دوست
رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با دیگران را دوستی گویند. دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است. [۱]
با کسی که منو دوست داره اما حاضر به ابراز آن نیست، چه رفتاری داشته باشم؟
سلام. میخواستم بدونم با دوستی که دوستت داره اما حاضر به ابراز کردنش نیست و هیچوقت حاضر نیست خودشو برای خوشحال کردن یا به اصطلاح همون غافلگیر کردن جلو بندازه، چطور باید رفتار کرد؟! با سلام خدمت شما. دوست عزیز، در روابط با دیگران دو نکته اساسی وجود دارد: یک نکته این که رابطه یک مسئله دو طرفه است و به نوعی تعامل محسوب می شود پس باید توجه داشت که نوعی بده بستان به لحاظ رفتاری وجود دارد و در یک تعامل نباید همواره یک طرف گیرنده یا فقط دهنده باشند. اما نکته دوم آن است که انسان ها در کنار اشتراکات همگانی، به طور طبیعی و ذاتی دارای تفاوتهای فردی هستند که این تفاوتها در فرایند رشد هر فرد و تعامل با محیط و جامعه و اطرافیان، میتواند در نهایت شخصیت کلی آنها نیز از یکدیگر متفاوت سازد. در این حالت میتوانید حدس بزنید که رابطه دو نفر که مثلا به لحاظ شخصیتی (به صورت کلی یا برخی ویژگی های شخصیتی) تفاوت دارند با رابطه دو نفر که از این لحاظ به هم نزدیک هستند متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال فرض کنید، شما با دو نفر دوست هستید که تنها در یک مسئله متفاوت هستند، یکی به لحاظ شخصیتی برونگراست و فردی اجتماعی و شاد است ، درحالی که دیگری درونگرا و تا حدی منزوی است (البته بیان ویژگی های این دو تیپ شخصیتی جزئیات زیادتری دارد که فعلا جای آن نیست). در این حالت قطعا کنش و واکنش این دو نفر در مواجهه با اتفاقات و روابط یکسان نخواهد بود. توجه داشته باشید که انتظارات شما نیز از این دو نفر نباید یکسان باشد. اگر به یکی از این دو نفر سلام کنید، ممکن است با لبخند و روی خوش به شما پاسخ طولانی دهد و چند جمله احوال شما را بپرسد و این سلام شما در نهایت 5 دقیقه وقت بگیرد، اما همین سلام را به دیگری که عرضه میکنید، صرفا پاسخ شما را بدهد و در نهایت لبخندی هم بزند. اما شما (به عنوان کسی که هر دو را می شناسید) باید بدانید که این تفاوت ناشی از میزان علاقه و دوست داشتن آنها باشما نیست! بلکه ناشی از (مثلا) تفاوت شخصیتی این دو نفر است. پس سعی کنید رفتار طرف مقابل را در چارچوب شخصیت وی ارزیابی کنید. موفق باشید.
سلام. میخواستم بدونم با دوستی که دوستت داره اما حاضر به ابراز کردنش نیست و هیچوقت حاضر نیست خودشو برای خوشحال کردن یا به اصطلاح همون غافلگیر کردن جلو بندازه، چطور باید رفتار کرد؟! با سلام خدمت شما. دوست عزیز، در روابط با دیگران دو نکته اساسی وجود دارد: یک نکته این که رابطه یک مسئله دو طرفه است و به نوعی تعامل محسوب می شود پس باید توجه داشت که نوعی بده بستان به لحاظ رفتاری وجود دارد و در یک تعامل نباید همواره یک طرف گیرنده یا فقط دهنده باشند. اما نکته دوم آن است که انسان ها در کنار اشتراکات همگانی، به طور طبیعی و ذاتی دارای تفاوتهای فردی هستند که این تفاوتها در فرایند رشد هر فرد و تعامل با محیط و جامعه و اطرافیان، میتواند در نهایت شخصیت کلی آنها نیز از یکدیگر متفاوت سازد. در این حالت میتوانید حدس بزنید که رابطه دو نفر که مثلا به لحاظ شخصیتی (به صورت کلی یا برخی ویژگی های شخصیتی) تفاوت دارند با رابطه دو نفر که از این لحاظ به هم نزدیک هستند متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال فرض کنید، شما با دو نفر دوست هستید که تنها در یک مسئله متفاوت هستند، یکی به لحاظ شخصیتی برونگراست و فردی اجتماعی و شاد است ، درحالی که دیگری درونگرا و تا حدی منزوی است (البته بیان ویژگی های این دو تیپ شخصیتی جزئیات زیادتری دارد که فعلا جای آن نیست). در این حالت قطعا کنش و واکنش این دو نفر در مواجهه با اتفاقات و روابط یکسان نخواهد بود. توجه داشته باشید که انتظارات شما نیز از این دو نفر نباید یکسان باشد. اگر به یکی از این دو نفر سلام کنید، ممکن است با لبخند و روی خوش به شما پاسخ طولانی دهد و چند جمله احوال شما را بپرسد و این سلام شما در نهایت 5 دقیقه وقت بگیرد، اما همین سلام را به دیگری که عرضه میکنید، صرفا پاسخ شما را بدهد و در نهایت لبخندی هم بزند. اما شما (به عنوان کسی که هر دو را می شناسید) باید بدانید که این تفاوت ناشی از میزان علاقه و دوست داشتن آنها باشما نیست! بلکه ناشی از (مثلا) تفاوت شخصیتی این دو نفر است. پس سعی کنید رفتار طرف مقابل را در چارچوب شخصیت وی ارزیابی کنید. موفق باشید.
پاسخ:
سلام. میخواستم بدونم با دوستی که دوستت داره اما حاضر به ابراز کردنش نیست و هیچوقت حاضر نیست خودشو برای خوشحال کردن یا به اصطلاح همون غافلگیر کردن جلو بندازه، چطور باید رفتار کرد؟!
با سلام خدمت شما. دوست عزیز، در روابط با دیگران دو نکته اساسی وجود دارد:
یک نکته این که رابطه یک مسئله دو طرفه است و به نوعی تعامل محسوب می شود پس باید توجه داشت که نوعی بده بستان به لحاظ رفتاری وجود دارد و در یک تعامل نباید همواره یک طرف گیرنده یا فقط دهنده باشند.
اما نکته دوم آن است که انسان ها در کنار اشتراکات همگانی، به طور طبیعی و ذاتی دارای تفاوتهای فردی هستند که این تفاوتها در فرایند رشد هر فرد و تعامل با محیط و جامعه و اطرافیان، میتواند در نهایت شخصیت کلی آنها نیز از یکدیگر متفاوت سازد. در این حالت میتوانید حدس بزنید که رابطه دو نفر که مثلا به لحاظ شخصیتی (به صورت کلی یا برخی ویژگی های شخصیتی) تفاوت دارند با رابطه دو نفر که از این لحاظ به هم نزدیک هستند متفاوت خواهد بود.
به عنوان مثال فرض کنید، شما با دو نفر دوست هستید که تنها در یک مسئله متفاوت هستند، یکی به لحاظ شخصیتی برونگراست و فردی اجتماعی و شاد است ، درحالی که دیگری درونگرا و تا حدی منزوی است (البته بیان ویژگی های این دو تیپ شخصیتی جزئیات زیادتری دارد که فعلا جای آن نیست). در این حالت قطعا کنش و واکنش این دو نفر در مواجهه با اتفاقات و روابط یکسان نخواهد بود.
توجه داشته باشید که انتظارات شما نیز از این دو نفر نباید یکسان باشد. اگر به یکی از این دو نفر سلام کنید، ممکن است با لبخند و روی خوش به شما پاسخ طولانی دهد و چند جمله احوال شما را بپرسد و این سلام شما در نهایت 5 دقیقه وقت بگیرد، اما همین سلام را به دیگری که عرضه میکنید، صرفا پاسخ شما را بدهد و در نهایت لبخندی هم بزند. اما شما (به عنوان کسی که هر دو را می شناسید) باید بدانید که این تفاوت ناشی از میزان علاقه و دوست داشتن آنها باشما نیست! بلکه ناشی از (مثلا) تفاوت شخصیتی این دو نفر است.
پس سعی کنید رفتار طرف مقابل را در چارچوب شخصیت وی ارزیابی کنید.
موفق باشید.
- [سایر] من دختری 20ساله هستم که با پسری 30ساله دوست شدم اون ادعا می کنه منو دوست داره و نمی خواد منو از دست بده. میگه چیزی که منو جذب کرده قیافت و چشای سبزت هست و الان 5روزه باهاش دوست هستم. هر وقت که بهش زنگ می زنم تا گوشی رو برمی داره میگه می خوام ببینمت این حرفش منو نگران می کنه، میگه اگه میترسی از دور ببینمت کفایت می کنه. نمی دونم چی کار کنم. تو رو خدا کمکم کنید.ممنون.
- [سایر] در برابر ابراز علاقه دیگران (هم جنس) باید ما چه رفتاری داشته باشیم؟
- [سایر] سلام آقای دکتر شما به من گفتید ممکنه اون منو دوست نداشته باشه آیا راهی هست که من بتونم بفهمم که منو دوست داره یا نه؟ چون اگه منو دوست نداشته باشه و از روی شرم و حیایی که این خانوم داره به من نگه و چند سال بگذره و وقتی که بخوام برم خواستگاریش,لحظه آخر بیاد بهم بگه که بهم علاقه ای ندارم من دیگه نمیتونم فراموشش کنم و عذاب میکشم, آیا راهی هست که بفهمم؟
- [سایر] من دختری 24 ساله هستم و خواستگاری دارم که 22 سالشه همه شرایطش خوبه خیلی هم منو دوست داره ولی من به خاطر سنش تردید دارم به نظر شما چیکار باید کرد؟
- [سایر] با سلام راستش من یک تحقیق دارم راجع به الگوهای رفتاری در قرآن که بیشتر مربوط به پیامبران میشه . لطف میکنید اگه منو راهنمایی کنید . با تشکر
- [سایر] سلام حاج آقا از اینکه جوابمو ندادین ناراحت نشدم!میخواهم یه سوال دیگه بپرسم.من مدتهاست که فکر میکنم خدا نظر ویژه ای به من داره!همیشه سعی داره که کمکم کنه بعضی وقتها فکر میکنم منو بیشتر از بقیه دوست داره ایا با این طرز تفکر به زندگی ادامه دادن درسته یا اینکه نباید خودمو از بقیه جدا بدونم. البته این موضوع باعث شده که من کمتر گناه کنم چون میترسم خدا دیگه دوستم نداشته باشه.یاعلی
- [سایر] با سلام من همسرم را دوست دارم یکسال است که ازدواج کردیم - او به راحتی محبت و دوست داشتنش را به من ابراز می‌کند اما من نمیتوانم- ولی بسیار اورا دوست دارم - همیشه با خودم درگیرم که چطور محبتم را به او ثابت کنم ولی همیشه کار برعکس می‌شود و باعث ناراحتی او میشوم- مرا راهنمایی کنید تا بتوانم به او بفهمانم که دوستش دارم ولی راه ابراز ان را نمیدانم - با تشکر
- [سایر] سلام دختری هستم که به پسری در فامیل علاقه مندم واین علاقه رابه خواهر پسر گفتم و او گفت دوست ندارد برادرش در فامیل ازدواج کند و مادرش هم همه جا گفته دختر و پسر به فامیل نزدیک نمیدم.خواهرش بهم گف دوست دختر داره ولی باور نکردم از لحاظ اعتقادی واخلاق خوبه. دوست ندارم زورکی خودمو تحمیلشون کنم البته پسره رفتارش باهام خوبه . از لحاظ ظاهر هم خوبه. عید غدیر از خدا خواستم خوابی بهم نشون بده داد میرسم ولی دوست دارم رفتاری که مناسبه خودش وخانوادشه داشته باشم که خدا هم ازم راضی باشه به نظر شما چه کنم؟
- [سایر] من دختری 24ساله هستم دوست پسرم منو نمی خاد ازم متنفره ولی من عاشقشم باید چیکارکنم هرلحظه ممکنه خودمو بکشم!
- [سایر] سلام خسته نباشید من خیلی دوست دارم نماز بخونم و روزه بگیرم اما خجالت میکشم در خونواده نماز بخونم مخصوصا وقتی برادرام و پدرم خونه هستن لطفا منو راهنمایی کنید که چکار باید بکنم ممنون میشم اگه میشه زود جواب منو بدهید اخه میگن نماز ماه رمضان و رجب و شعبان حال و هوایی داره بزارید منهم اون حال و هوارو با راهنمایی شما تجربه کنم یا حق دست خدا به همراهتان
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر خریدار یا فروشنده را به معامله مجبور کنند، چنانچه بعد از معامله راضی شود و رضایت خود را ابراز نماید معامله صحیح است، ولی احتیاط مستحبّ آن است که دوباره صیغه معامله را اجرا سازند.
- [آیت الله مظاهری] دوست شدن مرد و زن نامحرم، از گناهان بزرگ است که قرآن شریف آن را در کنار زنا نهاده و از آن نهی نموده است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر زنی مردی را وکیل کند که به مدّت و مبلغ معیّن او را برای خود صیغه نماید، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود درآورد، یا به غیر از مدّت یا مبلغی که معیّن شده او را صیغه کند وقتی آن زن فهمید، اگر پیش از آن که عقد انجام شده را رد کند، رضایت خود را به آن ابراز کند عقد صحیح وگرنه باطل است.
- [آیت الله جوادی آملی] .هرگاه خریدار یا فروشنده را به معامله مجبور کنند , به صورتی که وی در اصل عقد، قصد جدّی به داد و ستد کرد , ولی راضی نبود و پس از آن ابراز رضایت نمود، آن داد و ستد صحیح است و نیازی به عقد جدید نیست و اگر وی در اصل مع امله قصد جدّی نداشت و فقط با زبان یا فعل , بدون قصد, کاری را انجام داد، اظهار رضایت بعدی کافی نیست , بلکه باید عقد قولی (صیغه) یا فعلی (معاطات) برقرار شود.
- [آیت الله مظاهری] اگر کسی دوست داشته باشد که واجبی از واجبات بیارزش یا متروک شود و یا حرامی از محرّمات با ارزش و یا جایی در جامعه باز کند، گرچه در این امر قبیح خود عامل نباشد و تبلیغ نیز برای آن نکند، از نظر قرآن شریف کیفر بزرگی در دنیا و عذاب بزرگی در آخرت دارد، مثلاً کسی که دوست دارد در جامعه اسلامی، چادر جای خود را به بدحجابی و قرضالحسنه جای خود را به قرض ربوی بدهد، و قطعاً اگر توبه نکند، عذاب دردناکی در دنیا و آخرت به سراغ او خواهد آمد.
- [آیت الله مظاهری] دوستیابی زن با مرد نامحرم و مرد با زن نامحرم، حرام است، گرچه شهوتانگیز و دارای احتمال مفسده هم نباشد، و قرآن شریف از اینکه زن، مرد نامحرمی را و یا مرد، زن نامحرمی را به عنوان دوست بگیرد، نهی مؤکّد فرموده است.
- [آیت الله اردبیلی] کعبه معظّمه اوّلین خانه و قبله مردمان و مایه برکت و هدایت جهانیان و پناهگاه واردان و نشانهای از ابراهیم خلیلالرّحمان علیهالسلام است. مردمان به دعوت عامّ ابراهیم علیهالسلام به اشتیاق چون پرندگانی که به آشیانه خویش برمیگردند، برای ابراز فروتنی در مقابل عظمت و بزرگی خداوند و گواهی به عزّت او، در جایگاه پیامبران به گونه فرشتگان عرش بر دورش طواف میکنند. خداوند سبحان آن خانه را عَلَم اسلام و حجّ آن را واجب و احترامش را لازم دانست(1). کعبه وسیله قوام و قیام مردم است(2) و مظهر وحدت و مشهد منفعت و وعدهگاه اخلاص و دوری از مظاهر دنیوی و توکّل بر خداوند است؛ امام صادق علیهالسلام فرمودهاند: (خداوند در تشریع فریضه حج مردم را به چیزی امر کرد که علاوه بر تعبّد و اطاعت دینی، مشتمل بر مصالح و منافع دنیوی نیز هست.)(3) پس بر آنان که توانایی دارند، واجب است خالصانه متوجّه ذات حق گردند و آن چنانکه خداوند فرموده است، حج و عمره را بجا آورند که انجام دادن آن، برکت و ترک آن، هلاکت و تباهی همگان است.
- [آیت الله سیستانی] أمر به معروف و نهی از منکر ، در صورتی واجب می‌شود که انجام دادن معروف و انجام دادن منکر حرام باشد ، و در این صورت امر به معروف و نهی از منکر واجب کفائی است ، و اگر بعضی از افراد به این وظیفه عمل کند ، از دیگران ساقط می‌شود ، ولی بر همه لازم است که اگر با فعل حرام و ترک واجبی مواجه شدند بی تفاوت نباشند ، و انزجار خود را با گفتار و کردار ابراز نمایند و این مقدار واجب عینی است . و از حضرت امیر المؤمنین علیهالسلام چنین آمده است که : (أمرنا رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم أن نلقی أهل المعاصی بوجوه مکفهرّة) . (رسول أکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم به ما دستور داد که با گنهکاران با صورتی درهم کشیده مواجه شویم) . در صورتی که انجام دادن معروف مستحب است نه واجب و انجام دادن منکر مکروه است نه حرام امر به معروف و نهی از منکر ، نیز مستحب است . و در أمر به معروف و نهی از منکر باید حیثیّت و شخصیّت خلافکار در نظر گرفته شود ، که به او اذیّت و اهانت نگردد ، همچنین نباید خیلی سخت و دشوار گرفت که سبب انزجار او از دین و برنامههای دینی شود .
- [آیت الله مظاهری] اشاعه فحشا (یعنی پراکنده کردن فساد و زشتکاری) از گناهان کبیره در اسلام است و قرآن شریف برای کسی که دوست دارد گناهان آشکار شوند، عذاب دنیا و آخرت را وعده داده است، چه برسد که بخواهد عمل اشاعه فحشا را انجام دهد: (انَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةَ فِی الَّذینَ امَنُوا لَهُمْ عَذابٌ الیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْاخِرَة)[1] (به تحقیق کسانی که دوست میدارند که زشت کاری در میان آنان که ایمان آوردهاند، شیوع پیدا کند، برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود.) و آن اقسامی دارد: الف) عیبی را به دروغ نسبت دادن به کسی و آن را درمیان مردم شیوع دادن، و این قسم علاوه بر گناه اشاعه فحشا، گناه تهمت را نیز دارد، و افرادی که دامن به آن شایعه میزنند و آن را برای دیگران میگویند، اگر بدانند که تهمت است، گناهشان مثل کسی است که شایعه را اختراع نموده و اگر ندانند، حرام است و گناه اشاعه فحشا را دارد، علاوه بر اینکه آن شایعه تهمت است و گناه از آن را نیز دارد. ب) پخش کردن عیبی که در کسی هست در میان مردم، و این صورت علاوه بر گناه اشاعه فحشا، گناه غیبت را نیز دارد. ج) گناهی را علنی و در میان مردم انجام دادن، نظیر بیرون آمدن زن با وضع جلف یا بدحجاب و یا بیحجاب و نظیر پخش موسیقیهای شهوتانگیز و پخش غناها و آهنگهای محرّک و یا پخش گفتههای جلف و محرّک در میان مردم و نظیر پخش کتابهای عشقی و رمانهای محرّک و امثال اینها، و این صورت علاوه بر گناهی که مترتّب بر اصل کار است، گناه اشاعه فحشا را نیز دارد و در بسیاری از موارد، گناه دوّم بالاتر از گناه اوّل است.
- [آیت الله سیستانی] اگر به آب برای رفع تشنگی نیاز باشد باید تیمم نماید ، و جواز تیمم به این جهت در دو صورت است : 1 آنکه اگر آب را در وضو یا غسل صرف نماید خودش فعلاً یا بعداً به تشنگی که باعث تلف یا مرضش می‌شود ، یا تحمّلش مشقّت زیادی دارد مبتلا خواهد شد . 2 آنکه بر غیر خود از کسانی که به او وابستهاند بترسد هر چند از نفوس محترمه نباشد ، اگر شؤون زندگی او برایش اهمیت داشته باشد چه از جهت علاقه شدید باشد ، یا از این جهت که تلف شدن او ضرر مالی برایش دارد ، یا رعایت حال او عرفاً لازم باشد مانند دوست و همسایه . در غیر این دو صورت هم تشنگی ممکن است مجوز تیمم باشد ، ولی نه از این جهت ، بلکه از جهت وجوب حفظ جان ، یا از این که مرگ یا بی تابی او مطمئناً موجب حرج بر خودش خواهد شد .