شیعیان گناه کاری که گناهان زیاد دارند، در جهنم همیشه خواهند بود؟

جهنمیانی که کافر نیستند، بعد از تحمل کیفر، از جهنم نجات می‌یابند و به بهشت وارد می‌شوند، ولی کفار و کسانی که منکر خدا هستند و معاند هم هستند، در جهنم مخلّدند.
حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام فرمود: "خدا در آتش جز اهل کفر و انکار را مخلد نمی‌سازد". (1)
مرحوم صدارلمتألهین در این‌باره می‌فرماید:"گوهر انسانی براساس توحید آفریده شد، و این مسئله است که هرگز نابود نمی‌گردد. چیزی که هست گناهان و لغزش‌ها یک سلسله حالات پست و غیر مناسبی است که روی این گوهر را می‌پوشاند، ولی آن گاه که وارد دوزخ می‌گردد، به تدریج این پوشش‌ها و حجاب‌ها از بین می‌رود و انسان به فطرت خود باز می‌گردد. در این صورت از دوزخ رهایی یافته و با فطرت پاک وارد بهشت می‌گردد". (2)
البته در بعضی از آیات، در مورد برخی گناهان مانند کشتن انسانی بی گناه، کلمه مخلد و خلود در آتش دوزخ به کار رفته است که بیش‌تر مفسران این کلمه را در این موارد (غیر از کفر به معنای زمان طولانی معنا کرده‌اند، نه به معنای همیشگی. مخلد و همیشگی نبودن گناه کاران در جهنم نباید چراغ سبزی برای آنان حساب شود، زیرا اوّلاً مدت عذاب معلوم نیست و ثانیاً شدت عذاب آخرت به حدی است که حتی یک لحظه‌اش هم غیر قابل تحمل است. قرآن کریم در مورد سختی عذاب جهنم می‌فرماید: "همان روز (قیامت، که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود، و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد شد، و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد. آن‌ها را نشان‌شان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویش است) چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود، همسر، برادران، قبیله و فامیلش که همیشه از او حمایت می‌کردند، و همه مردم روی زمین را فدا کند تا مایه نجاتش گردند، اما هرگز چنین نیست (که با این‌ها بتوان نجات یافت). آری شعله‌ای سوزان آتش است.، دست و پا و پوست سرا را می‌کند و می‌برد". (3)
پی نوشت ها :
1. توحید صدوق، باب 36، حدیث 6، ص 407.
2. جعفر سبحانی، منشور جاوید، ج9، ص 402؛ اسفار، ج9، ص 347 - 351.
3. معارج (70) آیه 9 - 16.
eporsesh.com