چرا رهبر انقلاب درباره مسائل کوی دانشگاه و محکوم کردن چند دانشجو توسط قوه قضائیه وارد صحنه نشدند؟

در جواب به این سوال باید چند مساله را مد نظر قرار داد.
1- طبیعت تقسیم وظایف و کارها در جامعه، اقتضاء می کند که رهبر در تمام مسائل جزئی(به معنای خاص و نه به معنای غیر مهم) و موردی وارد نشوند. بلکه تنها خطوط کلان و مواضع اصولی را بیان کنند.
2- نباید خود یا گروهی را ملاک و معیار عدالت قرار دهیم و هر جا که خواسته ما تعقیب نشد و به عمل در نیامد، مدعی شویم که حق از بین رفته و عدالت ذبح شده! کسانی که نسبت به حکم های صادر شده از جانب قوه قضائیه قصد اظهار نظر و موضع گیری دارند ، قبل از هر چیز باید در مقابل وجدان خویش به این سوال پاسخ دهند که آیا از تمام مستندات پرونده اطلاع داشته اند؟ یا صرف اینکه منافع و سلیقه های سیاسی و حزبی آنها تامین نشده، به مخالفت می پردازند؟
3- برای هر اظهار نظری بهتر است انسان ابتدا اطلاعات لازم و صحیح را به دست آورد، و بعد موضع گیری کند. برای مطالعه مواضع رهبری در بحث کوی دانشگاه اینجا را کلیک نمائید.

ایشان به صراحت در این جلسه سخنرانی بیان کرده اند که اقداماتی نسبت به این قضیه انجام داده اند، اما از تبلیغات و مساله اول جلوه داده این بحث، پرهیز می کنند. هر جایی که اجحافی بیان شده، قطعا باید پیگیری شود، اما باید مراقب بود که با طرح مسائل حاشیه ای، مسائل کلان را پنهان نکنند. بنده قسمت کوتاهی از مطالب مطرح شده در جلسه ذکر شده را بیان می کنم و برای مطالعه مفصل آن می توانید به لینک بالا مراجعه کنید: (در قضایائی به این اهمیت، با حدس و گمان و شایعه و این چیزها نمیشود حرکت کرد. ... این را شما بدانید، هیچگونه اغماضی از جرم و جنایت وجود نخواهد داشت؛ منتها ما نمیتوانیم حکم کنیم که باید دستگاه قضا اینجور قضاوت کند؛ نه، دستگاه قضا باید نگاه کند، اگر دلائلی برای مجرمیت کسی، چه در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی سیاسی، چه در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اقتصادی، چه در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی مفاسد گوناگون پیدا کرد، بر طبق او حکم کند. شما اشاره کردید به مسائل کوی دانشگاه یا از این قبیل مسائل ... یا مثلاً قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کهریزک را گفتند.
این را به طور قاطع بدانید که با اینها برخورد خواهد شد. حالا نمیخواهیم جنجال بکنیم که دستور بدهیم، این دستور توی رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پخش بشود، باز یک پیوست زده بشود، باز یک پیرو زده بشود؛ من دوست ندارم کار تبلیغاتی انجام بگیرد؛ اما از اولین روزها دستور داده شده و کسانی دنبال هستند؛ منتها کارها باید درست با دقت و با مراقبت پیش برود. توجه کنید که این مسائل هیچکدام نباید با مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی بعد از انتخابات خلط شود. حادثه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی نباید تحت ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع این حوادث قرار بگیرد. یک عده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای آنچه را که بعد از انتخابات اتفاق افتاد، آن ظلمی که به مردم شد، آن ظلمی که به نظام اسلامی شد، آن هتکی که از آبروی نظام در مقابل ملتها به وسیله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بعضی انجام گرفت، اینها همه را ندیده میگیرند، فرضاً مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی فلان حادثه را، زندان کهریزک را، یا قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کوی را قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی دوران بعد از انتخابات تا امروز قلمداد میکنند؛ این خودش یک ظلم دیگر است.)