در باره این آیه (زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، می توانید با آنها آمیزش کنید و (سعی نمائید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا پروا داشته باشید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده!)، (بقره (2)، آیه 223).، علامه طباطبایی(ره) علاوه بر نکات تفسیری به ظرافت تشبیهی که در آن به کار رفته است، اشاره کرده است و می نویسد: (نسبت زنان به جامعه انسانی همانند کشت و زرع و کشتزار است به گونه ای که بدون آن حیات بشری ممکن نیست. بشر برای ادامه حیات خویش و به وجود آمدن نسل های بعدی نیاز به زن دارد؛ چرا که خداوند پیدایش آدمی را در رحم زن قرار داد؛ و از سویی مرد را علاقه مند به زن قرار داد و میان آن ها مودّت و رحمتی توأم با عشق و علاقه آفرید و با آمیزش این دو صنف است که نوع بشر به حیات خویش ادامه می دهد) المیزان، ج 2، ص 283.. به عبارت دیگر این آیه به قرینه آیه قبل هشدار به کسانی است که زن را صرفاً وسیله ای برای ارضای شهوت قلمداد کرده و او را در حدّ یک ابزار شهوت رانی تنزّل داده اند؛ زیرا برخی از اهل کتاب جمعی از یهودیان با تحقیر زن در زمان حیض هر گونه معاشرت و حتی هم خانگی و هم غذایی با زنان حایض را حرام می دانستند در مقابل مسیحیان هیچ فرقی بین زن حایض و غیرحایض در نحوه ارتباط زناشویی قایل نبودند.، در هر شرایطی به بهره وری جنسی با زن اقدام می کردند لذا پس از محکوم کردن آن روش افراطی نسبت به زنان اینک به اهمیّت این روابط در حیات جامعه بشریت اشاره شده است و زنان به مزرعه و کشتزاری تشبیه شده اند که بذر مرد را در درون خود پرورش داده و پس از 9 ماه، گل فرزند را به بوستان بشری تقدیم می کنند. هم چنان که انسان، بدون کشت و مزرعه از بین می رود، جامعه بشری نیز بدون وجود زن نابود می گردد. پس لازم است در آمیزش جنسی، هدف انسان تولید یک نسل پاک و ذخیره قیامت باشد و در چنین لحظات و حالاتی نیز هدف مقدّسی دنبال شود. جمله ی (واتَّقوا اللّه) هشدار می دهد که از راه های غیرمجاز، بهره جنسی نبرید و به نحوی حرکت کنید که در قیامت سرافراز باشید و اولاد و نسلی را تحویل دهید که آراسته به عمل صالح و نیکی ها باشند. چند نکته ظریف از این تشبیه قرآنی قابل برداشت است: 1. (نِساؤکُم حَرثُ لَکُم) همسر مناسب همچون مزرعه مناسب است و شرط تولید بهتر (فرزند صالح) است. 2. (حَرثُ لَکُم) بذر و زمین، هر دو در تولید نقش مهمّی دارند. زن و مرد نیز در بقای نسل آینده نقش اساسی دارند. لکن همانطور که نقش مزرعه در پرورش بذر و ارائه محصول سالم محوری است نقش زن نیز در پرورش، تغذیه، و تکامل جسمی و روحی و معنوی فرزند صالح، بسیار مهمّ و حیاتی است. 3. در کنار ممنوعیّت ها، بهره گیری های دیگری وجود دارد. در آیه قبل فرمود: (فَاعتَزِلُوا)؛ (از نزدیکی با زنانتان در زمان حیض دوری کنید) در این آیه می فرماید: (فأتُوا حَرثَکُم). 4. (فاتُوا حَرثَکُم) در آمیزش، مرد باید به سراغ زن برود. 5. (قَدَّمُوا لِأَنفُسِکُم) غرائز نیز باید جهت خدایی بگیرند. اگر هدف از آمیزش، فرزندانی پاک و ذخیره قیامت باشد، آن نیز رنگ الهی می گیرد. 6. (قَدَّموا لَأنفُسِکُم) اگر نسل پاک تحویل دهید، خودتان بهره مند خواهید شد. 7. (نِساؤُکُم حَرثُ لَکُم)، (قَدَّمُوا لِأَنفُسِکُم) زن، نه کالاست و نه منشأ تاریکی، بلکه او بنیان گذار آبادی ها و سرمایه گذار تاریخ و فرستنده هدایای اُخروی است. 8. (وَاتَّقُوا اللّه) در مسائل جنسی، لازم است تقوا مراعات شود. 9. خواسته های نفسانی باید با تقوا کنترل شود. (أنّی شِئتُم)، (وَاتَّقُوا اللّهَ). 10. ایمان به آخرت، بهترین وسیله ی رسیدن به تقوا می باشد. (اتَّقوا اللّهَ واعلَمُوا أَنَّکُم مُلاقُوهُ)؛ محسن قرائتی، تفسیر نور، ج 1، ص 355.. بنا بر آنچه گفته شد؛ در اسلام، زناشویی یک عمل عبادی و مقدّس به شمار آمده است که بنا بر حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله (من تزوّج احرز نصف دینه)؛ شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، ج 3، ص 383، انتشارات جامعه مدرسین. ازدواج می تواند نصف ایمان جوان را از دستبرد شیطان حفظ کند و هدف از آن، حفظ نسل، انتقال تجربه، پرورش روحی و فکری فرزندان، انتقال فرهنگ و زبان، ایجاد آرامش روانی و هدایت غریزه و نیاز جنسی است. سید محمد خامنه ای، زن، خانواده و اسلام، ص 96. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 12/500038)
در باره این آیه (زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، می توانید با آنها آمیزش کنید و (سعی نمائید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا پروا داشته باشید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده!)، (بقره (2)، آیه 223).، علامه طباطبایی(ره) علاوه بر نکات تفسیری به ظرافت تشبیهی که در آن به کار رفته است، اشاره کرده است و می نویسد: (نسبت زنان به جامعه انسانی همانند کشت و زرع و کشتزار است به گونه ای که بدون آن حیات بشری ممکن نیست. بشر برای ادامه حیات خویش و به وجود آمدن نسل های بعدی نیاز به زن دارد؛ چرا که خداوند پیدایش آدمی را در رحم زن قرار داد؛ و از سویی مرد را علاقه مند به زن قرار داد و میان آن ها مودّت و رحمتی توأم با عشق و علاقه آفرید و با آمیزش این دو صنف است که نوع بشر به حیات خویش ادامه می دهد) المیزان، ج 2، ص 283..
به عبارت دیگر این آیه به قرینه آیه قبل هشدار به کسانی است که زن را صرفاً وسیله ای برای ارضای شهوت قلمداد کرده و او را در حدّ یک ابزار شهوت رانی تنزّل داده اند؛ زیرا برخی از اهل کتاب جمعی از یهودیان با تحقیر زن در زمان حیض هر گونه معاشرت و حتی هم خانگی و هم غذایی با زنان حایض را حرام می دانستند در مقابل مسیحیان هیچ فرقی بین زن حایض و غیرحایض در نحوه ارتباط زناشویی قایل نبودند.، در هر شرایطی به بهره وری جنسی با زن اقدام می کردند لذا پس از محکوم کردن آن روش افراطی نسبت به زنان اینک به اهمیّت این روابط در حیات جامعه بشریت اشاره شده است و زنان به مزرعه و کشتزاری تشبیه شده اند که بذر مرد را در درون خود پرورش داده و پس از 9 ماه، گل فرزند را به بوستان بشری تقدیم می کنند. هم چنان که انسان، بدون کشت و مزرعه از بین می رود، جامعه بشری نیز بدون وجود زن نابود می گردد.
پس لازم است در آمیزش جنسی، هدف انسان تولید یک نسل پاک و ذخیره قیامت باشد و در چنین لحظات و حالاتی نیز هدف مقدّسی دنبال شود. جمله ی (واتَّقوا اللّه) هشدار می دهد که از راه های غیرمجاز، بهره جنسی نبرید و به نحوی حرکت کنید که در قیامت سرافراز باشید و اولاد و نسلی را تحویل دهید که آراسته به عمل صالح و نیکی ها باشند.
چند نکته ظریف از این تشبیه قرآنی قابل برداشت است:
1. (نِساؤکُم حَرثُ لَکُم) همسر مناسب همچون مزرعه مناسب است و شرط تولید بهتر (فرزند صالح) است.
2. (حَرثُ لَکُم) بذر و زمین، هر دو در تولید نقش مهمّی دارند. زن و مرد نیز در بقای نسل آینده نقش اساسی دارند. لکن همانطور که نقش مزرعه در پرورش بذر و ارائه محصول سالم محوری است نقش زن نیز در پرورش، تغذیه، و تکامل جسمی و روحی و معنوی فرزند صالح، بسیار مهمّ و حیاتی است.
3. در کنار ممنوعیّت ها، بهره گیری های دیگری وجود دارد. در آیه قبل فرمود: (فَاعتَزِلُوا)؛ (از نزدیکی با زنانتان در زمان حیض دوری کنید) در این آیه می فرماید: (فأتُوا حَرثَکُم).
4. (فاتُوا حَرثَکُم) در آمیزش، مرد باید به سراغ زن برود.
5. (قَدَّمُوا لِأَنفُسِکُم) غرائز نیز باید جهت خدایی بگیرند. اگر هدف از آمیزش، فرزندانی پاک و ذخیره قیامت باشد، آن نیز رنگ الهی می گیرد.
6. (قَدَّموا لَأنفُسِکُم) اگر نسل پاک تحویل دهید، خودتان بهره مند خواهید شد.
7. (نِساؤُکُم حَرثُ لَکُم)، (قَدَّمُوا لِأَنفُسِکُم) زن، نه کالاست و نه منشأ تاریکی، بلکه او بنیان گذار آبادی ها و سرمایه گذار تاریخ و فرستنده هدایای اُخروی است.
8. (وَاتَّقُوا اللّه) در مسائل جنسی، لازم است تقوا مراعات شود.
9. خواسته های نفسانی باید با تقوا کنترل شود. (أنّی شِئتُم)، (وَاتَّقُوا اللّهَ).
10. ایمان به آخرت، بهترین وسیله ی رسیدن به تقوا می باشد. (اتَّقوا اللّهَ واعلَمُوا أَنَّکُم مُلاقُوهُ)؛ محسن قرائتی، تفسیر نور، ج 1، ص 355..
بنا بر آنچه گفته شد؛ در اسلام، زناشویی یک عمل عبادی و مقدّس به شمار آمده است که بنا بر حدیث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله (من تزوّج احرز نصف دینه)؛ شیخ صدوق، من لا یحضر الفقیه، ج 3، ص 383، انتشارات جامعه مدرسین. ازدواج می تواند نصف ایمان جوان را از دستبرد شیطان حفظ کند و هدف از آن، حفظ نسل، انتقال تجربه، پرورش روحی و فکری فرزندان، انتقال فرهنگ و زبان، ایجاد آرامش روانی و هدایت غریزه و نیاز جنسی است. سید محمد خامنه ای، زن، خانواده و اسلام، ص 96. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 12/500038)
- [سایر] راههای استحکام روابط زناشویی را بیان کنید.
- [سایر] نقش احساسات در روابط زناشویی چیست؟
- [سایر] روابط قبل ازدواج باید تا چه اندازه با شد؟
- [سایر] تمکین زن نسبت به روابط زناشویی، چه مقدار باید باشد؟
- [آیت الله بهجت] آیا استحاضه نیز از نظر روابط زناشویی حکم حیض دارد؟
- [آیت الله سیستانی] نظر اسلام در رابطه با روابط زناشویی زن و شوهر چیست؟ حدود روابط چیست؟ چه کارهایی مجاز و چه کارهایی غیر مجاز است؟
- [سایر] روابط آزادانهی دختر و پسر برای شناخت همدیگر پیش از ازدواج، چه اشکالی دارد؟
- [سایر] آیا روابط عاطفی قبل از عقد، به فرایند صحیح ازدواج ضرر می زند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر زنی در زمان حیض، شوهر خود را مجبور به انجام روابط زناشویی کند، حکمش چیست؟
- [سایر] روابط آزادانهی دختر و پسر برای شناخت همدیگر پیش از ازدواج، چه اشکالی دارد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در روابط سیاسی بین دولتهای اسلامی و دول اجانب، خوف آن باشد که اجانب بر ممالک اسلامی، تسلط پیدا کنند اگر چه تسلط سیاسی و اقتصادی باشد، لازم است بر مسلمانان که با این نحو روابط مخالفت کنند، و دول اسلامی را الزام کنند به قطع این گونه روابط.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر عقد روابط چه سیاسی و چه تجاری بین یکی از دوَل اسلامی و اجانب ، مخالف مصلحت اسلام و مسلمانان باشد ، جایز نیست این گونه روابط ، و اگر دولتی اقدام به آن نمود ، بر سایر دوَل اسلامی واجب است آن را الزام کنند به قطع روابط به هر نحو ممکن است .
- [امام خمینی] اگر در روابط سیاسی بین دولتهای اسلامی و دول اجانب، خوف آن باشد که اجانب بر ممالک اسلامی، تسلط پیدا کنند اگر چه تسلط سیاسی و اقتصادی باشد، لازم است بر مسلمانان که با این نحو روابط مخالفت کنند، و دول اسلامی را الزام کنند به قطع این گونه روابط.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در روابط سیاسی بین دولتهای اسلامی و سایر دولتها، خوف آن باشد که بیگانگان بر ممالک اسلامی تسلّط پیدا کنند چه تسلّط سیاسی و چه اقتصادی باشد لازم است بر مسلمانان که با این نحو روابط مخالفت کنند و دول اسلامی را به قطع این گونه روابط الزام کنند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر در روابط تجاری با بیگانگان خوف آن باشد که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب استثمار تجاری و اقتصادی گردد، قطع این گونه روابط واجب است و این نحو تجارت حرام است.
- [آیت الله مظاهری] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، قطع اینگونه روابط واجب است و اینگونه تجارت حرام میباشد.
- [امام خمینی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمه اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصادی شود، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر در روابط تجاری با اجانب خوف آن است که به بازار مسلمین صدمة اقتصادی وارد شود و موجب اسارت تجاری و اقتصلدی شود ، واجب است قطع این گونه روابط و حرام است این نحو تجارت .
- [آیت الله اردبیلی] روابط تجاری و سیاسی با دولتهایی که در حال جنگ با اسلام و مسلمانان هستند، در صورتی که موجب تقویت آنان گردد، جایز نیست و بر مسلمانان لازم است که به هر نحو ممکن است، با این نحو روابط مخالفت کنند و بازرگانانی که با آنان و عمّال آنان روابط تجاری دارند، خائن به اسلام و مسلمانان و معاون و شریک در نابودی احکام هستند و بر مسلمانان لازم است با این خیانتکاران چه دولتها و چه تجّار قطع رابطه کنند و آنها را ملزم به توبه و ترک روابط با این گونه دولتها کنند.