سلام. دختری 19ساله هستم، دو سال پیش با پسری که 9سال از خودم بزرگتر هست اشنا شدم در شبکه ی مجازی. وتا به امروز باهم در ارتباط بودیم. از اول این سال من میخوام از ایشون جدا بشم چون مشکلات زیادی سر راه داریم و هیچوقت منتهی به ازدواج نمیشه ولی اون خیلی اصرار میکنه و به خودش اسیب بدنی میزنه و من از ترس این مجبورا با روی خوش باهاش برخورد میکنم.. درسته ازش خوشم میاد ولی بالاخره وقتی آینده ای درکار نیست چرا باید باهاش حرف بزنم... هر موقع بهش میگم میخوام جدا بشیم یا به خودش آسیب میزنه یا خیلی عصبی میشه و با من خیلی بد برخورد میکنه و من چیزی نمیگم که بلکه تموم شه همه چی ولی فردا شب از دوباره میاد قسم میخوره معذرت میخواد جواب که نمیدم باز به خودش اسیب میزنه... اوایل اصلا اینطور نبود ولی حتی گاهی وقتی حرف جدایی میزنم کفر میگه.. من اصلا نمیدونم چطور راضیش کنم به جدایی... خیلی باهاش حرف زدم که مشکلات ما اینها هست.. وابستگی زیاد تو هست.. خانواده هامون هست... ولی باز هم قبول نمیکنه ونهایت یه روز خبر نمیگیره فرداش دوباره التماسم میکنه..از طرفی هم من نمیخوام دلش رو بشکنم.. میشه راهنماییم کنین؟ با سلام خدمت شما کاربر محترم. خواهر گرامی، اگر سوال از چگونگی قطع ارتباط عاطفی باشد، تا حدود زیادی پاسخ در متن ابتدایی این پست وجود دارد. پس به همان مراجعه کنید. اما در خصوص موردی که شما با آن مواجهید، هرچند خودتان به دلایل مختلفی به این نتیجه رسیده اید که این فرد به درد شما نمی خورد و این وصلت نتیجه نخواهد داشت (و دوست داشتن تنها کافی نیست)، اما باز هم ما تأکید می کنیم این مورد به درد شما نمی خورد. جدای از شناخت بسیار ناقص و سطحی که در این مدت به دست آورده اید و قابل اعتماد نیستند، اکنون که زندگی یی تشکیل نشده رفتارهایی از این آقا سر می زند که شما از ترس به ادامه رابطه رضایت می دهید!!! پس تصور کنید که پس از ازدواج و در مراحل مختلف زندگی ، سختی ها و دشواری های اقتصادی، اختلافات احتمالی خانوادگی، تفاوتهای اعتقادی و فکری و... هزاران مسئله ریز و درشت دیگر که بایستی دو زوج با منطق و تفاهم و تفکر آنها را پشت سر بگذارند، ایشان چه عکس العملی خواهد داشت!!! قطعا این رفتار پرخاشگرانه و تکانشی ایشان مشتی از خروار آینده است! اما اینکه چگونه به این رابطه پایان دهید. ابتدا باید بدانید که دلسوزی در اینجا هیچ جایگاهی ندارد. شما دو نفر در این رابطه (نادرست) هیچ حق شرعی، عرفی و اخلاقی یا قانونی بر یکدیگر ندارید. بنابراین هیچ جای دلسوزی نیست. حتی اگر ایشان خدای نکرده دست به خودکشی بزند شما به هیچ وجه مقصر نخواهید بود. اما برای قطع این ارتباط دو راه دارید: یک این که تمام راههای ارتباط با ایشان را قطع کنید، نه به صورت حضوری نه تلفنی و نه پیامکی و مجازی و... هیچگونه راهی برای تماس نباشد، حتی اگر لازم شد شماره خود را تغییر دهید یا به مدت طولانی (مثلا یک سال یا بیشتر ) آن را کنار بگذارید. دومین راه آنست که به ایشان بگویید به صورت کاملا رسمی و از طریق خانواده برای خواستگاری از شما و مطرح کردن خواسته خود اقدام کنند (فقط از طریق خانواده ها) و برای این مسئله هم یک مهلت کوتاه قرار دهید. و بگویید در غیر این صورت از ارتباط و قول و قرار با ایشان معذورید. با این کار هم از مخفی کاری اجتناب می کنید و هم ایشان محک زده می شود. و فرصت بهتر و بیشتر برای شما جهت تحقیق وجود دارد. اگر هم پاسختان از قبل مشخص باشد از این طریق میتوانید به صورت رسمی از طریق خانواده ها پاسخ منفی خود را اعلام کنید. البته قطعا هر کدام از این مسیر ها سختی های خود را خواهد داشت. بالاخره وقتی مسیری را اشتباه می روید باید تبعات و دشواری های برگشت از آن مسیر یا رسیدن به مسیر اصلی و درست را به جان بخرید! موفق باشید.
سلام. دختری 19ساله هستم، دو سال پیش با پسری که 9سال از خودم بزرگتر هست اشنا شدم در شبکه ی مجازی. وتا به امروز باهم در ارتباط بودیم.
از اول این سال من میخوام از ایشون جدا بشم چون مشکلات زیادی سر راه داریم و هیچوقت منتهی به ازدواج نمیشه
ولی اون خیلی اصرار میکنه و به خودش اسیب بدنی میزنه و من از ترس این مجبورا با روی خوش باهاش برخورد میکنم..
درسته ازش خوشم میاد ولی بالاخره وقتی آینده ای درکار نیست چرا باید باهاش حرف بزنم...
هر موقع بهش میگم میخوام جدا بشیم یا به خودش آسیب میزنه یا خیلی عصبی میشه و با من خیلی بد برخورد میکنه و من چیزی نمیگم
که بلکه تموم شه همه چی ولی فردا شب از دوباره میاد قسم میخوره معذرت میخواد جواب که نمیدم باز به خودش اسیب میزنه... اوایل اصلا اینطور نبود ولی حتی گاهی وقتی حرف جدایی میزنم کفر میگه.. من اصلا نمیدونم چطور راضیش کنم به جدایی...
خیلی باهاش حرف زدم که مشکلات ما اینها هست.. وابستگی زیاد تو هست.. خانواده هامون هست... ولی باز هم قبول نمیکنه ونهایت یه روز خبر نمیگیره فرداش دوباره التماسم میکنه..از طرفی هم من نمیخوام دلش رو بشکنم..
میشه راهنماییم کنین؟
با سلام خدمت شما کاربر محترم.
خواهر گرامی، اگر سوال از چگونگی قطع ارتباط عاطفی باشد، تا حدود زیادی پاسخ در متن ابتدایی این پست وجود دارد. پس به همان مراجعه کنید.
اما در خصوص موردی که شما با آن مواجهید، هرچند خودتان به دلایل مختلفی به این نتیجه رسیده اید که این فرد به درد شما نمی خورد و این وصلت نتیجه نخواهد داشت (و دوست داشتن تنها کافی نیست)، اما باز هم ما تأکید می کنیم این مورد به درد شما نمی خورد. جدای از شناخت بسیار ناقص و سطحی که در این مدت به دست آورده اید و قابل اعتماد نیستند، اکنون که زندگی یی تشکیل نشده رفتارهایی از این آقا سر می زند که شما از ترس به ادامه رابطه رضایت می دهید!!! پس تصور کنید که پس از ازدواج و در مراحل مختلف زندگی ، سختی ها و دشواری های اقتصادی، اختلافات احتمالی خانوادگی، تفاوتهای اعتقادی و فکری و... هزاران مسئله ریز و درشت دیگر که بایستی دو زوج با منطق و تفاهم و تفکر آنها را پشت سر بگذارند، ایشان چه عکس العملی خواهد داشت!!! قطعا این رفتار پرخاشگرانه و تکانشی ایشان مشتی از خروار آینده است!
اما اینکه چگونه به این رابطه پایان دهید. ابتدا باید بدانید که دلسوزی در اینجا هیچ جایگاهی ندارد. شما دو نفر در این رابطه (نادرست) هیچ حق شرعی، عرفی و اخلاقی یا قانونی بر یکدیگر ندارید. بنابراین هیچ جای دلسوزی نیست. حتی اگر ایشان خدای نکرده دست به خودکشی بزند شما به هیچ وجه مقصر نخواهید بود.
اما برای قطع این ارتباط دو راه دارید: یک این که تمام راههای ارتباط با ایشان را قطع کنید، نه به صورت حضوری نه تلفنی و نه پیامکی و مجازی و... هیچگونه راهی برای تماس نباشد، حتی اگر لازم شد شماره خود را تغییر دهید یا به مدت طولانی (مثلا یک سال یا بیشتر ) آن را کنار بگذارید.
دومین راه آنست که به ایشان بگویید به صورت کاملا رسمی و از طریق خانواده برای خواستگاری از شما و مطرح کردن خواسته خود اقدام کنند (فقط از طریق خانواده ها) و برای این مسئله هم یک مهلت کوتاه قرار دهید. و بگویید در غیر این صورت از ارتباط و قول و قرار با ایشان معذورید. با این کار هم از مخفی کاری اجتناب می کنید و هم ایشان محک زده می شود. و فرصت بهتر و بیشتر برای شما جهت تحقیق وجود دارد. اگر هم پاسختان از قبل مشخص باشد از این طریق میتوانید به صورت رسمی از طریق خانواده ها پاسخ منفی خود را اعلام کنید.
البته قطعا هر کدام از این مسیر ها سختی های خود را خواهد داشت. بالاخره وقتی مسیری را اشتباه می روید باید تبعات و دشواری های برگشت از آن مسیر یا رسیدن به مسیر اصلی و درست را به جان بخرید!
موفق باشید.
- [سایر] قطع ارتباط خویشاوندی چه پیامدی دارد؟
- [سایر] چگونه ارتباط روح با بدن قطع می شود؟
- [سایر] آیا ارتباط پیامبر اکرم(ص) بعد از رحلتش با این دنیا قطع شده است؟
- [سایر] سلام پس بلاخره جوابم و دادین اصلا فکرشم نمیکردم ارتباطم و قطع کردم فقط با 1کیشون اونم از من 3 سال کوچیکتره اگه بگین اونم قطع میکنم ولی توبه به این راحتی که میگین نیست اونم واسه ادمی که میدونسته داره گناه میکنه!!!!!!!!! یعنی قبولم میکنه؟؟؟؟؟؟
- [سایر] آیا خودکشی گناه است؟
- [سایر] سلام احساس میکنم شوهرم با ی خانم دیگه از طریق چت و اس ارتباط داره مدتی هست که کار نداره و تو خونه مدام پای اینترنته یا داره فیلم میبینه یا تا نصفه شب پای اینترنته وقتی من داخل اتاق میشم اینترنت لب تابو قطع میکنه مثلا مذهبی هم هست گاهی نیمه شب اون خانمه تک میزنه ی بچه دارم حال روحیم بده چیکار کنم؟؟
- [سایر] دختری هستم که مدت هفت ماه است با پسری ارتباط تلفنی داشته ام، اما الآن ارتباط ما با پیشنهاد من قطع شده که این باعث اذیت شدن بیش از حد من و او شده است. البته ارتباط ما به گونه ای نبود که باعث تحریک شدن دیگری شود ما حتی به هم اظهار علاقه هم نمی کردیم؛ مثل دو پسر با هم ارتباط داشتیم. آیا این ارتباط از نظر شما ایرادی دارد؟
- [سایر] سلام 1- شوهر من وسواس فکری داره و تحت درمانه، و وقتی فکرش قاطی می شه خیلی اذیتم میکنه چه طوری باهاش رفتار کنم؟ 2- برادرم اعتیاد داره، و وقتی می ریم خونه مادرم و برمی گردیم شوهرم با من بد رفتاری می کنه .مگه من مقصرم؟ من میگم اگه ناراحتی می شه نیاد ولی میاد و بعدش اذیتم میکنه. به جای اینکه دلداریم بده .نمی دونم چی کار کنم.خودش می گه تو خیلی خوبی ولی من نمی تونم خانوادت رو تحمل کنم. می شه لطفا راهنماییم کنید؟
- [سایر] چگونه با طلاق عاطفی و ناسازگاری با خانومم کنار بایم؟ البته منم مقصرم ولی خانومم هم بی تقصیر نیست.در صورت امکان کمکم کنید.
- [سایر] نظر اسلام در مورد خودکشی چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسی که به قصد خودکشی، مثلاً زخمی به خود زده یا ماده سمی خورده، اگر درباره اموال خود وصیت کند، سپس بمیرد، وصیت او صحیح نیست.
- [آیت الله مظاهری] اگر خویشان قطع رحم کنند، انسان نمیتواند قطع رحم کند، مگر اینکه در صله رحم مفسدهای نظیر ذلّت او باشد. صفحه 419
- [آیت الله سبحانی] اعتکاف عبادت مستحب است و می توان آن را در اثنا قطع کرد ولی هنگامی که به روز سوم وارد شد، قطع آن حرام می باشد.
- [آیت الله وحید خراسانی] کسی که به قصد خودکشی مثلا زخمی به خود زده یا سمی خورده است و به واسطه ان بمیرد وصیت او در مالش صحیح نیست ولی اگر وصیت قبل از ان عمل باشد صحیح است
- [آیت الله علوی گرگانی] لازم نیست شب اوّل وشب چهارم را خون ببیند، ولی باید در شب دوم وسوم خون قطع نشود، اگر از اوّل آفتاب روز اوّل تا غروب روز سوم پشت سر هم خون بیاید، و اگر در وسطهای روز اوّل شروع شود و در همان موقع از روز چهارم قطع شود و در شب دوم وسوم وچهارم هم هیچ خون قطع نشود، حیض است.
- [آیت الله سیستانی] لازم نیست شب اول و شب چهارم را خون ببیند ، ولی باید در شب دوم و سوم خون قطع نشود ، پس اگر از اول صبح روز اول تا غروب روز سوم پشت سر هم خون بیاید و هیچ قطع نشود ، حیض است ، و همچنین است اگر در و سطهای روز اول شروع شود و در همان موقع از روز چهارم قطع گردد .
- [آیت الله سیستانی] اگر حفظِ زندگی مسلمانی، بر قطع عضوی از اعضای بدن مسلمان مرده متوقف باشد، قطع آن جایز است. لکن بر قطع کننده دیه لازم میآید و هرگاه این عضو به بدن زنده پیوند زده شود، جزو آن به شمار میرود و احکام بدن زنده بر آن جاری میشود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . لازم نیست شب اول و شب چهارم را خون ببیند ولی باید در شب دوم و سوم قطع نشود، پس اگر از اول اذان صبح روز اول تا غروب روز سوم پشت سرهم خون بیاید و در شب دوم و سوم هیچ خون قطع نشود، حیض است ولی اگر در اواسط روز اول شروع و در همان موقع از روز چهارم قطع شود، به شرطی حیض است که در شب های دوم و سوم و چهارم نیز خون قطع نشود.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در بین نماز خون بند بیاید و استحاضه نداند که در باطن هم قطع شده یا نه ، چنانچه بعد از نماز بفهمد قطع شده بوده ، باید وضو و غسل و نماز را دوباره بجا آورد .
- [آیت الله سبحانی] اگر در بین نماز خون بند بیاید و مستحاضه نداند که در باطن هم قطع شده یا نه، چنانچه بعد از نماز بفهمد قطع شده بوده، بنابر احتیاط باید وضو و غسل و نماز را دوباره بجا آورد.