اولا منظور از درگیر بودن چیست؟ آیا مسلمانان اکنون مشغول مذاکره و مباحثه هستند که باید با کدام پا وارد دست شویی شوند؟ آیا کتاب های پژوهشی گسترده ای به این مورد اختصاص داده اند؟ آیا آزمایش های عدیده ای برای بررسی آن سامان داده اند؟ قطعا کسانی که قصد تمسخر و ستیزه ندارند، اذعان می کنند که چنین نیست. پس اشکال به چیست؟ آیا توجه به امور جزئی و کوچک در زندگی امر زشت و ناپسندی است؟ کسی که به عصر فضا استناد می کنند؛ هنوز در نیافته است که مسائل بسیار کوچک و جزئی نیز باید در جایگاه خودشان مد نظر قرار گیرند؟ کم و بیش شنیده ایم که سفر شاتل های فضایی به خاطر مسائل کوچک و جزئی مدتها به تعویق افتاده است یا به خاطر اشتباهات کوچک فاجعه هایی به بار آمده و آزمایش ها یا پرتاپ ها با شکست مواجه شده است. و میلیون ها دلار نابود شده است. پس حداقل کسی که در عصر فضا زندگی می کند، باید درک کند که مسائل بسیار کوچک هم شایان توجه است. و اتفاقا تسامح و بی توجهی به آنها اصلا شایسته انسان محقق و اندیشمند نیست. و آنچه سبب پیشرفت های تکنولوژیکی دوران ما شده است، ریز بینی های همین عرصه است. ثانیا شایسته است بدانیم که در دین اسلام، مسائلی نظیر آنچه مطرح شده، در عرصه علم و عمل اصلا پررنگ نیستند. در عرصه علمی به اصطلاح "در ادله سنن تسامح می شود." یعنی برای فهم اینکه کدام حالت مستحب است، بررسی خاصی صورت نمی گیرد. و سریع از این مساله عبور می شود و در عرصه عملی نیز این عمل هرگز مورد تاکید قرار نمی گیرد بلکه به عنوان یک امر مستحبی که انجامش بهتر است، و ترک آن هم ایرادی ندارد، معرفی می شود. هر چند که می توانیم این مثال را بارها و بارها تکرار کنیم تا به عنوان یک نماد مشخص شود، مسائل جزئی زندگی نیز در جای خود باید مورد توجه قرار گیرند. ثالثا اگر کسی نگاه واقع بینانه داشته باشد، مسائل مهم و مورد اعتنای دین داران واضح است و یافتن آن اصلا دشوار نمی باشد. قرآن شریف می فرماید هدف از ارسال کتب آسمانی بر پا داشتن عدل است. (لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط 25 حدید) پیامبر مکرم اسلام (ص) می فرمایند: بعثت و وظیفه من ارتقای اخلاق است. ( إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق مکارم الأخلاق، ص: 8) پس چگونه می شود، آنچه دین در سرلوحه اهداف خود قرار داده، کنار گذاشته می شود و مسائل دیگری به عنوان مساله اصلی دین معرفی می شود؟ آیا شایسته نیست انسانی که به پیشرفت های علمی زمان خود افتخار می کند، از دانشمندان زمان خود واقع بینی و تلاش برای فهم آن را بیاموزد.
چرا مسلمانان در عصر فضا و ... هنوز درگیر مسائلی نظیر وارد شدن با پای چپ به دستشویی هستند؟
اولا منظور از درگیر بودن چیست؟ آیا مسلمانان اکنون مشغول مذاکره و مباحثه هستند که باید با کدام پا وارد دست شویی شوند؟ آیا کتاب های پژوهشی گسترده ای به این مورد اختصاص داده اند؟ آیا آزمایش های عدیده ای برای بررسی آن سامان داده اند؟ قطعا کسانی که قصد تمسخر و ستیزه ندارند، اذعان می کنند که چنین نیست.
پس اشکال به چیست؟ آیا توجه به امور جزئی و کوچک در زندگی امر زشت و ناپسندی است؟ کسی که به عصر فضا استناد می کنند؛ هنوز در نیافته است که مسائل بسیار کوچک و جزئی نیز باید در جایگاه خودشان مد نظر قرار گیرند؟
کم و بیش شنیده ایم که سفر شاتل های فضایی به خاطر مسائل کوچک و جزئی مدتها به تعویق افتاده است یا به خاطر اشتباهات کوچک فاجعه هایی به بار آمده و آزمایش ها یا پرتاپ ها با شکست مواجه شده است. و میلیون ها دلار نابود شده است.
پس حداقل کسی که در عصر فضا زندگی می کند، باید درک کند که مسائل بسیار کوچک هم شایان توجه است. و اتفاقا تسامح و بی توجهی به آنها اصلا شایسته انسان محقق و اندیشمند نیست. و آنچه سبب پیشرفت های تکنولوژیکی دوران ما شده است، ریز بینی های همین عرصه است.
ثانیا شایسته است بدانیم که در دین اسلام، مسائلی نظیر آنچه مطرح شده، در عرصه علم و عمل اصلا پررنگ نیستند. در عرصه علمی به اصطلاح "در ادله سنن تسامح می شود." یعنی برای فهم اینکه کدام حالت مستحب است، بررسی خاصی صورت نمی گیرد. و سریع از این مساله عبور می شود و در عرصه عملی نیز این عمل هرگز مورد تاکید قرار نمی گیرد بلکه به عنوان یک امر مستحبی که انجامش بهتر است، و ترک آن هم ایرادی ندارد، معرفی می شود.
هر چند که می توانیم این مثال را بارها و بارها تکرار کنیم تا به عنوان یک نماد مشخص شود، مسائل جزئی زندگی نیز در جای خود باید مورد توجه قرار گیرند.
ثالثا اگر کسی نگاه واقع بینانه داشته باشد، مسائل مهم و مورد اعتنای دین داران واضح است و یافتن آن اصلا دشوار نمی باشد.
قرآن شریف می فرماید هدف از ارسال کتب آسمانی بر پا داشتن عدل است. (لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط 25 حدید)
پیامبر مکرم اسلام (ص) می فرمایند: بعثت و وظیفه من ارتقای اخلاق است. ( إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاق مکارم الأخلاق، ص: 8)
پس چگونه می شود، آنچه دین در سرلوحه اهداف خود قرار داده، کنار گذاشته می شود و مسائل دیگری به عنوان مساله اصلی دین معرفی می شود؟
آیا شایسته نیست انسانی که به پیشرفت های علمی زمان خود افتخار می کند، از دانشمندان زمان خود واقع بینی و تلاش برای فهم آن را بیاموزد.
- [سایر] مگر نمیگوییم اسلام برای هر عصر و زمانی احکام متناسب با آن عصر دارد؟! پس چرا مسائلی مانند بلوغ دختران، نماز مسافر و... حکمشان ثابت مانده؟
- [سایر] سلام علیکم، در عصر حاضر اگر کسی بخواهد در مقابل تمام دشمنان اسلام قیام کند به چه مسائلی نیازمند است؟
- [آیت الله سیستانی] آیا میشود با دست چپ پای راست را و بادست راست پای چپ را مسح کرد؟
- [آیت الله بهجت] آیا می شود با دست راست، پای چپ را مسح نمود و با دست چپ پای راست را مسح کشید؟
- [سایر] داستان سامری که در قرآن مجید آمده است، با جامعه عصر فضا و ماهواره چگونه تطبیق میکند؟
- [سایر] چرا ورود به مسجد با پای راست مستحب است؟ چه تفاوتی پای راست با پای چپ می کند؟ (با در نظر گرفتن این که بعضی ها چپ پا و بعضی ها راست پا هستند.)
- [سایر] چرا ورود به مسجد با پای راست مستحب است؟ چه تفاوتی پای راست با پای چپ می کند؟ (با در نظر گرفتن این که بعضی ها چپ پا و بعضی ها راست پا هستند.)
- [سایر] با سلام مسح پا در وضو به اَشکال زیر چه حکمی دارد؟ 1. مسح هر دو پا هم زمان با هم؛ 2. مسح پای چپ اول و بعد پای راست؛ 3. مسح پای راست با دست چپ و پای چپ با دست راست.
- [آیت الله بهجت] مسح کردن هر دو پا همزمان یا این که ابتدا پای چپ بعد پای راست چه حکمی دارد؟
- [آیت الله سبحانی] اگر هنگامی که نماز را قرائت نمی کنیم، مثلاً مابین سوره حمد ،بدن را حرکت دهیم یا پای خود را بلند کنیم و کمی به طرف راست یا چپ بکشیم، اینکار آیا اشکالی به نماز وارد می کند؟
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است در موقع تخلی جایی بنشیند که کسی او را نبیند و موقع وارد شدن به مکان تخلی اول پای چپ و موقع بیرون امدن اول پای راست را بگذارد و همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند و تقنع نماید و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است در موقع تخلی جائی بنشیند که کسی او را نبیند و موقع وارد شدن به مکان تخلی؛ اول پای چپ و موقع بیرون آمدن؛ اول پای راست را بگذارد و همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [آیت الله سیستانی] مستحب است در موقع تخلّی جائی بنشیند که کسی او را نبیند ، و موقع وارد شدن به مکان تخلّی ، أول پای چپ ، و موقع بیرون آمدن ، أول پای راست را بگذارد ، و همچنین مستحب است در حال تخلّی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد .
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است در هنگام تخلّی (دفع ادرار و مدفوع) جایی بنشیند که کسی او را نبیند و هنگام وارد شدن به مکان تخلی، اوّل پای چپ و هنگام بیرون آمدن، اوّل پای راست را بگذارد. همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر روی پای چپ بیندازد.
- [آیت الله خوئی] مستحب است در موقع تخلی جایی بنشیند که کسی او را نبیند، و موقع وارد شدن بهجای تخلی اول پای چپ، و موقع بیرون آمدن، اول پای راست را بگذارد، و همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند، و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است در موقع تخلّی جایی بنشیند که کسی او را نبیند و موقع وارد شدن به جای تخلّی، اول پای چپ و هنگام بیرون آمدن، اول پای راست را بگذارد و همچنین مستحب است در حال تخلّی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است در موقع تخلی جایی بنشیند که کسی او را نبیند و موقع وارد شدن بمکان تخلی، اول پای چپ و موقع بیرون آمدن، اول پای راست را بگذارد و هم چنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است در موقع تخلّی جایی بنشیند که کسی او را نبیند و موقع وارد شدن به مکان تخلّی، اوّل پای چپ و موقع بیرون آمدن، اوّل پای راست را بگذارد و همچنین مستحب است در حال تخلّی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [امام خمینی] مستحب است در موقع تخلی جایی بنشیند که کسی او را نبیند، و موقع وارد شدن به مکان تخلی اول پای چپ و موقع بیرون آمدن اول پای راست را بگذارد. و همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند، و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.
- [آیت الله بهجت] مستحب است در موقع تخلی، جایی بنشیند که کسی او را نبیند؛ و موقع وارد شدن به مکان تخلی، اول پای چپ و موقع بیرون آمدن، اول پای راست را بگذارد؛ و همچنین مستحب است در حال تخلی سر را بپوشاند و سنگینی بدن را بر پای چپ بیندازد.