آیا امام زمان(عج) به ما احاطه دارند؟
آیات و روایاتی که به مساله علم گسترده امام و عرضه اعمال ما بر ایشان دلالت می کند، نشان دهنده احاطه امام بر ما هست. که بعضی از این آیات و روایات در ذیل نقل می شود: (وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ[توبه/105] بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را می ‌بینند.) مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می گوید: (هر عملی که انسان انجام می دهد از خیر یا شر خدا و رسولش و مومنان حقیقت عمل خیر یا عمل شر را مشاهده می کند)[1] و منظور از مومنون در آیه 105 سوره توبه ائمه (ع ) هستند؛ یعقوب بن شعیب گوید: از امام صادق (ع) راجع به آیه (قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و الموئمنون) پرسیدم؛ فرمود مومنین، ائمه هستند[2] پس اعمال انسانی از خیر و شر به رسول خدا، و ائمه (ع) عرضه می شود. همچنین امام صادق(ع) فرموده اند: (در هر پنج شنبه اعمال بندگان به رسول خدا(ص) و امامان(ع) عرضه می شود).[3] و درباره گستره علم امام نیز روایات بسیاری داریم که هر کس به آنها توجه کند، احاطه امام بر ما را به روشنی در می یابد: جابر از حضرت باقر علیه السّلام نقل کرد که فرمود: خداوند یک علمی دارد که جز خودش کسی از آن اطلاع ندارد و علمی که ملائکه مقرب و انبیای مرسل از آن مطلعند ما نیز آن را اطلاع داریم.[4] ضریس از حضرت باقر علیه السّلام نقل میکند که شنیدم میفرمود خدا دو نوع علم دارد علمی که بدیگران داده شده و علمی که محفوظ است اما نوع اول که افاضه شده هر چه را ملائکه و انبیا و رسل بدانند ما هم میدانیم.[5]‌ حارث بن مغیره از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که شنیدم میفرمود علمی که با آدم نازل شد برداشته نشده عالمی از ما خانواده از دنیا نمیرود مگر اینکه علم او بارث میماند (و به امام بعدی می رسد).[6] اسحاق بن عمار، گوید: شنیدم امام کاظم (ع) به مردی خبر مرگ او را می‌دهد، در دل خود گفتم: راستی او می‌داند که مردی از شیعیانش چه وقت می‌میرد؟ امام، خشمناک به من رو کرد و فرمود: ای اسحاق، رشید هجری (یکی از یاران معروف علی (ع) مرگ و میر و گرفتاری‌های آینده را می‌دانست، امام که به دانستن آن شایسته‌تر است.[7] (عمّار یاسر گوید: من با حضرت أمیر المؤمنین علیه السّلام در بعضی از جنگ‌های آن حضرت بودم تا اینکه از یک وادی عبور کردیم که آن بیابان مملوّ و سرشار بود از مورچه. من عرض کردم: آیا کسی از مخلوقات خدا هست که شمارش این مورچه‌ها را بداند؟! حضرت فرمود: آری ای عمّار! من می‌شناسم مردی را که عدد آنها را میداند، و نیز میداند در میان آنها چقدر نر و چقدر ماده هستند! عرض کردم: ای أمیر المؤمنین! آن مرد کیست؟ فرمود: ای عمّار مگر در سوره یس نخوانده‌ای که ما هر چیز را در امام مبین شمارش میکنیم! عرض کردم: آری ای آقای من و مولای من! فرمود: من آن امام مبین هستم!)[8] (این روایت که گستره علم امام را نشان می دهد در کنار روایاتی که به ارث ماندن علم امام را نشان می دهد، نشان از وجود علم گسترده امام زمان عج نیز هست) در نهایت گفتار آیت الله تهرانی در این باره را نقل می کنیم: امام به تمام اعمال، و گفتار، و روّیه و ملکات بندگان خدا علم دارد و هیچ علمی از نظر امام مخفی نیست. ... امام سیطره بر نفوس و ملکوت موجودات دارد، و با وجود این ملکه، تمام ارواح و نفوس و جان اعمال در مشهد امام و حضور ولایت است، همچنانکه موجودات عالم طبیعت در نزد شخص بینا مشهود، و در نزد شخص نابینا غائب است.[9] [1]. المیزان، جلد9، ص398. [2]. اصول کافی، جج، ص 318. [3]. بحار الأنوار، ج‌23، ص:354. [4]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:159. [5]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:164. [6]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:174. [7]. الکافی-ترجمه کمره‌ای، ج‌3، ص: 413. [8]. معاد شناسی،آیت الله سید محمد حسین حسینی تهرانی‌، ج‌7، ص: 38. [9]. امام شناسی، آیت الله سید محمد حسین حسینی تهرانی‌، ج‌1، ص: 240.
عنوان سوال:

آیا امام زمان(عج) به ما احاطه دارند؟


پاسخ:

آیات و روایاتی که به مساله علم گسترده امام و عرضه اعمال ما بر ایشان دلالت می کند، نشان دهنده احاطه امام بر ما هست. که بعضی از این آیات و روایات در ذیل نقل می شود:
(وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ[توبه/105] بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را می ‌بینند.)

مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می گوید: (هر عملی که انسان انجام می دهد از خیر یا شر خدا و رسولش و مومنان حقیقت عمل خیر یا عمل شر را مشاهده می کند)[1] و منظور از مومنون در آیه 105 سوره توبه ائمه (ع ) هستند؛ یعقوب بن شعیب گوید: از امام صادق (ع) راجع به آیه (قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و الموئمنون) پرسیدم؛ فرمود مومنین، ائمه هستند[2] پس اعمال انسانی از خیر و شر به رسول خدا، و ائمه (ع) عرضه می شود.

همچنین امام صادق(ع) فرموده اند: (در هر پنج شنبه اعمال بندگان به رسول خدا(ص) و امامان(ع) عرضه می شود).[3]

و درباره گستره علم امام نیز روایات بسیاری داریم که هر کس به آنها توجه کند، احاطه امام بر ما را به روشنی در می یابد:
جابر از حضرت باقر علیه السّلام نقل کرد که فرمود: خداوند یک علمی دارد که جز خودش کسی از آن اطلاع ندارد و علمی که ملائکه مقرب و انبیای مرسل از آن مطلعند ما نیز آن را اطلاع داریم.[4]
ضریس از حضرت باقر علیه السّلام نقل میکند که شنیدم میفرمود خدا دو نوع علم دارد علمی که بدیگران داده شده و علمی که محفوظ است اما نوع اول که افاضه شده هر چه را ملائکه و انبیا و رسل بدانند ما هم میدانیم.[5]‌
حارث بن مغیره از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که شنیدم میفرمود علمی که با آدم نازل شد برداشته نشده عالمی از ما خانواده از دنیا نمیرود مگر اینکه علم او بارث میماند (و به امام بعدی می رسد).[6]

اسحاق بن عمار، گوید: شنیدم امام کاظم (ع) به مردی خبر مرگ او را می‌دهد، در دل خود گفتم: راستی او می‌داند که مردی از شیعیانش چه وقت می‌میرد؟ امام، خشمناک به من رو کرد و فرمود: ای اسحاق، رشید هجری (یکی از یاران معروف علی (ع) مرگ و میر و گرفتاری‌های آینده را می‌دانست، امام که به دانستن آن شایسته‌تر است.[7]

(عمّار یاسر گوید: من با حضرت أمیر المؤمنین علیه السّلام در بعضی از جنگ‌های آن حضرت بودم تا اینکه از یک وادی عبور کردیم که آن بیابان مملوّ و سرشار بود از مورچه. من عرض کردم: آیا کسی از مخلوقات خدا هست که شمارش این مورچه‌ها را بداند؟! حضرت فرمود: آری ای عمّار! من می‌شناسم مردی را که عدد آنها را میداند، و نیز میداند در میان آنها چقدر نر و چقدر ماده هستند! عرض کردم: ای أمیر المؤمنین! آن مرد کیست؟ فرمود: ای عمّار مگر در سوره یس نخوانده‌ای که ما هر چیز را در امام مبین شمارش میکنیم! عرض کردم: آری ای آقای من و مولای من! فرمود: من آن امام مبین هستم!)[8] (این روایت که گستره علم امام را نشان می دهد در کنار روایاتی که به ارث ماندن علم امام را نشان می دهد، نشان از وجود علم گسترده امام زمان عج نیز هست)

در نهایت گفتار آیت الله تهرانی در این باره را نقل می کنیم: امام به تمام اعمال، و گفتار، و روّیه و ملکات بندگان خدا علم دارد و هیچ علمی از نظر امام مخفی نیست. ... امام سیطره بر نفوس و ملکوت موجودات دارد، و با وجود این ملکه، تمام ارواح و نفوس و جان اعمال در مشهد امام و حضور ولایت است، همچنانکه موجودات عالم طبیعت در نزد شخص بینا مشهود، و در نزد شخص نابینا غائب است.[9]

[1]. المیزان، جلد9، ص398.
[2]. اصول کافی، جج، ص 318.
[3]. بحار الأنوار، ج‌23، ص:354.
[4]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:159.
[5]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:164.
[6]. بحار الأنوار، ج‌26، ص:174.
[7]. الکافی-ترجمه کمره‌ای، ج‌3، ص: 413.
[8]. معاد شناسی،آیت الله سید محمد حسین حسینی تهرانی‌، ج‌7، ص: 38.
[9]. امام شناسی، آیت الله سید محمد حسین حسینی تهرانی‌، ج‌1، ص: 240.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین