اسمان و زمین
خداوند متعال در قرآن کریم آسمان را منشأ خیر و برکت، تأمین کننده روزی انسان ها و بارش باران از آسمان را منشأ حیات زمین توصیف می کند.
اگر خدا داخل زمان نیست، پس چگونه آسمان و زمین را در شش روز آفریده است؟
در جواب این سوال باید به چند نکته توجه کنیم: 1- ذات خدای متعال، با افعال و صفات فعلی او یکسان نیست. و در مباحث خداشناسی، همیشه بحث صفات ذاتی از صفات فعلی را جدا می سازند. اگر چه افعال الهی می تواند، نشانه هایی برای شناخت ذات باشد، اما معنای آیه و نشانه بودن، عینیت و یک چیز بودن فعل و ذات نیست. 2- ماهیت زمان، چیزی جز تغییرات تدریجی نیست. برای درک ماهیت زمان باید توجه کنیم که زمان، گردش عقربه های ساعت نیست! چون اگر انسان هیچ ساعتی نیز نمی ساخت، هم چنان زمان وجود داشت. و با کمی دقت می یابیم که زمان، گردش زمین به دورخورشید نیز نیست. بلکه این گردش، به دلایلی معیاری برای سنجش زمان ها قرار گرفته است. همان گونه که متر را معیاری برای سنجش مساحت ها، قرار داده ایم اما مساحت، امری متفاوت با متر است. و با دقت در وجود زمان، در خارج از کهکشان نیز این مساله را به وضوح می فهمیم. پس هر شی متغیری و متدرجی زمان مخصوص به خود دارد. که زمان آن چیزی جز تغییرات تدریجی آن نیست. 3- بعضی از مخلوقات خدای متعال، هیچ زمانی ندارند. که به آن موجودات عالم امر می گویند. در مقابل موجودات عالم خلق که زمان دار بوده و به تدریج به وجود آمده اند. که روح یکی از آن هاست: (وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی [اسراء/85] (وای رسول ما) تو را از حقیقت روح پرسش می‌کنند، جواب ده که روح از سنخ امر پروردگار من است.) بنابراین ذات خدای متعال، غیر از افعال اوست. و صفات فعل را نمی توان به خود خدا نسبت داد. مثل مادی بودن عالم ما، که دلیل مادی بودن خدا نیست. و در بین مخلوقات که از افعال خدا هستند، نیز همه زمان دار نیستند؛ بلکه تنها قسمتی از آن ها، موجود زمان دار هستند. مثل آسمان و زمین که تدریج و تغییر جزئی از ذات آن هاست.
در جواب این سوال باید به چند نکته توجه کنیم: 1- ذات خدای متعال، با افعال و صفات فعلی او یکسان نیست. و در مباحث خداشناسی، همیشه بحث صفات ذاتی از صفات فعلی را جدا می سازند. اگر چه افعال الهی می تواند، نشانه هایی برای شناخت ذات باشد، اما معنای آیه و نشانه بودن، عینیت و یک چیز بودن فعل و ذات نیست. 2- ماهیت زمان، چیزی جز تغییرات تدریجی نیست. برای درک ماهیت زمان باید توجه کنیم که زمان، گردش عقربه های ساعت نیست! چون اگر انسان هیچ ساعتی نیز نمی ساخت، هم چنان زمان وجود داشت. و با کمی دقت می یابیم که زمان، گردش زمین به دورخورشید نیز نیست. بلکه این گردش، به دلایلی معیاری برای سنجش زمان ها قرار گرفته است. همان گونه که متر را معیاری برای سنجش مساحت ها، قرار داده ایم اما مساحت، امری متفاوت با متر است. و با دقت در وجود زمان، در خارج از کهکشان نیز این مساله را به وضوح می فهمیم. پس هر شی متغیری و متدرجی زمان مخصوص به خود دارد. که زمان آن چیزی جز تغییرات تدریجی آن نیست. 3- بعضی از مخلوقات خدای متعال، هیچ زمانی ندارند. که به آن موجودات عالم امر می گویند. در مقابل موجودات عالم خلق که زمان دار بوده و به تدریج به وجود آمده اند. که روح یکی از آن هاست: (وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی [اسراء/85] (وای رسول ما) تو را از حقیقت روح پرسش می‌کنند، جواب ده که روح از سنخ امر پروردگار من است.) بنابراین ذات خدای متعال، غیر از افعال اوست. و صفات فعل را نمی توان به خود خدا نسبت داد. مثل مادی بودن عالم ما، که دلیل مادی بودن خدا نیست. و در بین مخلوقات که از افعال خدا هستند، نیز همه زمان دار نیستند؛ بلکه تنها قسمتی از آن ها، موجود زمان دار هستند. مثل آسمان و زمین که تدریج و تغییر جزئی از ذات آن هاست.
پاسخ:
در جواب این سوال باید به چند نکته توجه کنیم:
1- ذات خدای متعال، با افعال و صفات فعلی او یکسان نیست. و در مباحث خداشناسی، همیشه بحث صفات ذاتی از صفات فعلی را جدا می سازند. اگر چه افعال الهی می تواند، نشانه هایی برای شناخت ذات باشد، اما معنای آیه و نشانه بودن، عینیت و یک چیز بودن فعل و ذات نیست.
2- ماهیت زمان، چیزی جز تغییرات تدریجی نیست. برای درک ماهیت زمان باید توجه کنیم که زمان، گردش عقربه های ساعت نیست! چون اگر انسان هیچ ساعتی نیز نمی ساخت، هم چنان زمان وجود داشت. و با کمی دقت می یابیم که زمان، گردش زمین به دورخورشید نیز نیست. بلکه این گردش، به دلایلی معیاری برای سنجش زمان ها قرار گرفته است. همان گونه که متر را معیاری برای سنجش مساحت ها، قرار داده ایم اما مساحت، امری متفاوت با متر است. و با دقت در وجود زمان، در خارج از کهکشان نیز این مساله را به وضوح می فهمیم. پس هر شی متغیری و متدرجی زمان مخصوص به خود دارد. که زمان آن چیزی جز تغییرات تدریجی آن نیست.
3- بعضی از مخلوقات خدای متعال، هیچ زمانی ندارند. که به آن موجودات عالم امر می گویند. در مقابل موجودات عالم خلق که زمان دار بوده و به تدریج به وجود آمده اند. که روح یکی از آن هاست:
(وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی [اسراء/85] (وای رسول ما) تو را از حقیقت روح پرسش می‌کنند، جواب ده که روح از سنخ امر پروردگار من است.)
بنابراین ذات خدای متعال، غیر از افعال اوست. و صفات فعل را نمی توان به خود خدا نسبت داد. مثل مادی بودن عالم ما، که دلیل مادی بودن خدا نیست. و در بین مخلوقات که از افعال خدا هستند، نیز همه زمان دار نیستند؛ بلکه تنها قسمتی از آن ها، موجود زمان دار هستند. مثل آسمان و زمین که تدریج و تغییر جزئی از ذات آن هاست.
- [سایر] آیا آفرینش آسمان ها جلوتر بوده یا زمین، کدام یک زود تر آفریده شد؟" او خدایی است که همه آنچه را (از نعمتها) در زمین وجود دارد، برای شما آفرید، سپس به آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود، و او به هر چیز آگاه است". (29) سوره بقره. "و زمین را بعد از آن گسترش داد"، (30) سوره نازعات. چنان که در آیات شریفه بالا می بینید خداوند یک بار می فرمایند که نخست زمین آفریده شد و بار دیگر حکم به تقدم آفرینش آسمان دارند. آیا آیات فوق توسط دو خدای متفاوت بر محمد نازل گشته اند که هر یک ادعاهای متفاوتی در مورد آفرینش کائنات دارند.
- [سایر] مردی نزد بایزید آمد و گفت: مرا وصیتی کن! بایزید گفت: در آسمان بنگر! مرد نگریست.بایزید گفت: میدانی آنرا که آفریده است؟ مرد گفت: خدای! بایزید گفت: اگر خدا این آسمان را آفریده است پس هرکجا باشی از کار تو خبر دارد. از او بر حذر باش! تقدیم به حاج آقا مرادی عزیز
- [سایر] نشانهای از قدرت خداوند در زمین و آسمان را بیان کنید.
- [سایر] نشانه ای از قدرت خداوند در زمین و آسمان را بیان کنید.
- [سایر] آیا قبل از آفرینش حضرت آدم(ع) خداوند زمین را آفریده بود؟ اگر آری، مگر قرار نبود که حضرت آدم در بهشت زندگی کند پس چرا خداوند زمین را آفریده بود؟ اگر نه، پس خداوند خاک آدم را از کجا آورد و با آن آدم را ساخت؟
- [سایر] هر چیزی رو خدا آفریده و از ابتدای هستی با آینده همه چیز را خدا آفریده یعنی خالق هر چیزی خداست، پس خدا رو کی آفریده؟
- [سایر] آیا خدا انسانهایی مانند خارجی ها را بی حجاب آفریده است؟ چرا خدا این ها را بی حجاب آفریده؟
- [سایر] هفت آسمان و هفت زمین چیست ؟
- [سایر] تعداد طبقات زمین و آسمان چقدر است؟
- [سایر] چگونه ممکن است امر جاویدانی که ابتدای آن روز قیامت است که در آن آسمان و زمین از میان می روند , به بقای آسمان و زمین مقید شود ؟
- [آیت الله بروجردی] هرگاه پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود هر قدر صلاح میداند تازیانه به او میزند و روایت شده که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکة رحمت و غضب بر او لعنت می‌کنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند توبهی او قبول می‌شود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نابینا و کسی که در زندان گرفتار است و مانند اینها بنابر احتیاط واجب باید تا به داخل شدن وقت یقین نکنند مشغول نماز نشوند. ولی اگر انسان به واسطه وجود مانع در آسمان (مانند ابر و غبار و مانند اینها) که برای همه مانع از یقین کردن است نتواند در اوّل وقت نماز به داخل شدن وقت یقین کند چنانچه گمان داشته باشد که وقت داخل شده، می تواند مشغول نماز شود.
- [آیت الله نوری همدانی] تیمم در فضای غصبی باطل نیست ، پس اگر در ملک خود ، دستها را به زمین بزند و بی اجازه داخل ملک داخل ملک دیگری شود و دستها را به پیشانی بکشد ، تیمم او باطل نمی شود .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر آفتابه ای را که ته آن سوراخ است روی زمین نجس بگذارند چنانچه آب طوری زیر آن جمع گردد که با آب آفتابه یکی حساب شود، آب آفتابه نجس می شود، و اگر سوراخ آن به زمین نجس متّصل نباشد و آب زیر آفتابه با آب داخل آن یکی حساب نشود آب داخل آفتابه نجس نمی شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند به او میزند، و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت می‌کنند، و جهنم برای او مهیا خواهد بود، ولی اگر توبه کند، توبه او قبول می‌شود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] هرگاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد؛ حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح می داند؛ به او می زند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانه ای از آتش به دهان او می زند و ملائکه آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت می کنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبه او قبول می شود.
- [آیت الله خوئی] هر گاه کسی پسری را از روی شهوت ببوسد، حاکم شرع از سی تازیانه تا نود و نه تازیانه هر قدر صلاح میداند، به او میزند. و روایت شده است که خداوند عالم دهانهای از آتش به دهان او میزند و ملائکة آسمان و زمین و ملائکه رحمت و غضب بر او لعنت می‌کنند و جهنم برای او مهیا خواهد بود. ولی اگر توبه کند توبة او قبول می‌شود.
- [آیت الله بهجت] مستحب است نماز عید را زیر آسمان بخواند.
- [آیت الله مظاهری] هرگاه ظرفی را که ته آن سوراخ است روی زمین نجسی بگذارند چنانچه آب با فشار از آن خارج شود داخل ظرف نجس نمیشود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه ظرفی را که ته آن سوراخ است روی زمین نجسی بگذارند، چنانچه آب با فشار از آن خارج شود داخل ظرف نجس نخواهد شد.