می بینیم که بعضی چگونه از خدا فراری هستند، و با افتخار و خرسندی این راه را می روند، وقتی پرده ها کنار برود و حقایق روشن شود، معلوم خواهد شد که همین حال آنها نهایت زجر و عذاب است. در واقع گناهکاران به مثابه بیماری می مانند که اگر چه تیغ جراحی بدنش را پاره کرده، اما به دلیل اثر داروی بیهوشی، متوجه درد و رنج نیست و اگر هوشیاری او بازگردد از این حالش نهایت رنج و عذاب را خواهد داشت. از همین رو قرآن در بیان حال فاجعه بار گناهکاران در قیامت از عدم نظر الهی و عدم پاک کردنشان سخن می گوید که همان باقی ماندشان با آنچه کسب کرده اند رنج و عذاب است: أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (77 آل عمران) آنها بهره‌ای در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنها سخن نمی گوید و به آنان در قیامت نمی نگرد و آنها را (از گناه) پاک نمی سازد و عذاب دردناکی برای آنهاست. 4-خدای متعال به هر شکل ممکن راه سعادت ما را هموار نموده است و بهترین بندگانش را برای هدایت ما مامور نموده و آنها را به صبر و تحمل مصائب هدایت فراخوانده است تا ما نجات یابیم ولی عده ای گویا اصرار دارند که خود را هلاک سازند! حال چرا شهامت ندارند که بپذیرند عذاب نتیجه عمل خود آنهاست؟ یس) .
1-برای آنکه مردی پدر مهربان باشد، لازم نیست همیشه و در همه جا مهرورزی کند! همین پدر مهربان وقتی در مواجهه با دشمن قرار می گیرد، باید با غضب و شدت برخورد کند و این کار منافاتی با مهربانی او ندارد. همچنین در خدای متعال که واجد تمام کمالات است، این گونه نیست که یک صفت او در همه جا تجلی داشته باشد. بلکه هر صفتی متناسب با محل آن تجلی می کند. خدای متعال نسبت به مومنان رحیم است اما نسبت به معاندین و کافر، رحیم نیست چونکه آنها مستحق این رحمت نیستند و بذل این رحمت با حکمت الهی منافات دارد که او انسان ها را آزموده تا حقیقت هر کس روشن شود، اگر بعد از روشن شدن حقیقت ها، مجدد همه را در یک وضعیت قرار دهد، مثل آن است که طلا از معدن استخراج شده و پس از خالص شدن آن در کوره، مجدد طلای خالص را با بخش های غیر طلای معدن ترکیب کنند. 2-خدای متعال کسی را به خاطر چند گناه عذاب نمی کند، بلکه درهای توبه را باز گذاشته و با مضاعف کردن حسنات و قرار دادن راه شفاعت و ... رسیدن به رحمت خویش را برای ما بسیار آسان نموده است. و تنها کسانی همیشه در غضب خدای متعال خواهند بود که زشتی و خباثت تمام وجود آنها را فراگرفته باشد: بَلی مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ (81 بقره) آری، کسانی که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود. 3-جهنم یک عذاب قراردادی نیست که بتوان با عوض کردن اعتبارات آن را منتفی کرد. جهنم همان زشتی هایی است که عده ای تمام عمر دنیایی شان را به آن گذرانده اند و به آن عادت کرده اند. همه می بینیم که بعضی چگونه از خدا فراری هستند، و با افتخار و خرسندی این راه را می روند، وقتی پرده ها کنار برود و حقایق روشن شود، معلوم خواهد شد که همین حال آنها نهایت زجر و عذاب است. در واقع گناهکاران به مثابه بیماری می مانند که اگر چه تیغ جراحی بدنش را پاره کرده، اما به دلیل اثر داروی بیهوشی، متوجه درد و رنج نیست و اگر هوشیاری او بازگردد از این حالش نهایت رنج و عذاب را خواهد داشت. از همین رو قرآن در بیان حال فاجعه بار گناهکاران در قیامت از عدم نظر الهی و عدم پاک کردنشان سخن می گوید که همان باقی ماندشان با آنچه کسب کرده اند رنج و عذاب است: أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (77 آل عمران) آنها بهره‌ای در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنها سخن نمی گوید و به آنان در قیامت نمی نگرد و آنها را (از گناه) پاک نمی سازد و عذاب دردناکی برای آنهاست. 4-خدای متعال به هر شکل ممکن راه سعادت ما را هموار نموده است و بهترین بندگانش را برای هدایت ما مامور نموده و آنها را به صبر و تحمل مصائب هدایت فراخوانده است تا ما نجات یابیم ولی عده ای گویا اصرار دارند که خود را هلاک سازند! حال چرا شهامت ندارند که بپذیرند عذاب نتیجه عمل خود آنهاست؟ یس) .
پاسخ:
1-برای آنکه مردی پدر مهربان باشد، لازم نیست همیشه و در همه جا مهرورزی کند! همین پدر مهربان وقتی در مواجهه با دشمن قرار می گیرد، باید با غضب و شدت برخورد کند و این کار منافاتی با مهربانی او ندارد. همچنین در خدای متعال که واجد تمام کمالات است، این گونه نیست که یک صفت او در همه جا تجلی داشته باشد. بلکه هر صفتی متناسب با محل آن تجلی می کند. خدای متعال نسبت به مومنان رحیم است اما نسبت به معاندین و کافر، رحیم نیست چونکه آنها مستحق این رحمت نیستند و بذل این رحمت با حکمت الهی منافات دارد که او انسان ها را آزموده تا حقیقت هر کس روشن شود، اگر بعد از روشن شدن حقیقت ها، مجدد همه را در یک وضعیت قرار دهد، مثل آن است که طلا از معدن استخراج شده و پس از خالص شدن آن در کوره، مجدد طلای خالص را با بخش های غیر طلای معدن ترکیب کنند.
2-خدای متعال کسی را به خاطر چند گناه عذاب نمی کند، بلکه درهای توبه را باز گذاشته و با مضاعف کردن حسنات و قرار دادن راه شفاعت و ... رسیدن به رحمت خویش را برای ما بسیار آسان نموده است. و تنها کسانی همیشه در غضب خدای متعال خواهند بود که زشتی و خباثت تمام وجود آنها را فراگرفته باشد:
بَلی مَنْ کَسَبَ سَیِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطیئَتُهُ فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ (81 بقره) آری، کسانی که کسب گناه کنند، و آثار گناه، سراسر وجودشان را بپوشاند، آنها اهل آتشند و جاودانه در آن خواهند بود.
3-جهنم یک عذاب قراردادی نیست که بتوان با عوض کردن اعتبارات آن را منتفی کرد. جهنم همان زشتی هایی است که عده ای تمام عمر دنیایی شان را به آن گذرانده اند و به آن عادت کرده اند. همه می بینیم که بعضی چگونه از خدا فراری هستند، و با افتخار و خرسندی این راه را می روند، وقتی پرده ها کنار برود و حقایق روشن شود، معلوم خواهد شد که همین حال آنها نهایت زجر و عذاب است. در واقع گناهکاران به مثابه بیماری می مانند که اگر چه تیغ جراحی بدنش را پاره کرده، اما به دلیل اثر داروی بیهوشی، متوجه درد و رنج نیست و اگر هوشیاری او بازگردد از این حالش نهایت رنج و عذاب را خواهد داشت. از همین رو قرآن در بیان حال فاجعه بار گناهکاران در قیامت از عدم نظر الهی و عدم پاک کردنشان سخن می گوید که همان باقی ماندشان با آنچه کسب کرده اند رنج و عذاب است:
أُولئِکَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَ لا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یُزَکِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (77 آل عمران) آنها بهره‌ای در آخرت نخواهند داشت و خداوند با آنها سخن نمی گوید و به آنان در قیامت نمی نگرد و آنها را (از گناه) پاک نمی سازد و عذاب دردناکی برای آنهاست.
4-خدای متعال به هر شکل ممکن راه سعادت ما را هموار نموده است و بهترین بندگانش را برای هدایت ما مامور نموده و آنها را به صبر و تحمل مصائب هدایت فراخوانده است تا ما نجات یابیم ولی عده ای گویا اصرار دارند که خود را هلاک سازند! حال چرا شهامت ندارند که بپذیرند عذاب نتیجه عمل خود آنهاست؟ یس) .
- [سایر] شبهه: چطور ممکن است خدای مهربان زنی را به خاطر آشکار بودن چند تار مو به جهنم ببرداین سخت گیریها مغایر با شریعت آسان اسلام است .
- [سایر] در روایت آمده بیشترین افرادی که به جهنم می روند به خاطر زبانشان است. هفتاد گناه پای زبان می نویسند. این هفتاد گناه را نام ببرید؟
- [سایر] گناه زنا با زن شوهردار، گناه حق الله است( به خاطر نهی خدا) یا حق الناس چون مردی با دادن مهر او را برای خود گرفته، آیا با توبه نزد خدا این گناه بخشیده می شود؟
- [سایر] گناه زنا با زن شوهردار، گناه حق الله است( به خاطر نهی خدا) یا حق الناس چون مردی با دادن مهر او را برای خود گرفته، آیا با توبه نزد خدا این گناه بخشیده می شود؟
- [سایر] آیا خداوند نسبت به ما بندگان مهربان است؟
- [سایر] سلام من ازدواج کرده ام به دلایلی مرتکب گناه ... شده ام ولی توبه کرده ام و سر نمازبه فاطمه زهرا متوسل شده ام وخواستم که از خدا بخواهد تا این گناه من را ببخشد همان شب خواب دیدم در مجلسی در مسجد نشسته ام ودعای عمن یجیب میخواندم وهمه بامن تکرار میکردند می خواهم بدانم ایا خداوند مهربان گناه کبیره ی من را میبخشد ؟
- [سایر] آیا کسانی که شفاعت می‌کنند از خداوند مهربان تر هستند؟
- [سایر] شیعیان گناه کاری که گناهان زیاد دارند، در جهنم همیشه خواهند بود؟
- [سایر] چرا اگر جهنم هم نبود نباید گناه می کردیم؟
- [سایر] در تفسیر المیزان سوره قدر و دخان خواندم که مالیدن زعفران به بدن باعث عدم بخشش از طرف خدا در شب قدر می شود. اولاً: فلسفه مالیدن زعفران به بدن چیست؟ ثانیاً: در مورد گناه آن توضیح دهید.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند ، ویکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را نبرد ، آن حیوان حلال نیست .
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر دونفر حیوانی را شکار کنند، یکی مسلمان ودیگری کافر، یا یکی نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نبرد، آن حیوان بنابراحتیاط واجب حرام است.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند، و یکی از آنان مسلمان و دیگریکافر باشد یا یکی از آندو نام خدا را ببرد ودیگری عمداً نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمدا نام خدا را نبرد؛ آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد، یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
- [امام خمینی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند، و یکی از آنان مسلمان ودیگری کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد، یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله اردبیلی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد، یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمدا نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله خوئی] اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند، و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی از آن دو، نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد، آن حیوان حلال نیست.
- [آیت الله سیستانی] در نذر باید صیغه خوانده شود ، و لازم نیست آن را به عربی بخواند ، پس اگر بگوید چنانچه مریض من خوب شود برای خدا بر من است که ده تومان به فقیر بدهم ، نذر او صحیح است ، و اگر بگوید برای خدا نذر کردم چنین کنم ، بنابر احتیاط واجب باید عمل کند ، ولی اگر نام خدا را نبرد و فقط بگوید نذر کردم ، یا نام یکی از اولیای خدا را ببرد نذر صحیح نیست . و نذر اگر صحیح بود و مکلف به نذر خود عمداً عمل نکرد گناه کرده است ، و باید کفاره بدهد ، و کفاره وفا نکردن به نذر مانند کفاره مخالفت قسَم است ، که بعداً خواهد آمد.