روابط قبل ازدواج باید تا چه اندازه با شد؟
من 8 سال پیش با پسری آشنا شدم به طور تصادفی... من اهل دوستی نبودم و همیشه قصدم این بود ازدواجی معقول داشته باشم. این آقا پسر شماره همراهم رو از فامیلمون گرفت و تماسها بدون رضایت من تا مدتها ادامه داشت.. من از اول نه از ایشون خوشم اومد و نه راضی به دوستی بودم. کار به جایی رسید که از هفته اول گفت اگه با من ازدواج نکی من خودم رو میکشم... غرق در مشکلات خانوادگیش بود و من تصمیم گرفتم مدتی تا رفع مشکلاتش کنارش باشم. ولی به او گفتم که نه هرگز ازدواج میکنم و دلایلم رو هم واضح گفتم.. چون از لحاظ تیپ و ظاهر و وضعیت مالی ایده آل من نبود و نیست. شاید براتون عجیب باشه ولی من بخاطر دلسوزیم عمرمو گذاشتم.الان 8 سال گذشته. ایشون با اصرار خودش و ملاقات پدرم خواستگاری اومد و حلقه نشون آوردن.اما من توانایی بهم زدن این رابطه رو ندارم. چون هم وابسته شدیم و هم اون آقا دست از سرم بر نمی داره. من به هر رفتار بدی و با هر لحنی گفتم دوسش ندارم ولی اصلا بیخیال نمیشه. همش گریه میکنه..منم احساس بدی دارم نمی تونم عاشقش بشم یا دوسش داشته باشم. چون معیار های منو نداره. یه جوری رفتار میکنه که همش احساس میکنم خیلی آدم بدی هستم و ظلم کردم.. ولی در واقع من احساس می کنم بهم ظلم شده. چی کار باید بکنم تا دست از سرم برداره یا بتونم دوسش داشته باشم؟ متأسفانه، اکثر روابط قبل از ازدواج در بهترین شکل خودش باعث مشکلاتی می شود که برای مدتی دو طرف را درگیر می نماید و انرژی و عمر باارزش انسان را به نوعی هدر می دهد. در اشکال بدتر نیز، منجر به اختلافات شدید بین اعضای خانواده یا همسران بعد از ازدواج و خدای ناکرده در نهایت به جدایی می انجامد. آرزوی ما این است که جوانانی مثل شما کمتر و یا اصلا اسیر روابط اشتباه، عشق های بی هدف و بی ثمر نشوند. شما هم شاید اگر از ابتدا با منطق و عقلانیت تصمیم می گرفتید و عمل می کردید اکنون به این مرحله نمی رسیدید. اکنون که به گفته خودتان 8 سال گذشته شاید نتوان خیلی چیزها را تغییر داد و شاید نشود به شرایط ایده آل رسید، ولی میتوان شرایط بهتری را رقم زد. به نظر می رسد با توجه به این مدت طولانی (که برای خود یک عمر محسوب می شود) از آشنایی و رابطه و اظهار علاقه و تصمیم به ازدواج این آقا، اگر واقعا دلیل منطقی و مناسبی برای برهم زدن این پیوند ندارید، این کار را نکنید. اگر به این نتیجه رسیده باشید و این شناخت را پیدا کرده باشید که در کل این آقا برای تشکیل زندگی واقعا قابل اعتماد است، صلاح نیست که صرفا به خاطر قیافه ظاهری یا وضعیت مالی (اگر در حد متوسط یک فرد عادی باشد) این رابطه را برهم زنید و با کنار گذاشتن 8-9 سال از عمر ارزشمندتان، دوباره برای تشکیل زندگی مدتی را در کش و قوس آشنایی، تحقیق، آزمون و خطا و ... با فرد دیگری باشید. موفق باشید.
عنوان سوال:

روابط قبل ازدواج باید تا چه اندازه با شد؟


پاسخ:

من 8 سال پیش با پسری آشنا شدم به طور تصادفی... من اهل دوستی نبودم و همیشه قصدم این بود ازدواجی معقول داشته باشم. این آقا پسر شماره همراهم رو از فامیلمون گرفت و تماسها بدون رضایت من تا مدتها ادامه داشت.. من از اول نه از ایشون خوشم اومد و نه راضی به دوستی بودم. کار به جایی رسید که از هفته اول گفت اگه با من ازدواج نکی من خودم رو میکشم...

غرق در مشکلات خانوادگیش بود و من تصمیم گرفتم مدتی تا رفع مشکلاتش کنارش باشم. ولی به او گفتم که نه هرگز ازدواج میکنم و دلایلم رو هم واضح گفتم.. چون از لحاظ تیپ و ظاهر و وضعیت مالی ایده آل من نبود و نیست.

شاید براتون عجیب باشه ولی من بخاطر دلسوزیم عمرمو گذاشتم.الان 8 سال گذشته. ایشون با اصرار خودش و ملاقات پدرم خواستگاری اومد و حلقه نشون آوردن.اما من توانایی بهم زدن این رابطه رو ندارم. چون هم وابسته شدیم و هم اون آقا دست از سرم بر نمی داره. من به هر رفتار بدی و با هر لحنی گفتم دوسش ندارم ولی اصلا بیخیال نمیشه. همش گریه میکنه..منم احساس بدی دارم نمی تونم عاشقش بشم یا دوسش داشته باشم. چون معیار های منو نداره.

یه جوری رفتار میکنه که همش احساس میکنم خیلی آدم بدی هستم و ظلم کردم.. ولی در واقع من احساس می کنم بهم ظلم شده.

چی کار باید بکنم تا دست از سرم برداره یا بتونم دوسش داشته باشم؟

متأسفانه، اکثر روابط قبل از ازدواج در بهترین شکل خودش باعث مشکلاتی می شود که برای مدتی دو طرف را درگیر می نماید و انرژی و عمر باارزش انسان را به نوعی هدر می دهد.

در اشکال بدتر نیز، منجر به اختلافات شدید بین اعضای خانواده یا همسران بعد از ازدواج و خدای ناکرده در نهایت به جدایی می انجامد. آرزوی ما این است که جوانانی مثل شما کمتر و یا اصلا اسیر روابط اشتباه، عشق های بی هدف و بی ثمر نشوند.

شما هم شاید اگر از ابتدا با منطق و عقلانیت تصمیم می گرفتید و عمل می کردید اکنون به این مرحله نمی رسیدید. اکنون که به گفته خودتان 8 سال گذشته شاید نتوان خیلی چیزها را تغییر داد و شاید نشود به شرایط ایده آل رسید، ولی میتوان شرایط بهتری را رقم زد.
به نظر می رسد با توجه به این مدت طولانی (که برای خود یک عمر محسوب می شود) از آشنایی و رابطه و اظهار علاقه و تصمیم به ازدواج این آقا، اگر واقعا دلیل منطقی و مناسبی برای برهم زدن این پیوند ندارید، این کار را نکنید.

اگر به این نتیجه رسیده باشید و این شناخت را پیدا کرده باشید که در کل این آقا برای تشکیل زندگی واقعا قابل اعتماد است، صلاح نیست که صرفا به خاطر قیافه ظاهری یا وضعیت مالی (اگر در حد متوسط یک فرد عادی باشد) این رابطه را برهم زنید و با کنار گذاشتن 8-9 سال از عمر ارزشمندتان، دوباره برای تشکیل زندگی مدتی را در کش و قوس آشنایی، تحقیق، آزمون و خطا و ... با فرد دیگری باشید.

موفق باشید.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین